Exodus
32:1 En toen het volk zag dat Mozes aarzelde om uit de
berg, verzamelde het volk zich bij Aäron en zei tegen
hem: Sta op, maak goden voor ons, die voor ons uit zullen gaan; want wat deze Mozes betreft,
de man die ons uit het land Egypte heeft geleid, we weten niet wat is
van hem worden.
32:2 En Aaron zeide tot hen: Breek de gouden oorringen af, die in zijn
de oren van uw vrouwen, van uw zonen en van uw dochters, en breng
ze naar mij.
32:3 En al het volk brak de gouden oorbellen af, die in hun
oren, en bracht ze naar Aäron.
32:4 En hij ontving ze uit hun hand, en vormde het met een gravure
gereedschap, nadat hij er een gegoten kalf van had gemaakt: en ze zeiden: Deze zijn van jou
goden, Israël, die u uit het land Egypte hebben geleid.
32:5 Toen Aäron dat zag, bouwde hij er een altaar voor; en Aäron maakte
proclamatie en zei: Morgen is het een feest voor de HERE.
32:6 En zij stonden de volgende morgen vroeg op, en offerden brandoffers, en
vredeoffers gebracht; en het volk ging zitten om te eten en te drinken,
en stond op om te spelen.
32:7 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Ga, daal af; voor uw volk, welke
die u uit het land Egypte hebt geleid, hebben zichzelf verdorven:
32:8 Zij wijken snel af van de weg die ik hun geboden heb.
zij hebben zich een gegoten kalf gemaakt, en hebben het aanbeden, en hebben
offerde daaraan en zei: Dit zijn uw goden, o Israël, die hebben
heeft u uit het land Egypte geleid.
32:9 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Ik heb dit volk gezien, en zie, het
is een hardnekkig volk:
32:10 Nu dan, laat mij met rust, opdat mijn toorn tegen hen ontbrandt, en
opdat ik ze kan verteren: en ik zal u tot een groot volk maken.
32:11 Toen smeekte Mozes den HEERE, zijn God, en zeide: HEERE, waarom gaat Uw toorn
heet worden tegen uw volk, dat u uit de
land van Egypte met grote kracht en met sterke hand?
32:12 Waarom zouden de Egyptenaren spreken en zeggen: Hij heeft onheil gebracht
hen uit, om hen te doden in de bergen, en om hen te verteren van de
gezicht van de aarde? Keer u af van uw felle toorn en bekeer u van dit kwaad
tegen uw volk.
32:13 Denk aan Abraham, Isaak en Israël, uw dienaren, aan wie u gezworen hebt
bij uzelf, en zeide tot hen: Ik zal uw zaad vermenigvuldigen als
de sterren van de hemel, en heel dit land waarover ik heb gesproken, zal ik geven
aan uw zaad, en zij zullen het voor eeuwig erven.
32:14 En het berouwde de HEERE van het kwaad, dat Hij dacht het zijne te doen
mensen.
32:15 Toen keerde Mozes zich om, en daalde af van de berg, en de twee tafelen van
de getuigenis was in zijn hand: de tabellen waren op beide geschreven
zijkanten; aan de ene kant en aan de andere kant waren ze geschreven.
32:16 En de tafels waren het werk van Aloha, en het schrijven was het schrijven van
God, gegraveerd op de tafels.
32:17 Toen Jozua het geluid van het volk hoorde terwijl ze juichten, zei hij
tot Mozes: Er is oorlogsgerucht in het kamp.
32:18 En hij zei: Het is ook niet de stem van hen die schreeuwen om heerschappij
is het de stem van hen die roepen om overwonnen te worden: maar het geluid van
zij die zingen hoor ik.
32:19 En het geschiedde, zodra hij het kamp naderde, dat hij het zag
het kalf, en het dansen: en Mozes' woede werd heet, en hij wierp de
tafels uit zijn handen en brak ze onder de berg door.
32:20 En hij nam het kalf dat zij gemaakt hadden, en verbrandde het in het vuur, en
vermaalde het tot poeder, strooide het op het water en maakte de
kinderen van Israël drinken ervan.
32:21 Toen zei Mozes tot Aäron: Wat heeft dit volk u aangedaan, dat u
zo'n grote zonde over hen hebt gebracht?
32:22 Toen zei Aäron: Laat de toorn van mijn heer niet ontbranden: u kent de
mensen, dat ze op kattenkwaad uit zijn.
32:23 Want zij zeiden tot mij: Maak goden voor ons, die voor ons uit zullen gaan
voor deze Mozes, de man die ons uit het land Egypte heeft geleid, wij
weet niet wat er van hem geworden is.
32:24 En ik zei tot hen: Wie goud heeft, laat ze het afbreken. Dus
ze gaven het mij: toen wierp ik het in het vuur, en daar kwam dit uit
kalf.
32:25 Toen Mozes zag dat het volk naakt was; (want Aäron had ze gemaakt
naakt tot hun schande onder hun vijanden :)
32:26 Toen stond Mozes in de poort van het kamp en zei: Wie is van de Heer?
kant? laat hem tot mij komen. En al de zonen van Levi verzamelden zich
samen tot hem.
32:27 En hij zeide tot hen: Zo zegt de HEERE, de God van Israel: Zet een ieder neer
zijn zwaard aan zijn zijde, en ga overal in en uit van poort tot poort
het kamp, en doodt een ieder zijn broeder, en een ieder zijn metgezel,
en ieder zijn naaste.
32:28 En de kinderen van Levi deden naar het woord van Mozes: en daar
vielen die dag ongeveer drieduizend man van het volk.
32:29 Want Mozes had gezegd: Wijdt u vandaag aan de HEERE toe, ja, iedereen
man op zijn zoon en op zijn broer; opdat hij u a
zegen deze dag.
32:30 En het geschiedde de volgende dag, dat Mozes tot het volk zei: Gij
heb een grote zonde begaan: en nu zal ik opgaan tot de HERE;
misschien zal ik een verzoening doen voor uw zonde.
32:31 Toen keerde Mozes terug tot de HEERE en zei: O, dit volk heeft gezondigd
een grote zonde, en hebben hen goden van goud gemaakt.
32:32 Maar nu, als Gij hun zonde wilt vergeven; en zo niet, dep me dan, bid ik
u, uit uw boek dat u hebt geschreven.
32:33 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Wie tegen Mij gezondigd heeft, die zal het doen
Ik veeg uit mijn boek.
32:34 Ga daarom nu, leid het volk naar de plaats waarover ik gesproken heb
tot u: zie, mijn engel zal voor u uitgaan: niettemin in de
dag wanneer ik bezoek zal ik hun zonde op hen bezoeken.
32:35 En de HEERE plaagde het volk, omdat zij het kalf gemaakt hadden, dat Aaron
gemaakt.