Оплакувања
5:1 Запомни, Господи, што ни се случи: размисли и види го нашето
прекор.
5:2 Нашето наследство е предадено на странци, нашите куќи на странци.
5:3 Ние сме сираци и без татко, нашите мајки се како вдовици.
5:4 Ја пиевме нашата вода за пари; нашето дрво ни се продава.
5:5 Нашите вратови се прогонети: се трудиме и немаме одмор.
5:6 Им дадовме рака на Египќаните и на Асирците да бидат
задоволни со леб.
5:7 Нашите татковци згрешија, а не се; а ние ги поднесовме нивните
беззаконија.
5:8 Слугите владеат над нас: нема никој што ќе нè избави
нивната рака.
5:9 Добивме леб со опасноста на нашите животи поради мечот на
дивината.
5:10 Нашата кожа беше црна како печка поради страшниот глад.
5:11 Ги ограбиле жените во Сион и слугинките во градовите на Јуда.
5:12 Кнезовите се обесени за рака, а лицата на старешините не беа
почестен.
5:13 Ги одведоа младите да мелеат, а децата паднаа под дрвото.
5:14 Старешините престанаа од портата, младите мажи од својата музика.
5:15 Радоста на нашето срце престанува; нашето оро се претвора во жалост.
5:16 Круната ни падна од главата: тешко на нас, што згрешивме!
5:17 За тоа нашето срце е изнемоштено; за овие работи ни се затемнети очите.
5:18 Поради планината Сион, која е пуста, лисиците одат по нив
тоа.
5:19 Ти, Господи, остануваш засекогаш; твојот престол од колено до колено
генерација.
5:20 Зошто нè забораваш засекогаш и нè оставаш толку долго?
5:21 Сврти нè кон тебе, Господи, и ќе се свртиме; обнови ни ги деновите
како од старо.
5:22 Но, ти целосно нè отфрли; ти си многу лут против нас.