2 Кралеви 7:1 Тогаш Елисеј рече: Слушајте го словото Господово; Така вели Господ, на утре околу ова време ќе се продаде мерка ситно брашно за а шекел и две мери јачмен за шекел, во портата на Самарија. 7:2 Тогаш еден господар на чија рака се потпираше царот му одговори на Божјиот човек и рече: „Еве, кога Господ би направил прозорци на небото, би можело ова нешто да биде? А тој рече: „Ете, ќе го видиш тоа со твоите очи, но ќе го видиш не јадете од него. 7:3 И имаше четворица лепрозни луѓе на влезот од портата: и тие рече еден на друг: Зошто седиме овде додека не умреме? 7:4 Ако речеме, ќе влеземе во градот, тогаш во градот е глад, и ќе умреме таму: и ако седиме тука мирни, ќе умреме и ние. Сега затоа дојдете и да паднеме на војската на Сиријците: ако тие спаси не живи, ќе живееме; и ако не убијат, ќе умреме. 7:5 И станаа во самракот, да одат во логорот на Сиријците. и кога дојдоа до крајниот дел на сирискиот логор, ете, таму немаше човек. 7:6 Зашто Господ ја натерал војската на Сиријците да чуе врева коли, и шум на коњи, дури и шум на голем домаќин: и си рекоа еден на друг: „Ете, израелскиот цар доби наем против нас да наидат на хетејските кралеви и на египетските кралеви нас. 7:7 Затоа станаа и побегнаа во самракот и ги оставија своите шатори и нивните коњи и нивните магариња, дури и логорот каков што беше, и побегнаа нивниот живот. 7:8 И кога овие лепрозни дојдоа до крајниот дел од логорот, отидоа во еден шатор, и јадеше и пиеше, и носеше оттаму сребро и злато и облека, и отиде и го сокри; и пак дојде и влезе друг шатор, и однесе и оттаму, и отиде и го сокри. 7:9 Потоа си рекоа еден на друг: „Не ни е добро: овој ден е ден на доброто вест, и ние се молчиме: ако се задржиме до утринската светлина, некои ќе нè снајде зла: сега дојдете, да одиме да кажеме домот на кралот. 7:10 И дојдоа и викнаа на вратарот на градот, и тие им кажаа: велејќи: „Дојдовме во логорот на Сиријците, и ете, немаше“. човек таму, ниту глас човечки, туку врзани коњи и врзани магариња и шаторите какви што беа. 7:11 И ги повика вратарите; и го кажаа тоа во царскиот дом внатре. 7:12 И царот стана во ноќта, и им рече на своите слуги, сега ќе го направам тоа ви покажам што ни направија Сиријците. Тие знаат дека сме гладни; затоа тие излегоа од логорот да се сокријат во полето, велејќи: „Кога ќе излезат од градот, ќе ги фатиме живи, и влезе во градот. 7:13 А еден од неговите слуги одговори и рече: „Нека земат некои, те молам, пет од преостанатите коњи, кои останаа во градот, (ете, тие се како целото мноштво Израелско што остана во него: ете, јас да речеме, тие се како целото мноштво Израелци што се потрошено:) и да испратиме да видиме. 7:14 Затоа зедоа две коњи во коли; а царот испрати по домаќинот од Сиријците, велејќи: „Оди и види! 7:15 И отидоа по нив до Јордан, и ете, целиот пат беше полн со облека и садови, кои Сиријците ги фрлиле во брзање. А гласниците се вратија и му кажаа на царот. 7:16 И народот излезе и ги ограби шаторите на Сиријците. Значи а Мерка ситно брашно се продаваше за шекел, а две мерки јачмен за шекел, според зборот Господов. 7:17 И царот го назначи господарот на чија рака се потпираше да го има задолжен за портата: и народот го газеше во портата, а тој умре, како што рече Божјиот човек, кој зборуваше кога царот слезе него. 7:18 И се случи како што Божјиот човек му рече на царот, велејќи: Две мери јачмен за шекел, и мерка ситно брашно за а шекел, ќе биде утре во ова време во портата на Самарија. 7:19 И тој господар одговори на Божјиот човек, и рече: Сега, ете, ако ГОСПОД треба да направи прозорци на небото, можеби е такво нешто? И тој рече: Ете, ќе го видиш со своите очи, но нема да јадеш од него. 7:20 И така му падна: зашто народот го газеше пред портата, и тој умре.