2 Кралеви
7:1 Тогаш Елисеј рече: Слушајте го словото Господово; Така вели Господ, на
утре околу ова време ќе се продаде мерка ситно брашно за а
шекел и две мери јачмен за шекел, во портата на Самарија.
7:2 Тогаш еден господар на чија рака се потпираше царот му одговори на Божјиот човек и
рече: „Еве, кога Господ би направил прозорци на небото, би можело ова нешто
да биде? А тој рече: „Ете, ќе го видиш тоа со твоите очи, но ќе го видиш
не јадете од него.
7:3 И имаше четворица лепрозни луѓе на влезот од портата: и тие
рече еден на друг: Зошто седиме овде додека не умреме?
7:4 Ако речеме, ќе влеземе во градот, тогаш во градот е глад,
и ќе умреме таму: и ако седиме тука мирни, ќе умреме и ние. Сега
затоа дојдете и да паднеме на војската на Сиријците: ако тие
спаси не живи, ќе живееме; и ако не убијат, ќе умреме.
7:5 И станаа во самракот, да одат во логорот на Сиријците.
и кога дојдоа до крајниот дел на сирискиот логор,
ете, таму немаше човек.
7:6 Зашто Господ ја натерал војската на Сиријците да чуе врева
коли, и шум на коњи, дури и шум на голем домаќин: и
си рекоа еден на друг: „Ете, израелскиот цар доби наем против нас
да наидат на хетејските кралеви и на египетските кралеви
нас.
7:7 Затоа станаа и побегнаа во самракот и ги оставија своите шатори и
нивните коњи и нивните магариња, дури и логорот каков што беше, и побегнаа
нивниот живот.
7:8 И кога овие лепрозни дојдоа до крајниот дел од логорот, отидоа
во еден шатор, и јадеше и пиеше, и носеше оттаму сребро и
злато и облека, и отиде и го сокри; и пак дојде и влезе
друг шатор, и однесе и оттаму, и отиде и го сокри.
7:9 Потоа си рекоа еден на друг: „Не ни е добро: овој ден е ден на доброто
вест, и ние се молчиме: ако се задржиме до утринската светлина, некои
ќе нè снајде зла: сега дојдете, да одиме да кажеме
домот на кралот.
7:10 И дојдоа и викнаа на вратарот на градот, и тие им кажаа:
велејќи: „Дојдовме во логорот на Сиријците, и ете, немаше“.
човек таму, ниту глас човечки, туку врзани коњи и врзани магариња и
шаторите какви што беа.
7:11 И ги повика вратарите; и го кажаа тоа во царскиот дом внатре.
7:12 И царот стана во ноќта, и им рече на своите слуги, сега ќе го направам тоа
ви покажам што ни направија Сиријците. Тие знаат дека сме гладни;
затоа тие излегоа од логорот да се сокријат во полето,
велејќи: „Кога ќе излезат од градот, ќе ги фатиме живи, и
влезе во градот.
7:13 А еден од неговите слуги одговори и рече: „Нека земат некои, те молам,
пет од преостанатите коњи, кои останаа во градот, (ете,
тие се како целото мноштво Израелско што остана во него: ете, јас
да речеме, тие се како целото мноштво Израелци што се
потрошено:) и да испратиме да видиме.
7:14 Затоа зедоа две коњи во коли; а царот испрати по домаќинот
од Сиријците, велејќи: „Оди и види!
7:15 И отидоа по нив до Јордан, и ете, целиот пат беше полн со
облека и садови, кои Сиријците ги фрлиле во брзање.
А гласниците се вратија и му кажаа на царот.
7:16 И народот излезе и ги ограби шаторите на Сиријците. Значи а
Мерка ситно брашно се продаваше за шекел, а две мерки јачмен
за шекел, според зборот Господов.
7:17 И царот го назначи господарот на чија рака се потпираше да го има
задолжен за портата: и народот го газеше во портата, а тој
умре, како што рече Божјиот човек, кој зборуваше кога царот слезе
него.
7:18 И се случи како што Божјиот човек му рече на царот, велејќи:
Две мери јачмен за шекел, и мерка ситно брашно за а
шекел, ќе биде утре во ова време во портата на Самарија.
7:19 И тој господар одговори на Божјиот човек, и рече: Сега, ете, ако
ГОСПОД треба да направи прозорци на небото, можеби е такво нешто? И тој рече:
Ете, ќе го видиш со своите очи, но нема да јадеш од него.
7:20 И така му падна: зашто народот го газеше пред портата,
и тој умре.