Поговорки 16:1 Подготовките на срцето кај човекот и одговорот на јазикот е од Господа. 16:2 Сите патишта на човекот се чисти во неговите очи; но Господ тежи духовите. 16:3. 16:4 Господ направи сè за себе: да, дури и злите за себе ден на злото. 16:5 Секој што е горделив по срце е одвратен пред Господа рака под рака, тој нема да биде неказнет. 16:6 Со милост и вистина се чисти беззаконието, и со стравот од Господа луѓето отстапи од злото. 16:7 Кога патиштата на човекот му угодуваат на Господа, тој ги натера дури и неговите непријатели да бидат мир со него. 16:8 Подобро е малку со праведност отколку големи приходи без право. 16:9 Срцето на човекот го смислува неговиот пат, но Господ ги насочува неговите чекори. 16:10 Божествена реченица е во усните на царот: неговата уста престапува не во пресудата. 16:11 Правична тежина и рамнотежа се на Господа: сите тегови на торбата се негова работа. 16:12 Одвратно им е на царевите да прават зло, зашто престолот е воспоставена со праведност. 16:13 Праведните усни се задоволство на царевите; и го сакаат оној што зборува право. 16:14 Гневот на кралот е како гласник на смртта, но мудриот ќе смири го. 16:15 Во светлината на лицето на царот е животот; а неговата наклонетост е како а облак од последниот дожд. 16:16 Колку е подобро да се добие мудрост отколку злато! и да се добие разбирање повеќе да бидам избран отколку сребро! 16:17 Патот на праведните е да се оддалечат од злото: кој го чува своето начин ја чува неговата душа. 16:18 Гордоста оди пред уништувањето, а гордиот дух пред падот. 16:19 Подобро е да се биде смирен со смирените, отколку да се дели пленот со гордите. 16:20 Кој се справува со некоја работа мудро, ќе најде добро, и кој верува во Господи, среќен е тој. 16:21 Мудриот по срце ќе се нарече разумен, и сладост на усните го зголемува учењето. 16:22 Разумот е извор на живот за оној што го има; поуката на безумните е глупост. 16:23 Срцето на мудриот ја учи неговата уста и му додава учење усните. 16:24 Пријатните зборови се како саќе, слатки за душата, а здравје за коски. 16:25 Постои пат што му се чини правилен на човекот, но неговиот крај е патиштата на смртта. 16:26 Кој се труди, се труди за себе; зашто неговата уста копнее за тоа него. 16:27 Безбожниот човек откопува зло, а во неговите усни има како горење оган. 16:28 Злобниот човек сее расправија, а шепот ги раздвојува главните пријатели. 16:29 Насилен човек го мами својот ближен и го води на патот што не е добро. 16:30 Тој ги затвора очите за да смислува невистинити работи: движејќи ги усните тој носи зло. 16:31 Рапавата глава е круна на славата, ако се најде на патот на праведност. 16:32 Кој е бавен на гнев е подобар од моќниот; и тој што владее неговиот дух отколку оној што зазема град. 16:33 Жребот е фрлен во скутот; но целото негово располагање е на ГОСПОД.