Псалми 10:1 Зошто стоиш далеку, Господи? зошто се криеш во време на неволја? 10:2 Злобникот во својата гордост ги прогонува сиромашните: нека бидат прифатени уредите што ги замислиле. 10:3 Зашто злиот се фали со желбата на своето срце и ги благословува лаком, кого Господ го гнаси. 10:4 Злобниот, преку гордоста на своето лице, нема да бара Бог: Бог не е во сите негови мисли. 10:5 Неговите патишта се секогаш тешки; твоите судови се далеку над неговите глетка: како и сите негови непријатели, тој им се надуе. 10:6 Тој рече во своето срце: нема да се потресам, зашто никогаш нема да бидам внатре неволја. 10:7 Неговата уста е полна со пцости, измами и измами: под неговиот јазик е пакост и суета. 10:8 Тој седи во дебните места на селата: во тајните места го убива ли невиниот: неговите очи се свртени кон сиромавиот. 10:9 Тој лежи тајно како лав во својата јама; фатете го сиромавиот: тој го фаќа сиромавиот, кога ќе го вовлече во своето нето. 10:10 Тој се стутка и се понижува, за да може сиромавиот да падне од неговите силни оние. 10:11 Тој рече во своето срце: Бог заборави: го крие своето лице; тој никогаш нема да го види. 10:12 Стани, Господи; Боже, подигни ја раката, не заборавај на смирените. 10:13 Зошто злите го презираат Бога? тој рече во своето срце: Ти нема да бара. 10:14 Ти го виде тоа; зашто гледаш зло и зло, за да го возвратиш со твојата рака: сиромавиот ти се обврзува; ти си помошник на сирачето. 10:15 Скрши ја раката на злиот и на злиот човек: барај ја неговата злоба додека не најдеш. 10:16 Господ е Цар во вечни векови: незнабошците исчезнаа од неговите земјиште. 10:17 Господи, си ја чу желбата на смирените: ќе ги подготвиш нивните Срце, ќе го натераш твоето уво да чуе: 10:18 Да им суди на сираците и на угнетените, за да може човекот на земјата нема повеќе угнетување.