Броеви
11:1 И кога народот се пожали, тоа не му се допадна на Господа: и на Господа
слушнав; и се разгоре неговиот гнев; и огнот Господов изгоре
меѓу нив и ги потроши што беа во најоддалечените делови на
кампот.
11:2 И народот извика кон Мојсеј; и кога Мојсеј Му се помоли на Господа,
пожарот бил изгаснат.
11:3 И го нарече местото Табера, бидејќи огнот на
Господ изгоре меѓу нив.
11:4 И мешаното мноштво што беше меѓу нив падна во страст
И синовите Израилеви пак плачеа и рекоа: „Кому ќе ни даде тело
јаде?
11:5 Се сеќаваме на рибата што ја јадевме во Египет слободно; краставиците,
и дињите, и празот, и кромидот и лукот:
11:6 Но сега нашата душа се исуши: нема ништо, освен ова
мана, пред нашите очи.
11:7 А маната беше како семе од коријандер, а нејзината боја како семето
боја на бделиум.
11:8 И народот одеше, го собра и го меле во мелници или
го бие во малтер, го пече во тави и од него правеше колачи: и на
неговиот вкус беше како вкусот на свежото масло.
11:9 И кога росата падна врз логорот во ноќта, мана падна врз
тоа.
11:10 Тогаш Мојсеј го слушна народот како плаче низ нивните семејства, секој внатре
вратата од неговиот шатор, и гневот Господов се разгори многу;
Мојсеј исто така бил незадоволен.
11:11 А Мојсеј Му рече на Господа: „Зошто го помачи својот слуга?
и затоа не најдов милост во твои очи, за да го положиш
товарот на целиот овој народ врз мене?
11:12 Дали го зачнав сиот овој народ? дали ги родив, дека ти
треба да ми кажеш: Носи ги во пазувите како доилка
Го носи детето што цица во земјата што им се заколна
татковци?
11:13 Од каде да имам тело да му дадам на сиот овој народ? зашто плачат
ми рече: Дај ни месо да јадеме.
11:14 Не можам сам да го поднесам сиот овој народ, затоа што е премногу тежок
јас.
11:15 И ако постапуваш така со мене, убиј ме, те молам, без контрола, ако јас
најдоа милост во твоите очи; и да не ја видам мојата беда.
11:16 И Господ му рече на Мојсеј: Собери ми седумдесет мажи од старешините
на Израел, за кои знаеш дека се старешини на народот, и
службеници над нив; и доведете ги во скинијата на
собранието, за да стојат таму со тебе.
11:17 И ќе слезам и ќе разговарам со тебе таму, и ќе земам од
дух кој е на тебе и ќе го стави врз нив; и тие ќе
Носи го товарот на народот со тебе, за да не го носиш сам
сам.
11:18 И кажи му на народот: посветете се од утре, и
ќе јадете месо, зашто плачевте во ушите на Господа, велејќи:
Кој ќе ни даде месо да јадеме? зашто ни беше добро во Египет:
затоа Господ ќе ви даде месо, а вие јадете.
11:19 Не јадете ниту еден ден, ниту два дена, ниту пет дена, ниту десет дена,
ниту дваесет дена;
11:20 Но, дури и цел месец, додека не ви излезе пред ноздрите, и ќе биде
одвратно за вас, затоа што го презревте Господа, Кој е
меѓу вас и плачевме пред него, велејќи: „Зошто излеговме?
Египет?
11:21 А Мојсеј рече: „Народот меѓу кој сум и јас е шестотини илјади
пешаци; а ти рече, ќе им дадам месо, за да јадат
цел месец.
11:22 Дали стадата и стадата ќе бидат убиени за нив, за да бидат доволни? или
дали сите морски риби ќе се соберат за нив за да бидат доволни
нив?
11:23 А Господ му рече на Мојсеј: Дали е скратена раката на Господа? ти ќе
види сега дали мојот збор ќе ти се исполни или не.
11:24 И Мојсеј излезе, и му ги кажа на народот зборовите на Господа, и
ги собра седумдесетте луѓе од старешините на народот и ги постави наоколу
за скинијата.
11:25 И Господ слезе во облак, му зборуваше и зеде од
духот што беше на него и им го даде на седумдесетте старешини
се случи, кога духот почива врз нив, тие пророкуваа:
и не престана.
11:26 Но останаа двајца од луѓето во логорот, името на едниот беше
Елдад и името на другиот Медад.
и тие беа од напишаните, но не излегоа кај нив
скинијата: и пророкуваа во логорот.
11:27 И таму истрча еден млад човек и му кажа на Мојсеј и рече: Елдад и Медад прават
пророкуваат во логорот.
11:28 И Исус Навин, синот на Навин, слугата на Мојсеј, еден од неговите млади луѓе,
одговори и рече: Господару Мојсеј, забрани им.
11:29 А Мојсеј му рече: Завидуваш ли заради мене? би Бог дека сите
Господовиот народ беа пророци и дека Господ ќе го даде својот дух
врз нив!
11:30 И Мојсеј го однесе во логорот, тој и старешините на Израел.
11:31 И излезе ветар од Господа, и донесе потполошки од
морето, и нека паднат покрај логорот, како да е патување по еден ден
страна, и како да беше еднодневно патување од другата страна, околу околу
логор, и како два лакти висок на лицето на земјата.
11:32 И народот стана целиот тој ден, цела таа ноќ и сите
другиот ден, и ги собраа потполошките: кој најмалку собираше
десет хомери: и ги распространија сите за себе наоколу
кампот.
11:33 И додека месото сè уште беше меѓу нивните заби, пред да биде изџвакано
Гневот Господов се разгори против народот, и Господ го порази
луѓе со многу голема чума.
11:34 И го нарече тоа место Кибротхатава, бидејќи таму
ги закопаа луѓето што копнееја.
11:35 И народот отиде од Кибротхатава до Азерот; и престојувалиште
во Хазерот.