Псалми
57:1 Биди милостив кон мене, Боже, биди милостив кон мене, зашто мојата душа се надева во
ти: да, во сенката на твоите крилја ќе направам засолниште до овие
несреќите се надминати.
57:2 Ќе викам кон Севишниот Бог; на Бога, Кој прави сè за
јас.
57:3 Тој ќе испрати од небото и ќе ме спаси од срамот на него
ќе ме проголташе. Селах. Бог ќе ја испрати својата и неговата милост
вистина.
57:4 Мојата душа е меѓу лавовите, а јас лежам меѓу запалените,
дури и синовите човечки, чии заби се копја и стрели, и нивните
јазик остар меч.
57:5 Издигни се, Боже, над небесата; нека е над сè твојата слава
земјата.
57:6 Тие подготвија мрежа за моите чекори; душата ми се поклони: имаат
ископа јама пред мене, во средината на која паднаа
самите себе. Селах.
57:7 Моето срце е фиксирано, Боже, срцето ми е цврсто: ќе пеам и ќе дадам
пофалби.
57:8 Разбуди се, слава моја; буден, псалтир и харфа: јас самиот ќе се разбудам рано.
57:9 Ќе те славам, Господи, меѓу народот, ќе ти пеам
меѓу народите.
57:10 Зашто твојата милост е голема до небото, а твојата вистина до облаците.
57:11 Издигни се, Боже, над небесата: славата твоја нека биде над сè
земјата.