Обадија
1:1 Визијата на Авдија. Така вели Господ Бог за Едом; Ние имаме
чуја гласини од Господа, и меѓу нив беше испратен пратеник
незнабошци, станете и да се кренеме против неа во битка.
1:2 Еве, те направив мал меѓу незнабошците: ти си многу
презрени.
1:3 Гордоста на твоето срце те измами, ти што живееш во
пукнатини на карпата, чие живеалиште е високо; што му вели во срцето,
Кој ќе ме спушти на земја?
1:4 Иако се воздигнуваш како орел, и ако си го поставил своето гнездо
меѓу ѕвездите, оттаму ќе те спуштам, вели Господ.
1:5 Ако дошле крадци кај тебе, ако разбојници ноќе, (како си отсечен!)
немаше ли да крадеа додека не им беше доста? ако лозарите
дојдоа кај тебе, нема ли да остават грозје?
1:6 Како се испитуваат работите на Исав! како се неговите скриени работи
побарано!
1:7 Сите луѓе од твојата конфедерација те доведоа дури и до границата:
луѓето што беа во мир со тебе те измамија и победија
против тебе; оние што го јадат твојот леб, ти нанесоа рана.
во него нема разбирање.
1:8 Зар во тој ден, вели Господ, нема да ги уништам мудреците
од Едом, а разумот од гората Исав?
1:9 И твоите моќни луѓе, о Теман, ќе бидат вознемирени, до крај што секој
еден од гората Исав може да биде отсечен со колење.
1:10 За твоето насилство врз брат ти Јаков, срамот ќе те покрие и
ќе бидеш отсечен засекогаш.
1:11 Во денот кога стоеше на другата страна, во денот кога
странци ги одведоа неговите сили во заробеништво, а странците влегоа
Неговите порти и фрли ждрепка на Ерусалим, и ти беше како еден од нив.
1:12 Но, не требаше да гледаш на денот на твојот брат во денот
дека станал странец; ниту требаше да се радуваш на тоа
синови Јудини во денот на нивното уништување; ниту треба да
гордо зборуваше во денот на неволја.
1:13 Не требаше да влезеш во портите на мојот народ во денот на
нивната несреќа; да, не требаше да ја погледнеш нивната неволја
во денот на нивната неволја, ниту пак положија раце врз нивната сопственост
денот на нивната несреќа;
1:14 Ниту требаше да застанеш на крстосницата за да ги отсечеш оние на
неговиот што избега; ниту ти требаше да ги предадеш оние на
неговото што остана во денот на неволја.
1:15 Зашто Господовиот ден е близу до сите народи: како што направи ти,
ќе ти биде: наградата ќе ти се врати на твојата глава.
1:16 Зашто, како што пиевте на мојата света гора, така ќе се напијат сите незнабошци
пијат постојано, да, ќе пијат и ќе проголтаат,
и ќе бидат како да не биле.
1:17 Но на планината Сион ќе има избавување и ќе има светост;
и домот на Јаков ќе го поседува нивниот имот.
1:18 И домот на Јаков ќе биде оган, а домот на Јосиф пламен,
и домот на Исав за стрништа, и тие ќе запалат во нив, и
проголтај ги; и нема да остане ништо од домот на Исав;
зашто Господ го кажа тоа.
1:19 И тие од југот ќе ја поседуваат планината Исав; и тие на
рамништето на Филистејците: и тие ќе ги поседуваат полињата на Ефрем, и
Самарските полиња, а Венијамин ќе го заземе Галад.
1:20 И заробеништвото на оваа војска на синовите на Израел ќе го поседува
онаа на Хананејците, дури до Сарепта; и заробеништво на
Ерусалим, кој е во Сефарад, ќе ги поседува градовите на југ.
1:21 И спасители ќе излезат на планината Сион за да им судат на планината Исав; и
царството ќе биде Господово.