Рут
2:1 А Ноеми имаше роднина на нејзиниот сопруг, моќен човек од богатство,
семејството на Елимелех; и се викаше Воз.
2:2 А Моавката Рут ѝ рече на Ноемина: „Дозволи ми сега да одам на полето, и
собирај класје по него во чии очи ќе најдам благодат. И таа
ѝ рече: „Оди, ќерко моја!
2:3 И таа отиде, дојде, и собираше во полето по жетварите: и
Нејзината среќа беше да запали дел од полето што му припаѓаше на Воз, кој беше
од родот на Елимелех.
2:4 И ете, Воз дојде од Витлеем и им рече на жетварите:
Господ нека биде со тебе. А тие му одговорија: „Господ да те благослови!
2:5 Тогаш Воз му рече на својот слуга што беше поставен над жетварите, Чиј
девојка е ова?
2:6 А слугата што беше поставен над жетварите одговори и рече: „Тоа е
Моавската девојка што се врати со Ноемина од земјата
Моав:
2:7 А таа рече: „Те молам, дозволете ми да соберам и да се соберам по жетварите
меѓу сноповите: така таа дојде и продолжи дури од утрото
до сега, дека малку се задржала во куќата.
2:8 Тогаш Воз и рече на Рута: „Не слушаш ли, ќерка моја? Оди да не собираш
на друго поле, ниту одете оттаму, туку држете се тука брзо кај мене
девојки:
2:9 Очите твои нека бидат во полето што го жнеат, а ти оди по
нив: не им заповедав ли на младите да не те допираат?
и кога си жеден, оди кај садовите и пиј од она што го има
младите цртаа.
2:10 Тогаш таа падна на лицето, се поклони до земја и рече
му рече: „Зошто најдов благодат во твоите очи, што треба да ја примиш?
знаење за мене, гледајќи дека сум странец?
2:11 А Воз одговори и ѝ рече: „Целосно ми се покажа сè.
што си го направил на свекрвата твој од смртта твоја
маж: и како ги остави татко ти и мајка си и земјата
од твоето раѓање, и дојде кај народ кој не го познаваше
досега.
2:12
Господи, Боже Израилев, под чии крилја се надеваш.
2:13 Тогаш таа рече: Дозволете ми да најдам милост пред твои, господару; за тоа ти
ме утеши, и затоа пријателски си зборуваше со твоите
слугинка, иако не сум како една од твоите слугинки.
2:14 А Воз ѝ рече: „За време на оброкот дојди овде и јади од
леб и потопете го залакот во оцет. И таа седна покрај
жетварите: и тој стигна до нејзината исушена пченка, и таа јадеше и остана
доволно и замина.
2:15 И кога стана да собира, Воз им заповеда на своите млади луѓе,
велејќи: „Нека бере и меѓу сноповите и не ја прекорувај.
2:16 И нека падне и некои од грстовите намери за неа, и замини
нив, за да ги собере и да не ја прекорува.
2:17 Така таа собираше во полето до вечерта, и го истепа она што го имаше
собра: и беше околу една ефа јачмен.
2:18 И таа го зеде и отиде во градот, и свекрвата ѝ виде
она што го собра, и го роди и ѝ го даде тоа
имаше резервирано откако таа беше доволна.
2:19 И свекрвата ѝ рече: „Каде собра денес? и
каде изработил? благословен да е оној што те позна.
И ѝ покажа на свекрвата со која работеше и рече:
Името на човекот со кој се дружев денес е Воз.
2:20 Но Ноеми ѝ рече на својата снаа: „Благословен да е тој од Господа, Кој
не ја остави својата милост кон живите и кон мртвите. И Наоми
ѝ рече: Човекот ни е близок роднина, еден од нашите следни роднини.
2:21 А Рут, Моавката рече: „И мене ми рече: „Биди пост.
од моите млади луѓе, додека не ја завршат целата моја жетва.
2:22 Но Ноемина ѝ рече на Рут, нејзината снаа: „Добро е, ќерко моја!
да излезеш со неговите моми, да не те сретнат во друга
Поле.
2:23 Така, таа се чуваше од девојките на Вооз за да собира до крајот на јачменот
жетва и жетва на пченица; и живееше кај нејзината свекрва.