Работа 29:1 А Јов ја продолжи својата парабола и рече: 29:2 О, да бев како во минатите месеци, како во деновите кога Бог ме чуваше; 29:3 Кога неговата свеќа светна на мојата глава, и кога одев по неговата светлина низ темнината; 29:4 Како што бев во деновите на мојата младост, кога Божјата тајна беше врз мене табернакул; 29:5 Кога Семоќниот уште беше со мене, кога моите деца беа околу мене; 29:6 Кога ги измив чекорите со путер, а карпата ме излеа од реките нафта; 29:7 Кога излегов до портата низ градот, кога го подготвив своето место внатре улицата! 29:8 Младите луѓе ме видоа и се сокриа, а старците станаа и застанаа нагоре. 29:9 Кнезовите се воздржаа да зборуваат и ја ставија раката на устата. 29:10 Благородниците молчеа, а јазикот им се прилепи на покривот на нивната уста. 29:11 Кога увото ме слушна, тогаш ме благослови; и кога окото ме виде, тоа ми сведочеше: 29:12 Затоа што ги избавив сиромавиот што плачеше, сиракот и него што немаше кој да му помогне. 29:13 Благословот на оној што беше подготвен да загине дојде врз мене: и јас предизвикав срцето на вдовицата да пее од радост. 29:14 Ја облеков правдата и таа ме облече: мојот суд беше како наметка и дијадема. 29:15 Бев очи за слепите, а нозе за куци. 29:16 Бев татко на сиромасите, и ја барав причината што не ја знаев надвор. 29:17 И ги скршив вилиците на злите и го откинав пленот од неговиот забите. 29:18 Тогаш реков: ќе умрам во моето гнездо и ќе ги умножам деновите како песок. 29:19 Мојот корен беше раширен покрај водите, а росата лежеше цела ноќ врз мене гранка. 29:20 Мојата слава беше свежа во мене, и мојот лак се обнови во мојата рака. 29:21 Мене луѓето слушаа, чекаа и молчеа на мојот совет. 29:22 По моите зборови, тие повеќе не зборуваа; и мојот говор падна врз нив. 29:23 И ме чекаа како дожд; и ширум ја отворија устата што се однесува до вториот дожд. 29:24 Ако им се смеев, тие не веруваа; и светлината на мојата лицето не го отфрлаат. 29:25 Го избрав нивниот пат, седнав началник и живеев како цар во војската, како оној што ги теши ожалостените.