Поговорки
17:1 Подобро е сув залак и тишина со него, отколку куќа полна со
жртви со кавга.
17:2 Мудриот слуга ќе владее над синот што предизвикува срам и ќе владее
имаат дел од наследството меѓу браќата.
17:3 Тенџерето е за сребро, а печката за злато, но Господ
ги испробува срцата.
17:4 Злобниот сторител внимава на лажните усни; а лажливецот го слуша а
непослушен јазик.
17:5 Кој се потсмева на сиромавиот, го прекорува својот Творец, а оној што се радува на
несреќите нема да бидат неказнети.
17:6 Детските деца се круна на старците; и славата на децата
се нивните татковци.
17:7 Одличниот говор не е будала, а уште помалку лажливите усни се принц.
17:8 Дарот е како скапоцен камен во очите на оној што го има.
каде и да се сврти, напредува.
17:9 Кој покрива престап, бара љубов; но тој што повторува а
материјата ги раздвојува многу пријатели.
17:10 Укорот навлегува повеќе кај мудриот отколку сто ленти во а
будала.
17:11 Злобниот човек бара само бунт; затоа суров гласник ќе биде
испратени против него.
17:12 Мечка од која и се ограбени количките нека се сретне со човек, наместо будала во неговата
глупост.
17:13 Кој наградува зло за добро, злото нема да отстапи од неговиот дом.
17:14 Почетокот на кавгата е како кога некој испушта вода: затоа
оставете ја кавгата, пред да се меша со неа.
17:15 Кој го оправдува злиот и кој го осудува праведникот, дури
обајцата му се одвратни на Господа.
17:16 Затоа има цена во раката на будала да добие мудрост, гледајќи
тој нема срце за тоа?
17:17 Пријателот сака во секое време, а брат се раѓа за неволја.
17:18 Човек без разум удира во раце и станува гаранција во
присуство на неговиот пријател.
17:19 Тој го сака беззаконието, кој сака кавга, и кој го возвишува своето
портата бара уништување.
17:20 Кој има лудо срце не наоѓа добро, а кој има а
изопачениот јазик паѓа во зло.
17:21 Кој раѓа будала, тоа го прави на своја тага, а таткото на
будалата нема радост.
17:22 Веселото срце прави добро како лек, но скршениот дух го суши
коски.
17:23 Злобниот човек вади подарок од пазувите за да ги изопачи патиштата на
судење.
17:24 Мудроста е пред оној што има разум; но очите на будалата се
на краевите на земјата.
17:25 Глупавиот син е тага за својот татко, а горчина за таа што родила
него.
17:26 Исто така, не е добро да се казнуваат праведните, ниту да се удираат кнезовите за праведност.
17:27 Кој има знаење ги штеди неговите зборови, а разумен е човек
со одличен дух.
17:28 Дури и безумниот, кога ќе молчи, се смета за мудар;
ги затвора неговите усни се смета за човек со разум.