Псалми 57:1 Биди милостив кон мене, Боже, биди милостив кон мене, зашто мојата душа се надева во ти: да, во сенката на твоите крилја ќе направам засолниште до овие несреќите се надминати. 57:2 Ќе викам кон Севишниот Бог; на Бога, Кој прави сè за јас. 57:3 Тој ќе испрати од небото и ќе ме спаси од срамот на него ќе ме проголташе. Селах. Бог ќе ја испрати својата и неговата милост вистина. 57:4 Мојата душа е меѓу лавовите, а јас лежам меѓу запалените, дури и синовите човечки, чии заби се копја и стрели, и нивните јазик остар меч. 57:5 Издигни се, Боже, над небесата; нека е над сè твојата слава земјата. 57:6 Тие подготвија мрежа за моите чекори; душата ми се поклони: имаат ископа јама пред мене, во средината на која паднаа самите себе. Селах. 57:7 Моето срце е фиксирано, Боже, срцето ми е цврсто: ќе пеам и ќе дадам пофалби. 57:8 Разбуди се, слава моја; буден, псалтир и харфа: јас самиот ќе се разбудам рано. 57:9 Ќе те славам, Господи, меѓу народот, ќе ти пеам меѓу народите. 57:10 Зашто твојата милост е голема до небото, а твојата вистина до облаците. 57:11 Издигни се, Боже, над небесата: славата твоја нека биде над сè земјата.