Проповедник
3:1 За секое нешто има сезона, и време за секоја цел под него
рајот:
3:2 Време за раѓање и време за умирање; време за садење и време за
откини го тоа што е засадено;
3:3 Време за убивање и време за лекување; време за распаѓање и време за
изгради;
3:4 Време за плачење и време за смеење; време за жалење и време за
танцување;
3:5 Време за фрлање камења и време за собирање камења; време
да се прегрне, и време да се воздржи од прегрнување;
3:6 Време за добивање и време за губење; време за задржување и време за фрлање
далеку;
3:7 Време за кинење и време за шиење; време за молчење и време за
зборувај;
3:8 Време за љубов и време за мразење; време на војна и време на мир.
3:9 Каква корист има тој што работи од тоа во кое работи?
3:10 Ја видов маката што Бог им ја даде на синовите човечки да бидат
вежба во него.
3:11 Тој направи сè убаво во свое време, и го постави
свет во нивното срце, така што никој не може да ја дознае работата што Бог
прави од почеток до крај.
3:12 Знам дека нема добро во нив, освен човек да се радува и да
направи добро во неговиот живот.
3:13 И, исто така, секој човек да јаде и пие и да ужива во доброто на сите
неговиот труд, тоа е дар Божји.
3:14 Знам дека, што и да прави Бог, ќе биде засекогаш: ништо не може да биде
стави на него, ниту нешто одземено од него: и Бог го прави тоа, луѓето
треба да се плаши пред него.
3:15 Она што беше сега е; и она што треба да биде веќе било;
и Бог го бара она што е минато.
3:16 И уште под сонцето го видов местото на судот, тоа зло
беше таму; и таму беше местото на праведноста, тоа беззаконие.
3:17 Реков во моето срце: Бог ќе им суди на праведните и на злите, зашто
таму има време за секоја цел и за секоја работа.
3:18 Реков во моето срце за имотот на синовите човечки дека Бог
би можеле да ги манифестираат и да видат дека тие самите се
ѕверови.
3:19 Она што ги снајде синовите човечки ги снајде и ѕверовите; дури и еден
нешто ги снајде: како што умира едниот, така умира и другиот; да, тие
имаат сите еден здив; така што човекот нема предност над ѕверот:
зашто сè е суета.
3:20 Сите одат на едно место; сите се од прав, и сите пак се претвораат во прав.
3:21 Кој го знае духот на човекот кој оди нагоре, и духот на
ѕвер што оди надолу кон земјата?
3:22 Затоа сфаќам дека нема ништо подобро од тоа што е човек
треба да се радува на сопствените дела; зашто тоа е неговиот дел: за кој ќе
доведете го да види што ќе биде по него?