1 Koryntian 2:1 A ja, bracia, kiedy przyszedłem do was, nie przyszedłem z przepychem w mowie lub mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże. 2:2 Postanowiłem bowiem niczego między wami nie znać oprócz Jezusa Chrystusa i go ukrzyżować. 2:3 A ja byłem z wami w słabości iw bojaźni, iw wielkim drżeniu. 2:4 A moja mowa i moje głoszenie nie opierały się na kuszących słowach ludzkich mądrości, ale w okazywaniu Ducha i mocy: 2:5 Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy Boga. 2:6 Wszakże wśród doskonałych głosimy mądrość, ale nie mądrość tego świata, ani książąt tego świata, którzy obrócili się wniwecz: 2:7 Lecz głosimy mądrość Bożą w tajemnicy, mądrość ukrytą, które Bóg przeznaczył przed światem ku naszej chwale: 2:8 Którego nie znał żaden z książąt tego świata; bo gdyby go poznali, nie ukrzyżowaliby Pana chwały. 2:9 Lecz jak jest napisane: Oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani nie słyszało w serce człowieka wstąpiły rzeczy, które przygotował Bóg ci, którzy go kochają. 2:10 Ale Bóg objawił je nam przez swojego Ducha: dla Ducha przeszukuje wszystko, zaiste, głębokości Boga. 2:11 Bo co człowiek wie o człowieku, z wyjątkiem ducha człowieka, który jest w nim? tak i nikt nie zna spraw Bożych, tylko Duch Boży Bóg. 2:12 A my otrzymaliśmy nie ducha świata, ale ducha, który pochodzi od Boga; abyśmy poznali to, co jest nam darmo dane Bóg. 2:13 Co też mówimy, nie w słowach, którymi jest mądrość ludzka uczy, ale którego naucza Duch Święty; porównując rzeczy duchowe z duchowym. 2:14 Ale cielesny człowiek nie otrzymuje rzeczy z Ducha Bożego, bo są mu głupstwem, ani nie może ich poznać, ponieważ one są duchowo rozeznani. 2:15 Lecz ten, który jest duchowy, rozsądza wszystko, sam jednak jest sądzony żaden mężczyzna. 2:16 Któż bowiem poznał zamysł Pana, aby go pouczył? Ale mamy umysł Chrystusowy.