Поговорки
16:1 Подготовките на срцето кај човекот и одговорот на јазикот е
од Господа.
16:2 Сите патишта на човекот се чисти во неговите очи; но Господ тежи
духовите.
16:3.
16:4 Господ направи сè за себе: да, дури и злите за себе
ден на злото.
16:5 Секој што е горделив по срце е одвратен пред Господа
рака под рака, тој нема да биде неказнет.
16:6 Со милост и вистина се чисти беззаконието, и со стравот од Господа луѓето
отстапи од злото.
16:7 Кога патиштата на човекот му угодуваат на Господа, тој ги натера дури и неговите непријатели да бидат
мир со него.
16:8 Подобро е малку со праведност отколку големи приходи без право.
16:9 Срцето на човекот го смислува неговиот пат, но Господ ги насочува неговите чекори.
16:10 Божествена реченица е во усните на царот: неговата уста престапува
не во пресудата.
16:11 Правична тежина и рамнотежа се на Господа: сите тегови на торбата се
негова работа.
16:12 Одвратно им е на царевите да прават зло, зашто престолот е
воспоставена со праведност.
16:13 Праведните усни се задоволство на царевите; и го сакаат оној што зборува
право.
16:14 Гневот на кралот е како гласник на смртта, но мудриот ќе
смири го.
16:15 Во светлината на лицето на царот е животот; а неговата наклонетост е како а
облак од последниот дожд.
16:16 Колку е подобро да се добие мудрост отколку злато! и да се добие разбирање
повеќе да бидам избран отколку сребро!
16:17 Патот на праведните е да се оддалечат од злото: кој го чува своето
начин ја чува неговата душа.
16:18 Гордоста оди пред уништувањето, а гордиот дух пред падот.
16:19 Подобро е да се биде смирен со смирените, отколку да се дели
пленот со гордите.
16:20 Кој се справува со некоја работа мудро, ќе најде добро, и кој верува во
Господи, среќен е тој.
16:21 Мудриот по срце ќе се нарече разумен, и сладост на усните
го зголемува учењето.
16:22 Разумот е извор на живот за оној што го има;
поуката на безумните е глупост.
16:23 Срцето на мудриот ја учи неговата уста и му додава учење
усните.
16:24 Пријатните зборови се како саќе, слатки за душата, а здравје за
коски.
16:25 Постои пат што му се чини правилен на човекот, но неговиот крај е
патиштата на смртта.
16:26 Кој се труди, се труди за себе; зашто неговата уста копнее за тоа
него.
16:27 Безбожниот човек откопува зло, а во неговите усни има како горење
оган.
16:28 Злобниот човек сее расправија, а шепот ги раздвојува главните пријатели.
16:29 Насилен човек го мами својот ближен и го води на патот што
не е добро.
16:30 Тој ги затвора очите за да смислува невистинити работи: движејќи ги усните тој
носи зло.
16:31 Рапавата глава е круна на славата, ако се најде на патот на
праведност.
16:32 Кој е бавен на гнев е подобар од моќниот; и тој што владее
неговиот дух отколку оној што зазема град.
16:33 Жребот е фрлен во скутот; но целото негово располагање е на
ГОСПОД.