Исаија
63:1 Кој е овој што доаѓа од Едом, со обоена облека од Возра? ова
тоа е славно во неговата облека, патувајќи во големината на неговата
сила? Јас, кој зборувам праведно, моќен да спасам.
63:2 Затоа си црвен во твојата облека и твоите облеки како него
гази во виното?
63:3 Сам газев по виното; а од народот немаше ниту еден
со мене: зашто ќе ги газам во Својот гнев и ќе ги газам во мојот
бес; и нивната крв ќе биде попрскана врз мојата облека, и јас ќе го направам тоа
дамка ја целата моја облека.
63:4 Зашто денот на одмаздата е во моето срце, и годината на моето откупување
дојде.
63:5 И погледнав, и немаше кој да помогне; и се чудев дека има
нема кој да поддржува: затоа мојата рака ми донесе спасение; и моето
бес, ме поддржа.
63:6 И ќе го згазам народот во мојот гнев и ќе го опијам
мојот гнев, и ќе ја симнам нивната сила на земјата.
63:7 Ќе ја спомнам Господовата милост и пофалбите на
ГОСПОДИ, според сето она што Господ ни го подари, и големите
добрина кон домот Израилев, што тој им го подари
според неговите милости и според мноштвото негови
љубезни добрини.
63:8 Зашто рече: „Навистина тие се мој народ, деца кои не лажат
тој беше нивниот Спасител.
63:9 Во сите нивни неволји тој беше мачен и ангелот на неговото присуство
ги спаси: во својата љубов и сожалување ги откупи; и тој разголи
ги носеше во сите дни.
63:10 Но тие се побуниле и го вознемириле Неговиот свет Дух; затоа тој се сврте кон него
биди нивен непријател, а тој се борел против нив.
63:11 Потоа се сети на старите денови, на Мојсеј и на неговиот народ, велејќи: „Каде
е тој што ги изведе од морето со неговиот пастир
јато? каде е тој што го стави својот свет Дух во него?
63:12 Тоа ги водеше од десната страна на Мојсеј со неговата славна рака, разделувајќи
водата пред нив, за да си направи вечно име?
63:13 Тоа ги одведе низ длабочините, како коњ во пустината, што тие
не треба да се сопнува?
63:14 Како ѕвер слегува во долината, Духот Господов го предизвика
да почиваш: така го водел народот свој, за да се прославиш себеси.
63:15 Погледни од небото и види од живеалиштето на твојата светост
и за твојата слава: каде е твојата ревност и твојата сила, звучи
утробата твоја и милоста твоја кон мене? дали се воздржани?
63:16 Несомнено, ти си нашиот татко, иако Авраам не знаеше за нас, и
Израил не нè признава: Ти, Господи, си наш татко, наш откупител;
твоето име е од вечноста.
63:17 Господи, зошто нè натера да погрешиме од твоите патишта и нè закоравиш
срцето од твојот страв? Врати се заради твоите слуги, племињата твои
наследство.
63:18 Народот на твојата светост го поседува само малку време: нашите
противниците го погазија твоето светилиште.
63:19 Ние сме твои: никогаш не владееш над нив; не биле повикани
твоето име.