1 Koryntian
11:1 Bądźcie moimi naśladowcami, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa.
11:2 Teraz chwalę was, bracia, abyście we wszystkim o mnie pamiętali i przestrzegali
obrzędy, tak jak wam je przekazałem.
11:3 Ale chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego człowieka jest Chrystus; i
głową kobiety jest mężczyzna; a głową Chrystusa jest Bóg.
11:4 Każdy człowiek, który się modli lub prorokuje z nakrytą głową, hańbi
jego głowa.
11:5 Ale każda kobieta, która się modli lub prorokuje z odkrytą głową
hańbi jej głowę: bo to wszystko jest jednym, jakby była ogolona.
11:6 Bo jeśli kobieta nie jest nakryta, niech się też ostrzyże;
wstyd dla kobiety być ostrzyżoną lub ogoloną, niech będzie zakryta.
11:7 Doprawdy, człowiek nie powinien nakrywać głowy, ponieważ jest
obrazem i chwałą Boga, ale kobieta jest chwałą mężczyzny.
11:8 Bo mężczyzna nie jest z kobiety; ale kobieta mężczyzny.
11:9 Ani też mężczyzna nie został stworzony dla kobiety; ale kobieta dla mężczyzny.
11:10 Z tego powodu kobieta powinna mieć władzę nad swoją głową z powodu
anioły.
11:11 Jednak ani mężczyzna nie jest bez kobiety, ani kobieta
bez człowieka, w Panu.
11:12 Bo jak kobieta jest z mężczyzny, tak i mężczyzna jest przez kobietę;
ale wszystko, co Boże.
11:13 Sami osądźcie: czy wypada kobiecie modlić się do Boga bez nakrycia głowy?
11:14 Nawet sama natura nie uczy was, że jeśli mężczyzna ma długie włosy, to
jest mu wstyd?
11:15 Ale jeśli kobieta ma długie włosy, jest to dla niej chwałą, bo jej włosy są
dał ją za przykrycie.
11:16 Ale jeśli ktoś wydaje się być kłótliwy, my też nie mamy takiego zwyczaju
kościoły Boga.
11:17 A w tym, co wam oświadczam, nie chwalę was, żeście przyszli
razem nie na lepsze, ale na gorsze.
11:18 Po pierwsze, kiedy spotykacie się w kościele, słyszę to tam
niech będą podziały między wami; i po części w to wierzę.
11:19 Bo i muszą być wśród was herezje, które mają aprobatę
może się objawić między wami.
11:20 Kiedy więc schodzicie się razem w jedno miejsce, nie jest to po to, aby jeść
Kolacja Pana.
11:21 Albowiem jedząc każdy bierze przed drugim swoją wieczerzę: i jeden jest
głodny, a drugi pijany.
11:22 Co? nie macie domów do jedzenia i picia? lub gardzić wy
kościołem Bożym i zawstydzać tych, którzy tego nie robią? Co mam ci powiedzieć?
mam cię w tym chwalić? nie pochwalam.
11:23 Otrzymałem bowiem od Pana to, co wam przekazałem,
Że Pan Jezus tej samej nocy, w której został wydany, wziął chleb:
11:24 A odmówiwszy dziękczynienie, połamał je i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest
moje ciało, które za was jest łamane: to czyńcie na moją pamiątkę.
11:25 Po tej samej czynności wziął kielich po wieczerzy, mówiąc:
Ten kielich jest nowym testamentem we krwi mojej: to czyńcie, ilekroć
pijcie to na moją pamiątkę.
11:26 Bo ilekroć jecie ten chleb i pijecie ten kielich, okazujecie
Śmierć Pana, aż przyjdzie.
11:27 Dlatego ktokolwiek będzie jadł ten chleb i pił ten kielich
Panie, niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej.
11:28 Ale niech człowiek bada samego siebie i niech je z tego chleba, i
napój z tego kielicha.
11:29 Bo kto je i pije niegodnie, je i pije
na siebie potępienie, nie rozróżniając ciała Pańskiego.
11:30 Z tego powodu wielu wśród was jest słabych i chorych, a wielu śpi.
11:31 Gdybyśmy sami siebie osądzali, nie bylibyśmy sądzeni.
11:32 Ale kiedy jesteśmy sądzeni, jesteśmy karceni przez Pana, abyśmy tego nie robili
być potępionym ze światem.
11:33 Dlatego, bracia moi, kiedy schodzicie się razem na posiłek, zatrzymajcie się na jeden
inny.
11:34 A jeśli kto jest głodny, niech je w domu; abyście się nie schodzili
ku potępieniu. A resztę uporządkuję, kiedy przybędę.