Исаија
57:1 Праведникот загинува, и никој не го присвојува, а милосрдните луѓе
се одземени, никој со оглед на тоа дека праведникот е одземен од
злото што доаѓа.
57:2 Тој ќе влезе во мир: ќе почиваат во своите кревети, секој еден
одејќи во неговата исправност.
57:3 Но, приближете се овде, синови на волшебничката, семето на
прељубникот и курвата.
57:4 Против кого се спортувате? против кого правите широка уста,
и го извади јазикот? не сте вие деца на престапот, потомство на
лага,
57:5 Разгорувајќи се со идоли под секое зелено дрво, убивајќи ги
деца во долините под карпите?
57:6 Меѓу мазните камења на потокот е твојот дел; тие, тие се твои
многу: дури и ним си принесуваше пијалок, принесуваше а
понуда за месо. Дали треба да добијам утеха во овие?
57:7 На висока и висока планина го постави својот кревет: дури и таму
отиде да принесеш жртва.
57:8 Зад вратите и столбовите, исто така, го поставивте својот спомен.
зашто си се открил на друг освен мене и си отишол нагоре;
си ја прошири постелата своја и си склучи завет со нив; ти
Го сакаше нивниот кревет каде што си го виде.
57:9 И отиде кај царот со миро, и си го зголеми
мириса и ги испрати твоите гласници далеку и ги понижи
дури до пеколот.
57:10 Уморен си од величината на својот пат; сепак не рече: Таму
нема надеж: си го нашол животот на твојата рака; затоа ти беше
не тагува.
57:11 И од кого се плашеше или се плашеше, дека лажеше, и
не се сети на мене и не си го приложил во срцето? не сум го држел мојот
мир уште од дамнина, а не се плашиш од мене?
57:12 Ќе ја објавам твојата праведност и твоите дела; зашто нема
профитирајте од вас.
57:13 Кога викаш, нека те избават дружините твои; но ветрот ќе
однесете ги сите; суетата ќе ги земе, а кој го става своето
доверба во мене ќе ја поседува земјата и ќе ја наследи мојата света гора;
57:14 И ќе речете: Фрлете, фрлете, подгответе го патот, земете го
камен на сопнување од патот на мојот народ.
57:15 Зашто вака вели Високиот и возвишен Кој живее во вечноста, чиј
името е Свето; Јас живеам на високото и свето место, со него и тоа
на скрушен и смирен дух, да го оживее духот на смирениот и
да го оживее срцето на покајаните.
57:16 Зашто нема да се борам засекогаш, ниту ќе бидам лут секогаш;
духот треба да пропадне пред мене и душите што ги создадов.
57:17 Заради беззаконието на неговата лакомост се разгневив и го удрив: се скрив
мене, и се налути, и тој тргна настрана по патот на своето срце.
57:18 Ги видов неговите патишта и ќе го излечам; ќе го водам и него, и
врати му утеха нему и на неговите ожалостени.
57:19 Јас го создавам плодот на усните; Мир, мир на оној што е далеку и
на оној што е близу, вели Господ; и јас ќе го излечам.
57:20 Но злите се како вознемирено море, кога не може да мирува, чие
водите фрлаат кал и нечистотија.
57:21 Нема мир, вели мојот Бог, за злите.