1 Koryntian
2:1 A ja, bracia, kiedy przyszedłem do was, nie przyszedłem z przepychem w mowie
lub mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże.
2:2 Postanowiłem bowiem niczego między wami nie znać oprócz Jezusa Chrystusa i
go ukrzyżować.
2:3 A ja byłem z wami w słabości iw bojaźni, iw wielkim drżeniu.
2:4 A moja mowa i moje głoszenie nie opierały się na kuszących słowach ludzkich
mądrości, ale w okazywaniu Ducha i mocy:
2:5 Aby wasza wiara nie opierała się na mądrości ludzkiej, ale na mocy
Boga.
2:6 Wszakże wśród doskonałych głosimy mądrość, ale nie mądrość
tego świata, ani książąt tego świata, którzy obrócili się wniwecz:
2:7 Lecz głosimy mądrość Bożą w tajemnicy, mądrość ukrytą,
które Bóg przeznaczył przed światem ku naszej chwale:
2:8 Którego nie znał żaden z książąt tego świata; bo gdyby go poznali,
nie ukrzyżowaliby Pana chwały.
2:9 Lecz jak jest napisane: Oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani nie słyszało
w serce człowieka wstąpiły rzeczy, które przygotował Bóg
ci, którzy go kochają.
2:10 Ale Bóg objawił je nam przez swojego Ducha: dla Ducha
przeszukuje wszystko, zaiste, głębokości Boga.
2:11 Bo co człowiek wie o człowieku, z wyjątkiem ducha człowieka, który
jest w nim? tak i nikt nie zna spraw Bożych, tylko Duch Boży
Bóg.
2:12 A my otrzymaliśmy nie ducha świata, ale ducha, który
pochodzi od Boga; abyśmy poznali to, co jest nam darmo dane
Bóg.
2:13 Co też mówimy, nie w słowach, którymi jest mądrość ludzka
uczy, ale którego naucza Duch Święty; porównując rzeczy duchowe
z duchowym.
2:14 Ale cielesny człowiek nie otrzymuje rzeczy z Ducha Bożego, bo
są mu głupstwem, ani nie może ich poznać, ponieważ one
są duchowo rozeznani.
2:15 Lecz ten, który jest duchowy, rozsądza wszystko, sam jednak jest sądzony
żaden mężczyzna.
2:16 Któż bowiem poznał zamysł Pana, aby go pouczył? Ale
mamy umysł Chrystusowy.