Оплакувања 5:1 Запомни, Господи, што ни се случи: размисли и види го нашето прекор. 5:2 Нашето наследство е предадено на странци, нашите куќи на странци. 5:3 Ние сме сираци и без татко, нашите мајки се како вдовици. 5:4 Ја пиевме нашата вода за пари; нашето дрво ни се продава. 5:5 Нашите вратови се прогонети: се трудиме и немаме одмор. 5:6 Им дадовме рака на Египќаните и на Асирците да бидат задоволни со леб. 5:7 Нашите татковци згрешија, а не се; а ние ги поднесовме нивните беззаконија. 5:8 Слугите владеат над нас: нема никој што ќе нè избави нивната рака. 5:9 Добивме леб со опасноста на нашите животи поради мечот на дивината. 5:10 Нашата кожа беше црна како печка поради страшниот глад. 5:11 Ги ограбиле жените во Сион и слугинките во градовите на Јуда. 5:12 Кнезовите се обесени за рака, а лицата на старешините не беа почестен. 5:13 Ги одведоа младите да мелеат, а децата паднаа под дрвото. 5:14 Старешините престанаа од портата, младите мажи од својата музика. 5:15 Радоста на нашето срце престанува; нашето оро се претвора во жалост. 5:16 Круната ни падна од главата: тешко на нас, што згрешивме! 5:17 За тоа нашето срце е изнемоштено; за овие работи ни се затемнети очите. 5:18 Поради планината Сион, која е пуста, лисиците одат по нив тоа. 5:19 Ти, Господи, остануваш засекогаш; твојот престол од колено до колено генерација. 5:20 Зошто нè забораваш засекогаш и нè оставаш толку долго? 5:21 Сврти нè кон тебе, Господи, и ќе се свртиме; обнови ни ги деновите како од старо. 5:22 Но, ти целосно нè отфрли; ти си многу лут против нас.