Езекиел 2:1 И тој ми рече: Сине човечки, застани на твоите нозе, и јас ќе зборувам до тебе. 2:2 И духот влезе во мене кога ми зборуваше, и ме постави на моите нозете, дека го слушнав оној што ми зборуваше. 2:3 А тој ми рече: Сине човечки, те испраќам кај синовите на Израел, на бунтовниот народ што се побуни против мене: тие и нивните татковците престапуваат против мене, дури и до денес. 2:4 Зашто тие се дрски деца и вкочанети срца. Јас те испраќам до нив; а ти кажи им: вака вели Господ Бог. 2:5 А тие, без разлика дали ќе слушнат или дали ќе издржат, (за тие се бунтовничка куќа), но ќе знаат дека имало а пророк меѓу нив. 2:6 А ти, сине човечки, не плаши се од нив, ниту плаши се од нивните зборови, макар и трње и трње да бидат со тебе, и ти ќе живееш меѓу нив шкорпии: не плашете се од нивните зборови, ниту пак се вознемирувајте од нивниот поглед, иако тие се бунтовничка куќа. 2:7 И кажи им ги моите зборови, дали ќе слушнат или дали ќе издржат: зашто тие се најбунтовни. 2:8 Но ти, сине човечки, слушни што ти велам; Не биди бунтовник како таа бунтовничка куќа: отвори ја устата и јади што ќе ти дадам. 2:9 И кога погледнав, ете, рака беше испратена кон мене; и ете, ролна од имаше книга; 2:10 И го рашири пред мене; и беше напишано внатре и надвор: и таму беше напишано оплакување, оплакување и јад.