Работа
29:1 А Јов ја продолжи својата парабола и рече:
29:2 О, да бев како во минатите месеци, како во деновите кога Бог ме чуваше;
29:3 Кога неговата свеќа светна на мојата глава, и кога одев по неговата светлина
низ темнината;
29:4 Како што бев во деновите на мојата младост, кога Божјата тајна беше врз мене
табернакул;
29:5 Кога Семоќниот уште беше со мене, кога моите деца беа околу мене;
29:6 Кога ги измив чекорите со путер, а карпата ме излеа од реките
нафта;
29:7 Кога излегов до портата низ градот, кога го подготвив своето место внатре
улицата!
29:8 Младите луѓе ме видоа и се сокриа, а старците станаа и застанаа
нагоре.
29:9 Кнезовите се воздржаа да зборуваат и ја ставија раката на устата.
29:10 Благородниците молчеа, а јазикот им се прилепи на покривот на
нивната уста.
29:11 Кога увото ме слушна, тогаш ме благослови; и кога окото ме виде, тоа
ми сведочеше:
29:12 Затоа што ги избавив сиромавиот што плачеше, сиракот и него
што немаше кој да му помогне.
29:13 Благословот на оној што беше подготвен да загине дојде врз мене: и јас предизвикав
срцето на вдовицата да пее од радост.
29:14 Ја облеков правдата и таа ме облече: мојот суд беше како наметка и
дијадема.
29:15 Бев очи за слепите, а нозе за куци.
29:16 Бев татко на сиромасите, и ја барав причината што не ја знаев
надвор.
29:17 И ги скршив вилиците на злите и го откинав пленот од неговиот
забите.
29:18 Тогаш реков: ќе умрам во моето гнездо и ќе ги умножам деновите како
песок.
29:19 Мојот корен беше раширен покрај водите, а росата лежеше цела ноќ врз мене
гранка.
29:20 Мојата слава беше свежа во мене, и мојот лак се обнови во мојата рака.
29:21 Мене луѓето слушаа, чекаа и молчеа на мојот совет.
29:22 По моите зборови, тие повеќе не зборуваа; и мојот говор падна врз нив.
29:23 И ме чекаа како дожд; и ширум ја отворија устата
што се однесува до вториот дожд.
29:24 Ако им се смеев, тие не веруваа; и светлината на мојата
лицето не го отфрлаат.
29:25 Го избрав нивниот пат, седнав началник и живеев како цар во војската,
како оној што ги теши ожалостените.