Поговорки 17:1 Подобро е сув залак и тишина со него, отколку куќа полна со жртви со кавга. 17:2 Мудриот слуга ќе владее над синот што предизвикува срам и ќе владее имаат дел од наследството меѓу браќата. 17:3 Тенџерето е за сребро, а печката за злато, но Господ ги испробува срцата. 17:4 Злобниот сторител внимава на лажните усни; а лажливецот го слуша а непослушен јазик. 17:5 Кој се потсмева на сиромавиот, го прекорува својот Творец, а оној што се радува на несреќите нема да бидат неказнети. 17:6 Детските деца се круна на старците; и славата на децата се нивните татковци. 17:7 Одличниот говор не е будала, а уште помалку лажливите усни се принц. 17:8 Дарот е како скапоцен камен во очите на оној што го има. каде и да се сврти, напредува. 17:9 Кој покрива престап, бара љубов; но тој што повторува а материјата ги раздвојува многу пријатели. 17:10 Укорот навлегува повеќе кај мудриот отколку сто ленти во а будала. 17:11 Злобниот човек бара само бунт; затоа суров гласник ќе биде испратени против него. 17:12 Мечка од која и се ограбени количките нека се сретне со човек, наместо будала во неговата глупост. 17:13 Кој наградува зло за добро, злото нема да отстапи од неговиот дом. 17:14 Почетокот на кавгата е како кога некој испушта вода: затоа оставете ја кавгата, пред да се меша со неа. 17:15 Кој го оправдува злиот и кој го осудува праведникот, дури обајцата му се одвратни на Господа. 17:16 Затоа има цена во раката на будала да добие мудрост, гледајќи тој нема срце за тоа? 17:17 Пријателот сака во секое време, а брат се раѓа за неволја. 17:18 Човек без разум удира во раце и станува гаранција во присуство на неговиот пријател. 17:19 Тој го сака беззаконието, кој сака кавга, и кој го возвишува своето портата бара уништување. 17:20 Кој има лудо срце не наоѓа добро, а кој има а изопачениот јазик паѓа во зло. 17:21 Кој раѓа будала, тоа го прави на своја тага, а таткото на будалата нема радост. 17:22 Веселото срце прави добро како лек, но скршениот дух го суши коски. 17:23 Злобниот човек вади подарок од пазувите за да ги изопачи патиштата на судење. 17:24 Мудроста е пред оној што има разум; но очите на будалата се на краевите на земјата. 17:25 Глупавиот син е тага за својот татко, а горчина за таа што родила него. 17:26 Исто така, не е добро да се казнуваат праведните, ниту да се удираат кнезовите за праведност. 17:27 Кој има знаење ги штеди неговите зборови, а разумен е човек со одличен дух. 17:28 Дури и безумниот, кога ќе молчи, се смета за мудар; ги затвора неговите усни се смета за човек со разум.