Псалми
146:1 Фалете Го Господа. Фала Го Господа, душо моја.
146:2 Додека сум жив, ќе Го славам Господа: ќе му пеам на мојот Бог.
додека имам некое битие.
146:3 Немојте да се надевате на кнезовите, ниту на синот човечки, во кој има
нема помош.
146:4 Неговиот здив излегува, тој се враќа на својата земја; токму во тој ден неговата
мислите пропаѓаат.
146:5 Среќен е оној што го има Јакововиот Бог за негова помош, чија надеж е во
Господ, неговиот Бог:
146:6 Кој ги создаде небото и земјата, морето и сè што е во нив: што
ја чува вистината засекогаш:
146:7 Кој им суди на угнетените, кој им дава храна на
гладен. Господ ги ослободува затворениците:
146:8 Господ ги отвора очите на слепите, Господ ги воскреснува оние што се
се поклони: Господ ги сака праведниците.
146:9 Господ ги чува странците; го олеснува сирачето и
вдовица: но патот на нечесниот го превртува.
146:10 Господ ќе царува засекогаш, твојот Бог, Сион, на сите
генерации. Фалете Го Господа.