Обадија 1:1 Визијата на Авдија. Така вели Господ Бог за Едом; Ние имаме чуја гласини од Господа, и меѓу нив беше испратен пратеник незнабошци, станете и да се кренеме против неа во битка. 1:2 Еве, те направив мал меѓу незнабошците: ти си многу презрени. 1:3 Гордоста на твоето срце те измами, ти што живееш во пукнатини на карпата, чие живеалиште е високо; што му вели во срцето, Кој ќе ме спушти на земја? 1:4 Иако се воздигнуваш како орел, и ако си го поставил своето гнездо меѓу ѕвездите, оттаму ќе те спуштам, вели Господ. 1:5 Ако дошле крадци кај тебе, ако разбојници ноќе, (како си отсечен!) немаше ли да крадеа додека не им беше доста? ако лозарите дојдоа кај тебе, нема ли да остават грозје? 1:6 Како се испитуваат работите на Исав! како се неговите скриени работи побарано! 1:7 Сите луѓе од твојата конфедерација те доведоа дури и до границата: луѓето што беа во мир со тебе те измамија и победија против тебе; оние што го јадат твојот леб, ти нанесоа рана. во него нема разбирање. 1:8 Зар во тој ден, вели Господ, нема да ги уништам мудреците од Едом, а разумот од гората Исав? 1:9 И твоите моќни луѓе, о Теман, ќе бидат вознемирени, до крај што секој еден од гората Исав може да биде отсечен со колење. 1:10 За твоето насилство врз брат ти Јаков, срамот ќе те покрие и ќе бидеш отсечен засекогаш. 1:11 Во денот кога стоеше на другата страна, во денот кога странци ги одведоа неговите сили во заробеништво, а странците влегоа Неговите порти и фрли ждрепка на Ерусалим, и ти беше како еден од нив. 1:12 Но, не требаше да гледаш на денот на твојот брат во денот дека станал странец; ниту требаше да се радуваш на тоа синови Јудини во денот на нивното уништување; ниту треба да гордо зборуваше во денот на неволја. 1:13 Не требаше да влезеш во портите на мојот народ во денот на нивната несреќа; да, не требаше да ја погледнеш нивната неволја во денот на нивната неволја, ниту пак положија раце врз нивната сопственост денот на нивната несреќа; 1:14 Ниту требаше да застанеш на крстосницата за да ги отсечеш оние на неговиот што избега; ниту ти требаше да ги предадеш оние на неговото што остана во денот на неволја. 1:15 Зашто Господовиот ден е близу до сите народи: како што направи ти, ќе ти биде: наградата ќе ти се врати на твојата глава. 1:16 Зашто, како што пиевте на мојата света гора, така ќе се напијат сите незнабошци пијат постојано, да, ќе пијат и ќе проголтаат, и ќе бидат како да не биле. 1:17 Но на планината Сион ќе има избавување и ќе има светост; и домот на Јаков ќе го поседува нивниот имот. 1:18 И домот на Јаков ќе биде оган, а домот на Јосиф пламен, и домот на Исав за стрништа, и тие ќе запалат во нив, и проголтај ги; и нема да остане ништо од домот на Исав; зашто Господ го кажа тоа. 1:19 И тие од југот ќе ја поседуваат планината Исав; и тие на рамништето на Филистејците: и тие ќе ги поседуваат полињата на Ефрем, и Самарските полиња, а Венијамин ќе го заземе Галад. 1:20 И заробеништвото на оваа војска на синовите на Израел ќе го поседува онаа на Хананејците, дури до Сарепта; и заробеништво на Ерусалим, кој е во Сефарад, ќе ги поседува градовите на југ. 1:21 И спасители ќе излезат на планината Сион за да им судат на планината Исав; и царството ќе биде Господово.