Проповедник 9:1 За сето ова размислував во моето срце дури и да го објавам сето ова, дека праведниците, мудрите и нивните дела се во рацете на Бога: никој знае или љубов или омраза од сè што е пред нив. 9:2 Сè им е слично на сите: има еден настан за праведниците и на злите; на добрите и на чистите и на нечистите; до него кој принесува жртва, а на оној што не принесува жртва: како што е доброто, така е грешникот; и кој пцуе, како што се плаши од заклетва. 9:3 Ова е зло меѓу сè што се прави под сонцето, што таму е еден настан за сите: да, и срцето на човечките синови е полно со злото и лудилото им е во срцето додека живеат, а после тоа тие оди кај мртвите. 9:4 Зашто за оној што е поврзан со сите живи има надеж: за живот кучето е подобро од мртов лав. 9:5 Зашто живите знаат дека ќе умрат, но мртвите не знаат ништо нешто, ниту имаат повеќе награда; за споменот за нив е заборавени. 9:6 Исто така, нивната љубов, и нивната омраза и нивната завист, сега исчезнаа; ниту тие веќе немаат удел засекогаш во што било направено под сонцето. 9:7 Одете, јадете го лебот со радост и пијте го виното со веселба срце; зашто Бог сега ги прифаќа твоите дела. 9:8 Твоите облеки нека бидат секогаш бели; и нека не ти недостига маст на главата. 9:9 Живеј радосно со жената што ја сакаш во сите денови од животот твојата суета, што ти ја даде под сонцето, во сите дни твои суета: зашто тоа е твојот дел во овој живот и во твојот труд кој земаш под сонцето. 9:10 Што и да најде твојата рака да направи, направи го со својата сила; зашто нема ни работа, ни смисол, ни знаење, ни мудрост, во гробот, каде што си оди. 9:11 Се вратив и видов под сонцето, дека трката не е за брзите, ниту битка за силните, ниту леб за мудрите, ниту уште богатство за луѓето со разум, ниту пак наклонетост за вештите; но времето и на сите им се случува шанса. 9:12 Зашто човекот исто така не го знае своето време: како рибите што се земаат во една зла мрежа, и како птиците што се фатени во замката; така и синовите од луѓето заробени во стапица во зло време, кога ненадејно ќе падне врз нив. 9:13 Оваа мудрост ја видов и под сонцето, и ми се чинеше одлична: 9:14 Имаше мал град, и малку луѓе во него; и дојде голем цар против него, го опколи и изгради големи бедеми против него. 9:15 Сега се најде во него сиромав мудар човек, а тој по својата мудрост го испорача градот; сепак никој не се сети на истиот сиромав. 9:16 Тогаш реков: Мудроста е подобра од силата, но на сиромавиот мудроста е презрена, а неговите зборови не се слушаат. 9:17 Зборовите на мудреците се слушаат тивко повеќе од неговиот плач владее меѓу безумните. 9:18 Мудроста е подобра од оружјето за војна, но еден грешник уништува многу добро.