Захарија
4:1 И ангелот што зборуваше со мене повторно дојде и ме разбуди како човек
што е разбудено од сон,
4:2 И ми рече: Што гледаш? И реков, погледнав, и ете
свеќник целосно златен, со сад на врвот и неговите седум
светилки на него, и седум цевки до седумте светилки, кои се на
врвот на тоа:
4:3 И две маслинки покрај него, едно од десната страна на садот, и
другиот на левата страна.
4:4 И јас одговорив и му зборував на ангелот што зборуваше со мене, велејќи: „Што
дали се овие, господару?
4:5 Тогаш ангелот што зборуваше со мене одговори и ми рече: Знаеш
нели што се овие? И реков: Не, господару.
4:6 Тогаш тој одговори и ми рече, велејќи: Ова е зборот на Господа
на Зоровавел, велејќи: „Не со сила, ниту со сила, туку со мојот дух,
вели Господ Саваот.
4:7 Кој си ти, голема планина? пред Зоровавел ќе станеш а
обичен: и ќе го извади надгробниот камен со извици,
плачење, Грејс, благодат кон тоа.
4:8 И словото Господово дојде до мене, велејќи:
4:9 Рацете на Зоровавел ги поставија темелите на овој дом; неговиот
рацете исто така ќе го завршат; и ќе знаеш дека Господ Саваот
ме испрати кај вас.
4:10 Зашто, кој го презираше денот на малите нешта? зашто ќе се радуваат,
и ќе го види падот во раката на Зоровавел со тие седуммина;
тие се очите на Господа, кои се движат напред-назад низ целата територија
земјата.
4:11 Тогаш одговорив и му реков: „На што се овие две маслинки?
на десната страна на свеќникот и на левата страна?
4:12 А јас пак одговорив и му реков: Што се овие две маслинки
гранки кои низ двете златни цевки го испразнуваат златното масло
самите себе?
4:13 А тој ми одговори и рече: Не знаеш ли што се тие? И реков,
Не, господару.
4:14 Тогаш тој рече: „Тоа се двајцата помазаници, кои стојат покрај Господа на
целата земја.