Рут 2:1 А Ноеми имаше роднина на нејзиниот сопруг, моќен човек од богатство, семејството на Елимелех; и се викаше Воз. 2:2 А Моавката Рут ѝ рече на Ноемина: „Дозволи ми сега да одам на полето, и собирај класје по него во чии очи ќе најдам благодат. И таа ѝ рече: „Оди, ќерко моја! 2:3 И таа отиде, дојде, и собираше во полето по жетварите: и Нејзината среќа беше да запали дел од полето што му припаѓаше на Воз, кој беше од родот на Елимелех. 2:4 И ете, Воз дојде од Витлеем и им рече на жетварите: Господ нека биде со тебе. А тие му одговорија: „Господ да те благослови! 2:5 Тогаш Воз му рече на својот слуга што беше поставен над жетварите, Чиј девојка е ова? 2:6 А слугата што беше поставен над жетварите одговори и рече: „Тоа е Моавската девојка што се врати со Ноемина од земјата Моав: 2:7 А таа рече: „Те молам, дозволете ми да соберам и да се соберам по жетварите меѓу сноповите: така таа дојде и продолжи дури од утрото до сега, дека малку се задржала во куќата. 2:8 Тогаш Воз и рече на Рута: „Не слушаш ли, ќерка моја? Оди да не собираш на друго поле, ниту одете оттаму, туку држете се тука брзо кај мене девојки: 2:9 Очите твои нека бидат во полето што го жнеат, а ти оди по нив: не им заповедав ли на младите да не те допираат? и кога си жеден, оди кај садовите и пиј од она што го има младите цртаа. 2:10 Тогаш таа падна на лицето, се поклони до земја и рече му рече: „Зошто најдов благодат во твоите очи, што треба да ја примиш? знаење за мене, гледајќи дека сум странец? 2:11 А Воз одговори и ѝ рече: „Целосно ми се покажа сè. што си го направил на свекрвата твој од смртта твоја маж: и како ги остави татко ти и мајка си и земјата од твоето раѓање, и дојде кај народ кој не го познаваше досега. 2:12 Господи, Боже Израилев, под чии крилја се надеваш. 2:13 Тогаш таа рече: Дозволете ми да најдам милост пред твои, господару; за тоа ти ме утеши, и затоа пријателски си зборуваше со твоите слугинка, иако не сум како една од твоите слугинки. 2:14 А Воз ѝ рече: „За време на оброкот дојди овде и јади од леб и потопете го залакот во оцет. И таа седна покрај жетварите: и тој стигна до нејзината исушена пченка, и таа јадеше и остана доволно и замина. 2:15 И кога стана да собира, Воз им заповеда на своите млади луѓе, велејќи: „Нека бере и меѓу сноповите и не ја прекорувај. 2:16 И нека падне и некои од грстовите намери за неа, и замини нив, за да ги собере и да не ја прекорува. 2:17 Така таа собираше во полето до вечерта, и го истепа она што го имаше собра: и беше околу една ефа јачмен. 2:18 И таа го зеде и отиде во градот, и свекрвата ѝ виде она што го собра, и го роди и ѝ го даде тоа имаше резервирано откако таа беше доволна. 2:19 И свекрвата ѝ рече: „Каде собра денес? и каде изработил? благословен да е оној што те позна. И ѝ покажа на свекрвата со која работеше и рече: Името на човекот со кој се дружев денес е Воз. 2:20 Но Ноеми ѝ рече на својата снаа: „Благословен да е тој од Господа, Кој не ја остави својата милост кон живите и кон мртвите. И Наоми ѝ рече: Човекот ни е близок роднина, еден од нашите следни роднини. 2:21 А Рут, Моавката рече: „И мене ми рече: „Биди пост. од моите млади луѓе, додека не ја завршат целата моја жетва. 2:22 Но Ноемина ѝ рече на Рут, нејзината снаа: „Добро е, ќерко моја! да излезеш со неговите моми, да не те сретнат во друга Поле. 2:23 Така, таа се чуваше од девојките на Вооз за да собира до крајот на јачменот жетва и жетва на пченица; и живееше кај нејзината свекрва.