1 Kroniki 21:1 Wtedy szatan wystąpił przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida do policzenia Izraela. 21:2 I rzekł Dawid do Joaba i przełożonych ludu: Idźcie, policzcie Izrael od Beer-Szeby aż do Dan; i przynieś mi ich liczbę, żebym to wiedział. 21:3 A Joab odpowiedział: Pan uczynił swój lud stokroć liczniejszym więcej, jak są: ale, mój panie, królu, czyż oni wszyscy nie należą do mojego pana słudzy? dlaczego więc mój pan wymaga tego? dlaczego on będzie przyczyną wkroczenia do Izraela? 21:4 Mimo to słowo króla przemogło Joaba. Dlatego Joab odszedł i obszedł całego Izraela, i przybył do Jerozolimy. 21:5 Joab podał Dawidowi liczbę ludu. I wszystkich Izraelici stanowili tysiąc tysięcy i sto tysięcy mężów dobył miecza, a Juda liczył czterysta sześćdziesiąt dziesięć tysięcy mężów który dobył miecza. 21:6 Ale Lewi i Beniamin nie zaliczali go do nich, bo słowo króla było obrzydliwe dla Joaba. 21:7 I Bóg był niezadowolony z tej rzeczy; dlatego poraził Izraela. 21:8 I rzekł Dawid do Boga: Zgrzeszyłem bardzo, bo to uczyniłem rzecz: ale teraz, proszę, oddal nieprawość sługi twego; Do Zrobiłem bardzo głupio. 21:9 Wtedy PAN przemówił do Gada, widzącego Dawida, tymi słowy: 21:10 Idź i powiedz Dawidowi, mówiąc: Tak mówi Pan: Ofiaruję ci trzy rzeczy: wybierz sobie jedną z nich, abym ci to uczynił. 21:11 Przyszedł więc Gad do Dawida i rzekł do niego: Tak mówi PAN: Wybierz ciebie 21:12 Albo trzyletni głód; lub trzy miesiące do zniszczenia przed twoim nieprzyjaciół, podczas gdy cię dosięga miecz nieprzyjaciół twoich; albo trzy dni miecz Pański, zaraza na ziemi i Anioł Pański niszczył wszystkie granice Izraela. Teraz więc zastanów się, jakie słowo mam mu to ponownie zanieść Wyślij mi. 21:13 I rzekł Dawid do Gada: Jestem w wielkiej nędzy; pozwól mi teraz wpaść ręka Pana; bo bardzo wielkie są jego miłosierdzie: ale nie pozwól mi wpaść w ręce człowieka. 21:14 Zesłał więc Pan zarazę na Izraela, i upadł Izrael siedemdziesiąt tysięcy ludzi. 21:15 I Bóg posłał anioła do Jeruzalem, aby je zniszczył: i tak było niszczące, ujrzał Pan, i żałował tego zła, i rzekł do anioła, który zniszczył, wystarczy, zatrzymaj teraz swoją rękę. i Anioł Pański stał przy klepisku Ornana Jebusyty. 21:16 Wtedy Dawid podniósł oczy i ujrzał stojącego anioła Pańskiego między ziemią a niebem, mając w ręku obnażony miecz rozciągnięta nad Jerozolimą. Następnie Dawid i starsi Izraela, którzy byli odziani w wory, upadli na twarze. 21:17 I rzekł Dawid do Boga: Czyż to nie ja kazałem ludziom istnieć ponumerowane? nawet ja zgrzeszyłem i rzeczywiście uczyniłem zło; ale jeśli chodzi o te owce, co one zrobiły? niech twoja ręka, proszę, Panie mój Boże, bądź nade mną i nad domem mego ojca; ale nie na twoim ludzie, to powinni być nękani. 21:18 Wtedy anioł Pański rozkazał Gadowi, aby powiedział Dawidowi, że Dawid wstąpić i postawić ołtarz Panu na klepisku Ornan Jebusyta. 21:19 I poszedł Dawid na słowo Gada, które mówił w imieniu Pan. 21:20 Ornan odwrócił się i ujrzał anioła; a z nim ukryli się jego czterej synowie sobie. Teraz Ornan młócił pszenicę. 21:21 Gdy Dawid przybył do Ornana, Ornan spojrzał i zobaczył Dawida, i wyszedł klepisko i pokłonił się Dawidowi twarzą do grunt. 21:22 Wtedy Dawid rzekł do Ornana: Daj mi miejsce na to klepisko, abym zbudował na nim ołtarz Panu: ty mi to dasz za pełną cenę: aby zaraza została powstrzymana od ludzi. 21:23 I rzekł Ornan do Dawida: Weź to do siebie i niech mój pan, król, uczyni co jest dobre w jego oczach: oto daję ci i woły na spalenie ofiary i młockarnie na drwa, a pszenicę na ofiara mięsna; Daję to wszystko. 21:24 I rzekł król Dawid do Ornana: Nie! ale zaprawdę kupię go w całości cenę: bo z tego, co twoje, nie wezmę dla Pana ani nie ofiaruję całopalenia bez kosztów. 21:25 Dał więc Dawid Ornanowi za to miejsce sześćset syklów w złocie waga. 21:26 I zbudował tam Dawid ołtarz Panu, i ofiarował całopalenia ofiary i ofiary biesiadne i wzywali Pana; i odpowiedział go z nieba przez ogień na ołtarzu całopalenia. 21:27 I PAN rozkazał aniołowi; i ponownie wbił swój miecz w jego osłona. 21:28 W tym czasie, gdy Dawid zobaczył, że PAN odpowiedział mu w klepisko Ornana Jebusyty, potem tam złożył ofiary. 21:29 Do przybytku PANA, który zbudował Mojżesz na pustyni i ołtarz całopalenia, byli w tym czasie na wyżynie w Gibeonie. 21:30 Ale Dawid nie mógł iść przed nim, aby zapytać Boga, bo się bał z powodu miecza anioła Pańskiego.