Obadja
1:1 Het visioen van Obadja. Zo zegt de Here HERE van Edom; We hebben
hoorde een gerucht van de HEER, en er wordt een gezant gestuurd onder de
heidenen, sta op, en laat ons tegen haar opstaan in de strijd.
1:2 Zie, ik heb u klein gemaakt onder de heidenen: u bent groot
veracht.
1:3 De hoogmoed van uw hart heeft u bedrogen, gij die in de
kloven van de rots, waarvan de woning hoog is; die in zijn hart zegt:
Wie zal mij op de grond neerhalen?
1:4 Al verheft u zich als een adelaar, en al zet u uw nest
tussen de sterren, daar zal Ik u neerhalen, spreekt de HEERE.
1:5 Indien dieven tot u kwamen, indien rovers des nachts, (hoe zijt gij afgesneden!)
zouden ze niet hebben gestolen tot ze er genoeg van hadden? als de druivenplukkers
bij u kwam, zouden ze niet wat druiven achterlaten?
1:6 Hoe worden de dingen van Ezau onderzocht! hoe zijn zijn verborgen dingen
gezocht!
1:7 Alle mannen van uw confederatie hebben u zelfs tot aan de grens gebracht: de
mannen die vrede met u hadden, hebben u bedrogen en overwonnen
tegen jou; zij die uw brood eten, hebben een wond onder u gelegd:
er is geen begrip in hem.
1:8 Zal Ik op die dag niet, spreekt de HEERE, zelfs de wijzen uitroeien?
van Edom, en verstand van de berg van Ezau?
1:9 En uw machtige mannen, o Teman, zullen ontsteld zijn, tot het einde dat iedereen
een van de bergen van Esau kan door slachting worden afgesneden.
1:10 Vanwege uw geweld tegen uw broeder Jacob zal schande u bedekken, en
je zult voor altijd worden afgesneden.
1:11 Op de dag dat u aan de andere kant stond, op de dag dat de
vreemdelingen voerden zijn troepen gevangen en buitenlanders kwamen binnen
zijn poorten, en het lot werpen over Jeruzalem, zelfs jij was als een van hen.
1:12 Maar je had niet moeten kijken naar de dag van je broer in de dag
dat hij een vreemdeling werd; evenmin had u zich moeten verheugen over de
kinderen van Juda op de dag van hun vernietiging; geen van beide zou moeten
je hebt trots gesproken in de dag van benauwdheid.
1:13 U had de poort van mijn volk niet moeten binnengaan op de dag van
hun rampspoed; ja, u had niet naar hun ellende moeten kijken
op de dag van hun rampspoed, noch hebben ze hun bezit in handen gelegd
de dag van hun rampspoed;
1:14 U had ook niet op het kruispunt mogen staan om die van hen uit te roeien
de zijne die ontsnapte; evenmin had u die van moeten opgeven
zijn die bleef in de dag van benauwdheid.
1:15 Want de dag des HEREN is nabij over alle heidenen: zoals u hebt gedaan,
het zal u worden gedaan: uw beloning zal op uw eigen hoofd terugkeren.
1:16 Want zoals u hebt gedronken op mijn heilige berg, zo zullen alle heidenen
voortdurend drinken, ja, zij zullen drinken en zij zullen verzwelgen,
en ze zullen zijn alsof ze er niet waren.
1:17 Maar op de berg Sion zal verlossing zijn, en er zal heiligheid zijn;
en het huis van Jacob zal hun bezittingen erfelijk bezitten.
1:18 En het huis van Jakob zal een vuur zijn, en het huis van Jozef een vlam,
en het huis van Ezau voor stoppels, en zij zullen daarin aansteken, en
verslinden ze; en er zal niemand overblijven van het huis van Ezau;
want de HERE heeft het gesproken.
1:19 En zij van het zuiden zullen de berg van Ezau erfelijk bezitten; en zij van de
vlak bij de Filistijnen; en zij zullen de velden van Efraïm erfelijk bezitten, en
de velden van Samaria; en Benjamin zal Gilead erfelijk bezitten.
1:20 En de ballingschap van dit leger van de kinderen Israëls zal erfelijk bezitten
die van de Kanaänieten, zelfs tot aan Zarfath; en de gevangenschap van
Jeruzalem, dat in Sefarad ligt, zal de steden van het zuiden bezitten.
1:21 En er zullen verlossers op de berg Sion komen om de berg van Ezau te richten; En
het koninkrijk zal van de HERE zijn.