Псалми 146:1 Фалете Го Господа. Фала Го Господа, душо моја. 146:2 Додека сум жив, ќе Го славам Господа: ќе му пеам на мојот Бог. додека имам некое битие. 146:3 Немојте да се надевате на кнезовите, ниту на синот човечки, во кој има нема помош. 146:4 Неговиот здив излегува, тој се враќа на својата земја; токму во тој ден неговата мислите пропаѓаат. 146:5 Среќен е оној што го има Јакововиот Бог за негова помош, чија надеж е во Господ, неговиот Бог: 146:6 Кој ги создаде небото и земјата, морето и сè што е во нив: што ја чува вистината засекогаш: 146:7 Кој им суди на угнетените, кој им дава храна на гладен. Господ ги ослободува затворениците: 146:8 Господ ги отвора очите на слепите, Господ ги воскреснува оние што се се поклони: Господ ги сака праведниците. 146:9 Господ ги чува странците; го олеснува сирачето и вдовица: но патот на нечесниот го превртува. 146:10 Господ ќе царува засекогаш, твојот Бог, Сион, на сите генерации. Фалете Го Господа.