Исаија 63:1 Кој е овој што доаѓа од Едом, со обоена облека од Возра? ова тоа е славно во неговата облека, патувајќи во големината на неговата сила? Јас, кој зборувам праведно, моќен да спасам. 63:2 Затоа си црвен во твојата облека и твоите облеки како него гази во виното? 63:3 Сам газев по виното; а од народот немаше ниту еден со мене: зашто ќе ги газам во Својот гнев и ќе ги газам во мојот бес; и нивната крв ќе биде попрскана врз мојата облека, и јас ќе го направам тоа дамка ја целата моја облека. 63:4 Зашто денот на одмаздата е во моето срце, и годината на моето откупување дојде. 63:5 И погледнав, и немаше кој да помогне; и се чудев дека има нема кој да поддржува: затоа мојата рака ми донесе спасение; и моето бес, ме поддржа. 63:6 И ќе го згазам народот во мојот гнев и ќе го опијам мојот гнев, и ќе ја симнам нивната сила на земјата. 63:7 Ќе ја спомнам Господовата милост и пофалбите на ГОСПОДИ, според сето она што Господ ни го подари, и големите добрина кон домот Израилев, што тој им го подари според неговите милости и според мноштвото негови љубезни добрини. 63:8 Зашто рече: „Навистина тие се мој народ, деца кои не лажат тој беше нивниот Спасител. 63:9 Во сите нивни неволји тој беше мачен и ангелот на неговото присуство ги спаси: во својата љубов и сожалување ги откупи; и тој разголи ги носеше во сите дни. 63:10 Но тие се побуниле и го вознемириле Неговиот свет Дух; затоа тој се сврте кон него биди нивен непријател, а тој се борел против нив. 63:11 Потоа се сети на старите денови, на Мојсеј и на неговиот народ, велејќи: „Каде е тој што ги изведе од морето со неговиот пастир јато? каде е тој што го стави својот свет Дух во него? 63:12 Тоа ги водеше од десната страна на Мојсеј со неговата славна рака, разделувајќи водата пред нив, за да си направи вечно име? 63:13 Тоа ги одведе низ длабочините, како коњ во пустината, што тие не треба да се сопнува? 63:14 Како ѕвер слегува во долината, Духот Господов го предизвика да почиваш: така го водел народот свој, за да се прославиш себеси. 63:15 Погледни од небото и види од живеалиштето на твојата светост и за твојата слава: каде е твојата ревност и твојата сила, звучи утробата твоја и милоста твоја кон мене? дали се воздржани? 63:16 Несомнено, ти си нашиот татко, иако Авраам не знаеше за нас, и Израил не нè признава: Ти, Господи, си наш татко, наш откупител; твоето име е од вечноста. 63:17 Господи, зошто нè натера да погрешиме од твоите патишта и нè закоравиш срцето од твојот страв? Врати се заради твоите слуги, племињата твои наследство. 63:18 Народот на твојата светост го поседува само малку време: нашите противниците го погазија твоето светилиште. 63:19 Ние сме твои: никогаш не владееш над нив; не биле повикани твоето име.