Џудит 7:1 Следниот ден Холофернес заповеда со целата своја војска и со сиот свој народ дојдоа да го земат неговиот дел, за да го отстранат својот табор против Бетулија, однапред да ги преземе искачувањата на ридската земја и да направи војна против синовите на Израел. 7:2 Тогаш нивните силни луѓе ги отстранија логорите во тој ден и војската на Воените луѓе беа сто и седумдесет илјади пешаци и дванаесет илјада коњаници, покрај багажот, и други луѓе што беа наоколу меѓу нив, многу големо мноштво. 7:3 И се улогорија во долината близу до Ветулија, покрај фонтаната, и тие се рашириле во ширина над Дотаим дури до Белмаим, и во должина од Ветулија до Кинамон, кој е над Есдраелон. 7:4 А синовите на Израел, кога го видоа мноштвото нив, беа многу се вознемири и секој му рече на ближниот: „Сега тоа ќе биде луѓето го лижат лицето на земјата; ниту за високите планини, ниту долините, ниту ридовите се способни да ја поднесат својата тежина. 7:5 Тогаш секој го зеде своето оружје за војна, и кога тие се запалија оган врз нивните кули, тие останаа и гледаа цела таа ноќ. 7:6 Но во вториот ден Холофернес ги изведе сите свои коњаници во пред очите на синовите Израилеви кои беа во Витулија, 7:7 И ги погледна ходниците до градот и дојде до чешмите на нивните води, ги зеде и постави над нив воени гарнизони, а тој самиот тргна кон својот народ. 7:8 Тогаш дојдоа кај него сите началници на синовите на Исав и сите управителите на Моавскиот народ и капетаните на морскиот брег и кажа, 7:9 Нека нашиот господар сега чуе збор, да нема пад во твоето армија. 7:10 Зашто овој народ на синовите Израилеви нема доверба во своите копја, но во височината на планините каде што живеат, бидејќи тоа не е лесно се искачуваат на врвовите на нивните планини. 7:11 Сега, господару, не војувајте се против нив во борбена низа, и нема да загине ниту еден човек од твојот народ. 7:12 Остани во својот логор, и чувај ги сите луѓе од твојата војска, и нека ти слугите го добиваат во свои раце изворот на вода, кој излегува од подножјето на планината: 7:13 Зашто сите жители на Ветулија имаат вода од таму; така и ќе жедта ги убие, и тие ќе се откажат од својот град, и ние и нашиот луѓето ќе се искачат на врвовите на планините што се блиску и ќе сакаат логорат врз нив, за да внимаваат никој да не излегува од градот. 7:14 Така тие и нивните жени и нивните деца ќе бидат изгорени во оган, и пред да дојде мечот против нив, тие ќе бидат соборени во улиците каде што живеат. 7:15 Така ќе им дадеш зла награда; затоа што се побунија и не ја сретнав својата личност мирно. 7:16 И овие зборови му угодија на Холоферн и на сите негови слуги, и тој назначени да прават како што зборувале. 7:17 Така логорот на синовите на Амон замина, а со нив петмина илјада Асирци, и тие се сместија во долината и ги зедоа водите и изворите на водите на синовите Израилеви. 7:18 Тогаш синовите на Исав отидоа со синовите на Амон и се улогорија во планината спроти Дотаим, и испратија некои од нив кон југ, а кон исток над Екребел, што е во близина на Чуси, тоа е на потокот Мочмур; а остатокот од војската на Асирците се логори во рамнината и го покри лицето на цела земја; и нивните шатори и кочии беа поставени на многу голема мноштво. 7:19 Тогаш синовите на Израел извикаа кон Господа, нивниот Бог, бидејќи нивните срцето откажа, зашто сите нивни непријатели ги опколија наоколу и немаше начин да избега од нив. 7:20 Така целата чета на Асур остана околу нив, и двајцата нивни пешаци, коли и коњаници, триесет и четири дена, така што сите нивни садови на вода не успеаја сите инхибитори на Бетулија. 7:21 А цистерните беа испразнети и немаа вода да пијат пополнете еден ден; зашто по мерка им дадоа да пијат. 7:22 Затоа нивните мали деца беа без срце, а нивните жени и млади луѓе се онесвестија од жед и паднаа по улиците на градот, и покрај премините на портите, и веќе немаше сила во нив. 7:23 Тогаш сиот народ се собра кај Озиас и кај началникот на градот, и млади мажи, и жени, и деца, и плачеа со силен глас, и рече пред сите старешини: 7:24 Бог нека биде судија меѓу нас и вас: зашто вие ни направивте голема штета, во дека не баравте мир од синовите на Асур. 7:25 За сега немаме помошник, но Бог нè продаде во нивни раце, тоа ние треба да бидеме фрлени пред нив со жед и голема пропаст. 7:26 Затоа, повикајте ги кај себе и предадете го целиот град како плен на луѓето од Холоферн и на целата негова војска. 7:27 Зашто е подобро за нас да бидеме плен за нив, отколку да умреме жед: зашто ние ќе му бидеме слуги, за да живеат нашите души, а не видете ја смртта на нашите бебиња пред нашите очи, ниту нашите жени, ниту нашите децата да умрат. 7:28 Ги земаме за сведоштво против тебе небото и земјата, нашиот Бог и Господар на нашите татковци, кој нè казнува според нашите гревови и гревовите на нашите татковци, да не ги прави како што рековме денес. 7:29 Тогаш имаше голем плач со една согласност среде склопување; и тие викнаа кон Господа Бога со силен глас. 7:30 Тогаш Озиас им рече: Браќа, бидете храбри, да издржиме уште пет дена, во кој простор Господ, нашиот Бог, може да ја насочи својата милост ние; зашто нема целосно да нè остави. 7:31 И ако поминат овие денови, а нема помош за нас, ќе направам според твојот збор. 7:32 И го растера народот, секој по своја одговорност; и тие отиде до ѕидините и кулите на нивниот град и ги испрати жените и децата во нивните куќи: и тие беа многу ниски донесени во градот.