Исаија 57:1 Праведникот загинува, и никој не го присвојува, а милосрдните луѓе се одземени, никој со оглед на тоа дека праведникот е одземен од злото што доаѓа. 57:2 Тој ќе влезе во мир: ќе почиваат во своите кревети, секој еден одејќи во неговата исправност. 57:3 Но, приближете се овде, синови на волшебничката, семето на прељубникот и курвата. 57:4 Против кого се спортувате? против кого правите широка уста, и го извади јазикот? не сте вие деца на престапот, потомство на лага, 57:5 Разгорувајќи се со идоли под секое зелено дрво, убивајќи ги деца во долините под карпите? 57:6 Меѓу мазните камења на потокот е твојот дел; тие, тие се твои многу: дури и ним си принесуваше пијалок, принесуваше а понуда за месо. Дали треба да добијам утеха во овие? 57:7 На висока и висока планина го постави својот кревет: дури и таму отиде да принесеш жртва. 57:8 Зад вратите и столбовите, исто така, го поставивте својот спомен. зашто си се открил на друг освен мене и си отишол нагоре; си ја прошири постелата своја и си склучи завет со нив; ти Го сакаше нивниот кревет каде што си го виде. 57:9 И отиде кај царот со миро, и си го зголеми мириса и ги испрати твоите гласници далеку и ги понижи дури до пеколот. 57:10 Уморен си од величината на својот пат; сепак не рече: Таму нема надеж: си го нашол животот на твојата рака; затоа ти беше не тагува. 57:11 И од кого се плашеше или се плашеше, дека лажеше, и не се сети на мене и не си го приложил во срцето? не сум го држел мојот мир уште од дамнина, а не се плашиш од мене? 57:12 Ќе ја објавам твојата праведност и твоите дела; зашто нема профитирајте од вас. 57:13 Кога викаш, нека те избават дружините твои; но ветрот ќе однесете ги сите; суетата ќе ги земе, а кој го става своето доверба во мене ќе ја поседува земјата и ќе ја наследи мојата света гора; 57:14 И ќе речете: Фрлете, фрлете, подгответе го патот, земете го камен на сопнување од патот на мојот народ. 57:15 Зашто вака вели Високиот и возвишен Кој живее во вечноста, чиј името е Свето; Јас живеам на високото и свето место, со него и тоа на скрушен и смирен дух, да го оживее духот на смирениот и да го оживее срцето на покајаните. 57:16 Зашто нема да се борам засекогаш, ниту ќе бидам лут секогаш; духот треба да пропадне пред мене и душите што ги создадов. 57:17 Заради беззаконието на неговата лакомост се разгневив и го удрив: се скрив мене, и се налути, и тој тргна настрана по патот на своето срце. 57:18 Ги видов неговите патишта и ќе го излечам; ќе го водам и него, и врати му утеха нему и на неговите ожалостени. 57:19 Јас го создавам плодот на усните; Мир, мир на оној што е далеку и на оној што е близу, вели Господ; и јас ќе го излечам. 57:20 Но злите се како вознемирено море, кога не може да мирува, чие водите фрлаат кал и нечистотија. 57:21 Нема мир, вели мојот Бог, за злите.