Псалми
10:1 Зошто стоиш далеку, Господи? зошто се криеш во време на
неволја?
10:2 Злобникот во својата гордост ги прогонува сиромашните: нека бидат прифатени
уредите што ги замислиле.
10:3 Зашто злиот се фали со желбата на своето срце и ги благословува
лаком, кого Господ го гнаси.
10:4 Злобниот, преку гордоста на своето лице, нема да бара
Бог: Бог не е во сите негови мисли.
10:5 Неговите патишта се секогаш тешки; твоите судови се далеку над неговите
глетка: како и сите негови непријатели, тој им се надуе.
10:6 Тој рече во своето срце: нема да се потресам, зашто никогаш нема да бидам внатре
неволја.
10:7 Неговата уста е полна со пцости, измами и измами: под неговиот јазик е
пакост и суета.
10:8 Тој седи во дебните места на селата: во тајните места
го убива ли невиниот: неговите очи се свртени кон сиромавиот.
10:9 Тој лежи тајно како лав во својата јама;
фатете го сиромавиот: тој го фаќа сиромавиот, кога ќе го вовлече во своето
нето.
10:10 Тој се стутка и се понижува, за да може сиромавиот да падне од неговите силни
оние.
10:11 Тој рече во своето срце: Бог заборави: го крие своето лице; тој
никогаш нема да го види.
10:12 Стани, Господи; Боже, подигни ја раката, не заборавај на смирените.
10:13 Зошто злите го презираат Бога? тој рече во своето срце: Ти
нема да бара.
10:14 Ти го виде тоа; зашто гледаш зло и зло, за да го возвратиш
со твојата рака: сиромавиот ти се обврзува; ти си
помошник на сирачето.
10:15 Скрши ја раката на злиот и на злиот човек: барај ја неговата
злоба додека не најдеш.
10:16 Господ е Цар во вечни векови: незнабошците исчезнаа од неговите
земјиште.
10:17 Господи, си ја чу желбата на смирените: ќе ги подготвиш нивните
Срце, ќе го натераш твоето уво да чуе:
10:18 Да им суди на сираците и на угнетените, за да може човекот на земјата
нема повеќе угнетување.