Genesis 47:1 Toen kwam Jozef en vertelde het aan Farao, en zei: Mijn vader en mijn broeders, en hun kudden, en hun runderen, en al wat zij hebben, zijn uitgekomen van het land Kanaän; en zie, zij zijn in het land Gosen. 47:2 En hij nam enkele van zijn broeders, zelfs vijf mannen, en presenteerde ze aan Farao. 47:3 En Farao zei tot zijn broeders: Wat is uw beroep? En zij zei tegen Farao: Uw dienaren zijn herders, zowel wij als onze vaders. 47:4 Voorts zeiden zij tot Farao: Wij zijn gekomen om als vreemdeling in het land te verblijven; want uw knechten hebben geen weide voor hun kudden; want de hongersnood is pijn in het land Kanaän: nu dan, wij bidden u, laat uw dienaren wonen in het land Gosen. 47:5 En Farao sprak tot Jozef, zeggende: Uw vader en uw broeders zijn kom tot u: 47:6 Het land Egypte ligt voor u; in het beste van het land maak uw vader en broeders om te wonen; laat ze in het land Gosen wonen: en als u enige actieve mannen onder hen kent, maak hen dan tot heersers over mijn vee. 47:7 Toen bracht Jozef zijn vader Jacob binnen en stelde hem voor Farao Jacob zegende Farao. 47:8 En Farao zei tot Jakob,”Hoe oud zijt gij?” 47:9 Toen zei Jakob tot Farao: De dagen van de jaren van mijn pelgrimstocht zijn honderddertig jaar: weinigen en kwaad hebben de dagen van de jaren van mijn leven geweest, en heb niet bereikt tot de dagen van de jaren van de leven van mijn vaderen in de dagen van hun pelgrimstocht. 47:10 Toen zegende Jakob Farao, en ging uit van voor Farao. 47:11 En Joseph plaatste zijn vader en zijn broers, en gaf hun a bezit in het land Egypte, in het beste van het land, in het land van Ramses, zoals de farao had bevolen. 47:12 En Jozef voedde zijn vader, en zijn broeders, en al zijn vaders huishouden, met brood, volgens hun families. 47:13 En er was geen brood in het gehele land; want de hongersnood was erg groot, dus waardoor het land Egypte en het gehele land Kanaän flauw vielen de hongersnood. 47:14 En Joseph verzamelde al het geld dat gevonden werd in het land van Egypte, en in het land Kanaän, voor het koren dat zij kochten: en Jozef bracht het geld naar het huis van de farao. 47:15 En toen het geld ontbrak in het land Egypte en in het land Kanaän, alle Egyptenaren kwamen naar Jozef toe en zeiden: Geef ons brood, want waarom? moeten we sterven in uw aanwezigheid? want het geld schiet tekort. 47:16 En Joseph zei,”Geef uw vee; en ik zal je geven voor je vee, als het geld wegvalt. 47:17 En zij brachten hun vee tot Jozef, en Jozef gaf hun brood ruil voor paarden, en voor de kudden, en voor het vee van de runderen en voor de ezels; en hij voedde ze met brood voor al hun vee voor dat jaar. 47:18 Toen dat jaar voorbij was, kwamen zij het tweede jaar tot hem en zeiden: tot hem: We zullen het voor mijn heer niet verbergen hoe ons geld wordt uitgegeven; mijn heer heeft ook onze kudden vee; er is niet zou moeten links in de de aanblik van mijn heer, maar onze lichamen en onze landen: 47:19 Waarom zullen wij voor uw ogen sterven, zowel wij als ons land? koop ons en ons land voor brood, en wij en ons land zullen dienaren zijn Farao: en geef ons zaad, zodat we kunnen leven en niet sterven, dat land wees niet verlaten. 47:20 En Jozef kocht het gehele land van Egypte voor Farao; voor de Egyptenaren verkocht een ieder zijn akker, omdat de hongersnood over hen heerste: dus de land werd van de farao. 47:21 En wat de mensen betreft, hij bracht ze naar steden van het ene einde van de grenzen van Egypte tot aan het andere einde daarvan. 47:22 Alleen het land van de priesters kocht hij niet; want de priesters hadden een deel hen van Farao toegewezen, en aten hun deel dat Farao gaf ze: daarom verkochten ze hun land niet. 47:23 Toen zei Joseph tot het volk: Zie, ik heb u vandaag en vandaag gekocht uw land voor Farao: zie, hier is zaad voor u, en u zult het zaaien land. 47:24 En het zal geschieden in de vermeerdering, dat gij de vijfde zult geven deel aan Farao, en vier delen zullen voor u zijn, voor zaad van de akker, en voor uw voedsel, en voor degenen van uw huisgezinnen, en voor voedsel voor je kleintjes. 47:25 En zij zeiden: Gij hebt ons leven gered; laat ons genade vinden in de ogen van mijn heer, en wij zullen Farao's dienaren zijn. 47:26 En Joseph maakte het een wet over het land van Egypte tot op deze dag, dat Farao zou het vijfde deel moeten hebben; behalve alleen het land van de priesters, die niet van de farao werd. 47:27 En Israel woonde in het land Egypte, in het land van Gosen; En ze hadden bezittingen daarin, en groeiden en vermenigvuldigden zich buitengewoon. 47:28 En Jakob leefde in het land van Egypte zeventien jaar: dus het hele tijdperk van Jacob was honderd zevenenveertig jaar. 47:29 Toen de tijd naderde dat Israël moest sterven, riep hij zijn zoon Joseph, en zei tegen hem: Als ik nu genade in uw ogen heb gevonden, zeg dan: Ik bid u, uw hand onder mijn dij, en handel vriendelijk en oprecht met mij; begraaf mij niet, bid ik u, in Egypte: 47:30 Maar ik zal bij mijn vaderen liggen, en gij zult mij uit Egypte voeren, en begraaf mij op hun begraafplaats. En hij zei: Ik zal doen wat je hebt gedaan gezegd. 47:31 En hij zei: "Zweer het mij." En hij zwoer hem. En Israël boog zichzelf op het hoofdeinde van het bed.