Езекиел
2:1 И тој ми рече: Сине човечки, застани на твоите нозе, и јас ќе зборувам
до тебе.
2:2 И духот влезе во мене кога ми зборуваше, и ме постави на моите
нозете, дека го слушнав оној што ми зборуваше.
2:3 А тој ми рече: Сине човечки, те испраќам кај синовите на Израел,
на бунтовниот народ што се побуни против мене: тие и нивните
татковците престапуваат против мене, дури и до денес.
2:4 Зашто тие се дрски деца и вкочанети срца. Јас те испраќам до
нив; а ти кажи им: вака вели Господ Бог.
2:5 А тие, без разлика дали ќе слушнат или дали ќе издржат, (за
тие се бунтовничка куќа), но ќе знаат дека имало а
пророк меѓу нив.
2:6 А ти, сине човечки, не плаши се од нив, ниту плаши се од нивните
зборови, макар и трње и трње да бидат со тебе, и ти ќе живееш меѓу нив
шкорпии: не плашете се од нивните зборови, ниту пак се вознемирувајте од нивниот поглед,
иако тие се бунтовничка куќа.
2:7 И кажи им ги моите зборови, дали ќе слушнат или
дали ќе издржат: зашто тие се најбунтовни.
2:8 Но ти, сине човечки, слушни што ти велам; Не биди бунтовник
како таа бунтовничка куќа: отвори ја устата и јади што ќе ти дадам.
2:9 И кога погледнав, ете, рака беше испратена кон мене; и ете, ролна од
имаше книга;
2:10 И го рашири пред мене; и беше напишано внатре и надвор: и
таму беше напишано оплакување, оплакување и јад.