Проповедник 3:1 За секое нешто има сезона, и време за секоја цел под него рајот: 3:2 Време за раѓање и време за умирање; време за садење и време за откини го тоа што е засадено; 3:3 Време за убивање и време за лекување; време за распаѓање и време за изгради; 3:4 Време за плачење и време за смеење; време за жалење и време за танцување; 3:5 Време за фрлање камења и време за собирање камења; време да се прегрне, и време да се воздржи од прегрнување; 3:6 Време за добивање и време за губење; време за задржување и време за фрлање далеку; 3:7 Време за кинење и време за шиење; време за молчење и време за зборувај; 3:8 Време за љубов и време за мразење; време на војна и време на мир. 3:9 Каква корист има тој што работи од тоа во кое работи? 3:10 Ја видов маката што Бог им ја даде на синовите човечки да бидат вежба во него. 3:11 Тој направи сè убаво во свое време, и го постави свет во нивното срце, така што никој не може да ја дознае работата што Бог прави од почеток до крај. 3:12 Знам дека нема добро во нив, освен човек да се радува и да направи добро во неговиот живот. 3:13 И, исто така, секој човек да јаде и пие и да ужива во доброто на сите неговиот труд, тоа е дар Божји. 3:14 Знам дека, што и да прави Бог, ќе биде засекогаш: ништо не може да биде стави на него, ниту нешто одземено од него: и Бог го прави тоа, луѓето треба да се плаши пред него. 3:15 Она што беше сега е; и она што треба да биде веќе било; и Бог го бара она што е минато. 3:16 И уште под сонцето го видов местото на судот, тоа зло беше таму; и таму беше местото на праведноста, тоа беззаконие. 3:17 Реков во моето срце: Бог ќе им суди на праведните и на злите, зашто таму има време за секоја цел и за секоја работа. 3:18 Реков во моето срце за имотот на синовите човечки дека Бог би можеле да ги манифестираат и да видат дека тие самите се ѕверови. 3:19 Она што ги снајде синовите човечки ги снајде и ѕверовите; дури и еден нешто ги снајде: како што умира едниот, така умира и другиот; да, тие имаат сите еден здив; така што човекот нема предност над ѕверот: зашто сè е суета. 3:20 Сите одат на едно место; сите се од прав, и сите пак се претвораат во прав. 3:21 Кој го знае духот на човекот кој оди нагоре, и духот на ѕвер што оди надолу кон земјата? 3:22 Затоа сфаќам дека нема ништо подобро од тоа што е човек треба да се радува на сопствените дела; зашто тоа е неговиот дел: за кој ќе доведете го да види што ќе биде по него?