Захарија 4:1 И ангелот што зборуваше со мене повторно дојде и ме разбуди како човек што е разбудено од сон, 4:2 И ми рече: Што гледаш? И реков, погледнав, и ете свеќник целосно златен, со сад на врвот и неговите седум светилки на него, и седум цевки до седумте светилки, кои се на врвот на тоа: 4:3 И две маслинки покрај него, едно од десната страна на садот, и другиот на левата страна. 4:4 И јас одговорив и му зборував на ангелот што зборуваше со мене, велејќи: „Што дали се овие, господару? 4:5 Тогаш ангелот што зборуваше со мене одговори и ми рече: Знаеш нели што се овие? И реков: Не, господару. 4:6 Тогаш тој одговори и ми рече, велејќи: Ова е зборот на Господа на Зоровавел, велејќи: „Не со сила, ниту со сила, туку со мојот дух, вели Господ Саваот. 4:7 Кој си ти, голема планина? пред Зоровавел ќе станеш а обичен: и ќе го извади надгробниот камен со извици, плачење, Грејс, благодат кон тоа. 4:8 И словото Господово дојде до мене, велејќи: 4:9 Рацете на Зоровавел ги поставија темелите на овој дом; неговиот рацете исто така ќе го завршат; и ќе знаеш дека Господ Саваот ме испрати кај вас. 4:10 Зашто, кој го презираше денот на малите нешта? зашто ќе се радуваат, и ќе го види падот во раката на Зоровавел со тие седуммина; тие се очите на Господа, кои се движат напред-назад низ целата територија земјата. 4:11 Тогаш одговорив и му реков: „На што се овие две маслинки? на десната страна на свеќникот и на левата страна? 4:12 А јас пак одговорив и му реков: Што се овие две маслинки гранки кои низ двете златни цевки го испразнуваат златното масло самите себе? 4:13 А тој ми одговори и рече: Не знаеш ли што се тие? И реков, Не, господару. 4:14 Тогаш тој рече: „Тоа се двајцата помазаници, кои стојат покрај Господа на целата земја.