Евреите
5:1 Зашто секој првосвештеник земен од луѓето е ракоположен за луѓето во работите
кои се однесуваат на Бога, за да може да принесува и дарови и жртви за гревови:
5:2 Кој може да има сочувство за неуките и за оние што се надвор од неа
начин; зашто и тој самиот е опкружен со немоќ.
5:3 И поради тоа тој треба, како за народот, така и за себе,
да принесува за гревови.
5:4 И никој не ја зема оваа чест за себе, освен оној од кој е повикан
Бог, како што беше Арон.
5:5 Така и Христос не се прослави себеси за да биде првосвештеник; но тој
кој му рече: „Ти си мој Син, денес те родив.
5:6 Како што рече и на друго место, ти си свештеник засекогаш
ред на Мелхиседек.
5:7 Кој во деновите на своето тело, кога принесуваше молитви и
молби со силен плач и солзи до оној што можеше
спаси го од смртта, и се слушна во тоа што се плашеше;
5:8 Иако беше Син, сепак научи послушност преку она што го имаше
претрпеле;
5:9 И стана совршен, тој стана автор на вечното спасение за
сите што Му се покоруваат;
5:10 Повикан од Бога првосвештеник по наредбата на Мелхиседек.
5:11 За кои имаме многу работи да кажеме, а тешко да се изговориме, гледајќи вие
се досадни на слух.
5:12 Зашто, кога треба да бидете учители, ќе ви треба тој
повторно ве научи кои се првите начела на Божјите пророштва; и
стануваат такви што имаат потреба од млеко, а не од јако месо.
5:13 Зашто секој што користи млеко е невешт во словото на праведноста;
зашто тој е бебе.
5:14 Но јакото месо им припаѓа на полнолетните, дури и на оние кои
поради употребата ги вежбаат своите сетила за да го препознаат и доброто и
злото.