1 Kroniki
21:1 Wtedy szatan wystąpił przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida do policzenia Izraela.
21:2 I rzekł Dawid do Joaba i przełożonych ludu: Idźcie, policzcie
Izrael od Beer-Szeby aż do Dan; i przynieś mi ich liczbę,
żebym to wiedział.
21:3 A Joab odpowiedział: Pan uczynił swój lud stokroć liczniejszym
więcej, jak są: ale, mój panie, królu, czyż oni wszyscy nie należą do mojego pana
słudzy? dlaczego więc mój pan wymaga tego? dlaczego on będzie
przyczyną wkroczenia do Izraela?
21:4 Mimo to słowo króla przemogło Joaba. Dlatego Joab
odszedł i obszedł całego Izraela, i przybył do Jerozolimy.
21:5 Joab podał Dawidowi liczbę ludu. I wszystkich
Izraelici stanowili tysiąc tysięcy i sto tysięcy mężów
dobył miecza, a Juda liczył czterysta sześćdziesiąt dziesięć tysięcy mężów
który dobył miecza.
21:6 Ale Lewi i Beniamin nie zaliczali go do nich, bo słowo króla było
obrzydliwe dla Joaba.
21:7 I Bóg był niezadowolony z tej rzeczy; dlatego poraził Izraela.
21:8 I rzekł Dawid do Boga: Zgrzeszyłem bardzo, bo to uczyniłem
rzecz: ale teraz, proszę, oddal nieprawość sługi twego; Do
Zrobiłem bardzo głupio.
21:9 Wtedy PAN przemówił do Gada, widzącego Dawida, tymi słowy:
21:10 Idź i powiedz Dawidowi, mówiąc: Tak mówi Pan: Ofiaruję ci trzy
rzeczy: wybierz sobie jedną z nich, abym ci to uczynił.
21:11 Przyszedł więc Gad do Dawida i rzekł do niego: Tak mówi PAN: Wybierz
ciebie
21:12 Albo trzyletni głód; lub trzy miesiące do zniszczenia przed twoim
nieprzyjaciół, podczas gdy cię dosięga miecz nieprzyjaciół twoich; albo
trzy dni miecz Pański, zaraza na ziemi i
Anioł Pański niszczył wszystkie granice Izraela.
Teraz więc zastanów się, jakie słowo mam mu to ponownie zanieść
Wyślij mi.
21:13 I rzekł Dawid do Gada: Jestem w wielkiej nędzy; pozwól mi teraz wpaść
ręka Pana; bo bardzo wielkie są jego miłosierdzie: ale nie pozwól mi
wpaść w ręce człowieka.
21:14 Zesłał więc Pan zarazę na Izraela, i upadł Izrael
siedemdziesiąt tysięcy ludzi.
21:15 I Bóg posłał anioła do Jeruzalem, aby je zniszczył: i tak było
niszczące, ujrzał Pan, i żałował tego zła, i rzekł
do anioła, który zniszczył, wystarczy, zatrzymaj teraz swoją rękę. i
Anioł Pański stał przy klepisku Ornana Jebusyty.
21:16 Wtedy Dawid podniósł oczy i ujrzał stojącego anioła Pańskiego
między ziemią a niebem, mając w ręku obnażony miecz
rozciągnięta nad Jerozolimą. Następnie Dawid i starsi Izraela, którzy
byli odziani w wory, upadli na twarze.
21:17 I rzekł Dawid do Boga: Czyż to nie ja kazałem ludziom istnieć
ponumerowane? nawet ja zgrzeszyłem i rzeczywiście uczyniłem zło; ale jeśli chodzi o
te owce, co one zrobiły? niech twoja ręka, proszę, Panie mój
Boże, bądź nade mną i nad domem mego ojca; ale nie na twoim ludzie, to
powinni być nękani.
21:18 Wtedy anioł Pański rozkazał Gadowi, aby powiedział Dawidowi, że Dawid
wstąpić i postawić ołtarz Panu na klepisku
Ornan Jebusyta.
21:19 I poszedł Dawid na słowo Gada, które mówił w imieniu
Pan.
21:20 Ornan odwrócił się i ujrzał anioła; a z nim ukryli się jego czterej synowie
sobie. Teraz Ornan młócił pszenicę.
21:21 Gdy Dawid przybył do Ornana, Ornan spojrzał i zobaczył Dawida, i wyszedł
klepisko i pokłonił się Dawidowi twarzą do
grunt.
21:22 Wtedy Dawid rzekł do Ornana: Daj mi miejsce na to klepisko,
abym zbudował na nim ołtarz Panu: ty mi to dasz
za pełną cenę: aby zaraza została powstrzymana od ludzi.
21:23 I rzekł Ornan do Dawida: Weź to do siebie i niech mój pan, król, uczyni
co jest dobre w jego oczach: oto daję ci i woły na spalenie
ofiary i młockarnie na drwa, a pszenicę na
ofiara mięsna; Daję to wszystko.
21:24 I rzekł król Dawid do Ornana: Nie! ale zaprawdę kupię go w całości
cenę: bo z tego, co twoje, nie wezmę dla Pana ani nie ofiaruję
całopalenia bez kosztów.
21:25 Dał więc Dawid Ornanowi za to miejsce sześćset syklów w złocie
waga.
21:26 I zbudował tam Dawid ołtarz Panu, i ofiarował całopalenia
ofiary i ofiary biesiadne i wzywali Pana; i odpowiedział
go z nieba przez ogień na ołtarzu całopalenia.
21:27 I PAN rozkazał aniołowi; i ponownie wbił swój miecz w
jego osłona.
21:28 W tym czasie, gdy Dawid zobaczył, że PAN odpowiedział mu w
klepisko Ornana Jebusyty, potem tam złożył ofiary.
21:29 Do przybytku PANA, który zbudował Mojżesz na pustyni i
ołtarz całopalenia, byli w tym czasie na wyżynie
w Gibeonie.
21:30 Ale Dawid nie mógł iść przed nim, aby zapytać Boga, bo się bał
z powodu miecza anioła Pańskiego.