1 Koryntian 11:1 Bądźcie moimi naśladowcami, tak jak ja jestem naśladowcą Chrystusa. 11:2 Teraz chwalę was, bracia, abyście we wszystkim o mnie pamiętali i przestrzegali obrzędy, tak jak wam je przekazałem. 11:3 Ale chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego człowieka jest Chrystus; i głową kobiety jest mężczyzna; a głową Chrystusa jest Bóg. 11:4 Każdy człowiek, który się modli lub prorokuje z nakrytą głową, hańbi jego głowa. 11:5 Ale każda kobieta, która się modli lub prorokuje z odkrytą głową hańbi jej głowę: bo to wszystko jest jednym, jakby była ogolona. 11:6 Bo jeśli kobieta nie jest nakryta, niech się też ostrzyże; wstyd dla kobiety być ostrzyżoną lub ogoloną, niech będzie zakryta. 11:7 Doprawdy, człowiek nie powinien nakrywać głowy, ponieważ jest obrazem i chwałą Boga, ale kobieta jest chwałą mężczyzny. 11:8 Bo mężczyzna nie jest z kobiety; ale kobieta mężczyzny. 11:9 Ani też mężczyzna nie został stworzony dla kobiety; ale kobieta dla mężczyzny. 11:10 Z tego powodu kobieta powinna mieć władzę nad swoją głową z powodu anioły. 11:11 Jednak ani mężczyzna nie jest bez kobiety, ani kobieta bez człowieka, w Panu. 11:12 Bo jak kobieta jest z mężczyzny, tak i mężczyzna jest przez kobietę; ale wszystko, co Boże. 11:13 Sami osądźcie: czy wypada kobiecie modlić się do Boga bez nakrycia głowy? 11:14 Nawet sama natura nie uczy was, że jeśli mężczyzna ma długie włosy, to jest mu wstyd? 11:15 Ale jeśli kobieta ma długie włosy, jest to dla niej chwałą, bo jej włosy są dał ją za przykrycie. 11:16 Ale jeśli ktoś wydaje się być kłótliwy, my też nie mamy takiego zwyczaju kościoły Boga. 11:17 A w tym, co wam oświadczam, nie chwalę was, żeście przyszli razem nie na lepsze, ale na gorsze. 11:18 Po pierwsze, kiedy spotykacie się w kościele, słyszę to tam niech będą podziały między wami; i po części w to wierzę. 11:19 Bo i muszą być wśród was herezje, które mają aprobatę może się objawić między wami. 11:20 Kiedy więc schodzicie się razem w jedno miejsce, nie jest to po to, aby jeść Kolacja Pana. 11:21 Albowiem jedząc każdy bierze przed drugim swoją wieczerzę: i jeden jest głodny, a drugi pijany. 11:22 Co? nie macie domów do jedzenia i picia? lub gardzić wy kościołem Bożym i zawstydzać tych, którzy tego nie robią? Co mam ci powiedzieć? mam cię w tym chwalić? nie pochwalam. 11:23 Otrzymałem bowiem od Pana to, co wam przekazałem, Że Pan Jezus tej samej nocy, w której został wydany, wziął chleb: 11:24 A odmówiwszy dziękczynienie, połamał je i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest moje ciało, które za was jest łamane: to czyńcie na moją pamiątkę. 11:25 Po tej samej czynności wziął kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowym testamentem we krwi mojej: to czyńcie, ilekroć pijcie to na moją pamiątkę. 11:26 Bo ilekroć jecie ten chleb i pijecie ten kielich, okazujecie Śmierć Pana, aż przyjdzie. 11:27 Dlatego ktokolwiek będzie jadł ten chleb i pił ten kielich Panie, niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. 11:28 Ale niech człowiek bada samego siebie i niech je z tego chleba, i napój z tego kielicha. 11:29 Bo kto je i pije niegodnie, je i pije na siebie potępienie, nie rozróżniając ciała Pańskiego. 11:30 Z tego powodu wielu wśród was jest słabych i chorych, a wielu śpi. 11:31 Gdybyśmy sami siebie osądzali, nie bylibyśmy sądzeni. 11:32 Ale kiedy jesteśmy sądzeni, jesteśmy karceni przez Pana, abyśmy tego nie robili być potępionym ze światem. 11:33 Dlatego, bracia moi, kiedy schodzicie się razem na posiłek, zatrzymajcie się na jeden inny. 11:34 A jeśli kto jest głodny, niech je w domu; abyście się nie schodzili ku potępieniu. A resztę uporządkuję, kiedy przybędę.