Евреите 5:1 Зашто секој првосвештеник земен од луѓето е ракоположен за луѓето во работите кои се однесуваат на Бога, за да може да принесува и дарови и жртви за гревови: 5:2 Кој може да има сочувство за неуките и за оние што се надвор од неа начин; зашто и тој самиот е опкружен со немоќ. 5:3 И поради тоа тој треба, како за народот, така и за себе, да принесува за гревови. 5:4 И никој не ја зема оваа чест за себе, освен оној од кој е повикан Бог, како што беше Арон. 5:5 Така и Христос не се прослави себеси за да биде првосвештеник; но тој кој му рече: „Ти си мој Син, денес те родив. 5:6 Како што рече и на друго место, ти си свештеник засекогаш ред на Мелхиседек. 5:7 Кој во деновите на своето тело, кога принесуваше молитви и молби со силен плач и солзи до оној што можеше спаси го од смртта, и се слушна во тоа што се плашеше; 5:8 Иако беше Син, сепак научи послушност преку она што го имаше претрпеле; 5:9 И стана совршен, тој стана автор на вечното спасение за сите што Му се покоруваат; 5:10 Повикан од Бога првосвештеник по наредбата на Мелхиседек. 5:11 За кои имаме многу работи да кажеме, а тешко да се изговориме, гледајќи вие се досадни на слух. 5:12 Зашто, кога треба да бидете учители, ќе ви треба тој повторно ве научи кои се првите начела на Божјите пророштва; и стануваат такви што имаат потреба од млеко, а не од јако месо. 5:13 Зашто секој што користи млеко е невешт во словото на праведноста; зашто тој е бебе. 5:14 Но јакото месо им припаѓа на полнолетните, дури и на оние кои поради употребата ги вежбаат своите сетила за да го препознаат и доброто и злото.