Џудит
7:1 Следниот ден Холофернес заповеда со целата своја војска и со сиот свој народ
дојдоа да го земат неговиот дел, за да го отстранат својот табор против
Бетулија, однапред да ги преземе искачувањата на ридската земја и да направи
војна против синовите на Израел.
7:2 Тогаш нивните силни луѓе ги отстранија логорите во тој ден и војската на
Воените луѓе беа сто и седумдесет илјади пешаци и дванаесет
илјада коњаници, покрај багажот, и други луѓе што беа наоколу
меѓу нив, многу големо мноштво.
7:3 И се улогорија во долината близу до Ветулија, покрај фонтаната, и
тие се рашириле во ширина над Дотаим дури до Белмаим, и во
должина од Ветулија до Кинамон, кој е над Есдраелон.
7:4 А синовите на Израел, кога го видоа мноштвото нив, беа
многу се вознемири и секој му рече на ближниот: „Сега тоа ќе биде
луѓето го лижат лицето на земјата; ниту за високите планини, ниту
долините, ниту ридовите се способни да ја поднесат својата тежина.
7:5 Тогаш секој го зеде своето оружје за војна, и кога тие се запалија
оган врз нивните кули, тие останаа и гледаа цела таа ноќ.
7:6 Но во вториот ден Холофернес ги изведе сите свои коњаници во
пред очите на синовите Израилеви кои беа во Витулија,
7:7 И ги погледна ходниците до градот и дојде до чешмите на
нивните води, ги зеде и постави над нив воени гарнизони,
а тој самиот тргна кон својот народ.
7:8 Тогаш дојдоа кај него сите началници на синовите на Исав и сите
управителите на Моавскиот народ и капетаните на морскиот брег и
кажа,
7:9 Нека нашиот господар сега чуе збор, да нема пад во твоето
армија.
7:10 Зашто овој народ на синовите Израилеви нема доверба во своите копја,
но во височината на планините каде што живеат, бидејќи тоа не е
лесно се искачуваат на врвовите на нивните планини.
7:11 Сега, господару, не војувајте се против нив во борбена низа, и
нема да загине ниту еден човек од твојот народ.
7:12 Остани во својот логор, и чувај ги сите луѓе од твојата војска, и нека ти
слугите го добиваат во свои раце изворот на вода, кој излегува
од подножјето на планината:
7:13 Зашто сите жители на Ветулија имаат вода од таму; така и ќе
жедта ги убие, и тие ќе се откажат од својот град, и ние и нашиот
луѓето ќе се искачат на врвовите на планините што се блиску и ќе сакаат
логорат врз нив, за да внимаваат никој да не излегува од градот.
7:14 Така тие и нивните жени и нивните деца ќе бидат изгорени во оган,
и пред да дојде мечот против нив, тие ќе бидат соборени во
улиците каде што живеат.
7:15 Така ќе им дадеш зла награда; затоа што се побунија и
не ја сретнав својата личност мирно.
7:16 И овие зборови му угодија на Холоферн и на сите негови слуги, и тој
назначени да прават како што зборувале.
7:17 Така логорот на синовите на Амон замина, а со нив петмина
илјада Асирци, и тие се сместија во долината и ги зедоа
водите и изворите на водите на синовите Израилеви.
7:18 Тогаш синовите на Исав отидоа со синовите на Амон и се улогорија
во планината спроти Дотаим, и испратија некои од нив
кон југ, а кон исток над Екребел, што е
во близина на Чуси, тоа е на потокот Мочмур; а остатокот од
војската на Асирците се логори во рамнината и го покри лицето на
цела земја; и нивните шатори и кочии беа поставени на многу голема
мноштво.
7:19 Тогаш синовите на Израел извикаа кон Господа, нивниот Бог, бидејќи нивните
срцето откажа, зашто сите нивни непријатели ги опколија наоколу и
немаше начин да избега од нив.
7:20 Така целата чета на Асур остана околу нив, и двајцата нивни пешаци,
коли и коњаници, триесет и четири дена, така што сите нивни садови
на вода не успеаја сите инхибитори на Бетулија.
7:21 А цистерните беа испразнети и немаа вода да пијат
пополнете еден ден; зашто по мерка им дадоа да пијат.
7:22 Затоа нивните мали деца беа без срце, а нивните жени и
млади луѓе се онесвестија од жед и паднаа по улиците на градот,
и покрај премините на портите, и веќе немаше сила
во нив.
7:23 Тогаш сиот народ се собра кај Озиас и кај началникот на градот,
и млади мажи, и жени, и деца, и плачеа со силен глас,
и рече пред сите старешини:
7:24 Бог нека биде судија меѓу нас и вас: зашто вие ни направивте голема штета, во
дека не баравте мир од синовите на Асур.
7:25 За сега немаме помошник, но Бог нè продаде во нивни раце, тоа
ние треба да бидеме фрлени пред нив со жед и голема пропаст.
7:26 Затоа, повикајте ги кај себе и предадете го целиот град како плен
на луѓето од Холоферн и на целата негова војска.
7:27 Зашто е подобро за нас да бидеме плен за нив, отколку да умреме
жед: зашто ние ќе му бидеме слуги, за да живеат нашите души, а не
видете ја смртта на нашите бебиња пред нашите очи, ниту нашите жени, ниту нашите
децата да умрат.
7:28 Ги земаме за сведоштво против тебе небото и земјата, нашиот Бог и
Господар на нашите татковци, кој нè казнува според нашите гревови и
гревовите на нашите татковци, да не ги прави како што рековме денес.
7:29 Тогаш имаше голем плач со една согласност среде
склопување; и тие викнаа кон Господа Бога со силен глас.
7:30 Тогаш Озиас им рече: Браќа, бидете храбри, да издржиме уште
пет дена, во кој простор Господ, нашиот Бог, може да ја насочи својата милост
ние; зашто нема целосно да нè остави.
7:31 И ако поминат овие денови, а нема помош за нас, ќе направам
според твојот збор.
7:32 И го растера народот, секој по своја одговорност; и тие
отиде до ѕидините и кулите на нивниот град и ги испрати жените и
децата во нивните куќи: и тие беа многу ниски донесени во градот.