Проповедник
9:1 За сето ова размислував во моето срце дури и да го објавам сето ова, дека
праведниците, мудрите и нивните дела се во рацете на Бога: никој
знае или љубов или омраза од сè што е пред нив.
9:2 Сè им е слично на сите: има еден настан за праведниците и
на злите; на добрите и на чистите и на нечистите; до него
кој принесува жртва, а на оној што не принесува жртва: како што е доброто, така е
грешникот; и кој пцуе, како што се плаши од заклетва.
9:3 Ова е зло меѓу сè што се прави под сонцето, што таму
е еден настан за сите: да, и срцето на човечките синови е полно со
злото и лудилото им е во срцето додека живеат, а после тоа тие
оди кај мртвите.
9:4 Зашто за оној што е поврзан со сите живи има надеж: за живот
кучето е подобро од мртов лав.
9:5 Зашто живите знаат дека ќе умрат, но мртвите не знаат ништо
нешто, ниту имаат повеќе награда; за споменот за нив е
заборавени.
9:6 Исто така, нивната љубов, и нивната омраза и нивната завист, сега исчезнаа;
ниту тие веќе немаат удел засекогаш во што било направено
под сонцето.
9:7 Одете, јадете го лебот со радост и пијте го виното со веселба
срце; зашто Бог сега ги прифаќа твоите дела.
9:8 Твоите облеки нека бидат секогаш бели; и нека не ти недостига маст на главата.
9:9 Живеј радосно со жената што ја сакаш во сите денови од животот
твојата суета, што ти ја даде под сонцето, во сите дни твои
суета: зашто тоа е твојот дел во овој живот и во твојот труд кој
земаш под сонцето.
9:10 Што и да најде твојата рака да направи, направи го со својата сила; зашто нема
ни работа, ни смисол, ни знаење, ни мудрост, во гробот, каде што си
оди.
9:11 Се вратив и видов под сонцето, дека трката не е за брзите,
ниту битка за силните, ниту леб за мудрите, ниту уште
богатство за луѓето со разум, ниту пак наклонетост за вештите; но времето
и на сите им се случува шанса.
9:12 Зашто човекот исто така не го знае своето време: како рибите што се земаат во една
зла мрежа, и како птиците што се фатени во замката; така и синовите
од луѓето заробени во стапица во зло време, кога ненадејно ќе падне врз нив.
9:13 Оваа мудрост ја видов и под сонцето, и ми се чинеше одлична:
9:14 Имаше мал град, и малку луѓе во него; и дојде голем
цар против него, го опколи и изгради големи бедеми против него.
9:15 Сега се најде во него сиромав мудар човек, а тој по својата мудрост
го испорача градот; сепак никој не се сети на истиот сиромав.
9:16 Тогаш реков: Мудроста е подобра од силата, но на сиромавиот
мудроста е презрена, а неговите зборови не се слушаат.
9:17 Зборовите на мудреците се слушаат тивко повеќе од неговиот плач
владее меѓу безумните.
9:18 Мудроста е подобра од оружјето за војна, но еден грешник уништува многу
добро.