2 Есдрас 4:1 И ангелот што беше испратен кај мене, чие име беше Уриел, ми даде одговори, 4:2 И рече: „Твоето срце отиде далеку во овој свет, и мислиш на тоа го разбираш патот на Севишниот? 4:3 Тогаш реков: Да, господару мој. А тој ми одговори и рече: Ме праќаат покажи ти три начини и пред тебе да изнесам три примери: 4:4 За што, ако можеш да ме прогласиш за таков, ќе ти го покажам и начинот на кој сакаш да видиш, а јас ќе ти покажам од каде е злобното срце доаѓа. 4:5 И реков: Кажи, господару. Тогаш тој ми рече: „Оди си, измери ме! тежината на огнот, или измери ме ударот на ветрот, или повикај ме повторно денот што помина. 4:6 Тогаш одговорив и реков: Кој човек може да го стори тоа, тоа ти дали треба да бараш такви работи од мене? 4:7 И тој ми рече: „Ако те прашам колку големи живеалишта има во среде морето, или колку извори има на почетокот на длабочините, или колку извори има над сводот, или кои се излезите од рајот: 4:8 Можеби ќе ми кажеш, никогаш не слегов во длабочините, ниту пак во пеколот, ниту сум се искачил во рајот. 4:9 Сепак, сега те прашав само за огнот и ветерот и за денот низ кој си поминал и на нештата од кои си не можеш да се разделиш, а сепак не можеш да ми дадеш никаков одговор за нив. 4:10 Тој исто така ми рече: Твоите работи и оние што се пораснати со тебе, не можеш ли да знаеш; 4:11 Како тогаш твојот сад може да го разбере патот на Севишниот, и, светот сега е надворешно корумпиран за да го разбере корупција која е очигледна во моите очи? 4:12 Тогаш му реков: Подобро е да не бевме воопшто, отколку тоа треба да живееме уште во зло, и да страдаме, а не да знаеме затоа. 4:13 Тој ми одговори и рече: Отидов во шума во рамнина, и дрвјата се советуваа, 4:14 И рече: „Дојдете, да одиме и да војуваме против морето за да може заминете пред нас, и да ни направиме уште шуми. 4:15 Поплавите на морето исто така се посоветуваа и рекоа: „Дојдете! да се качиме и да ги потчиниме шумите на рамнината, за да можеме и таму направи нè друга земја. 4:16 Мислата на дрвото беше залудна, зашто дојде огнот и го проголта. 4:17 Помислата за поплавите на морето исто така изостана, бидејќи песок стана и ги запре. 4:18 Да си судиш сега меѓу овие двајца, со кого би почнал да оправда? или кого би осудил? 4:19 Јас одговорив и реков: Навистина е глупава мисла што ја имаат и двајцата смислен, зашто земјата е дадена на дрвото, а има и морето неговото место да ги поднесе неговите поплави. 4:20 Тогаш тој ми одговори и рече: „Ти даде правилен суд, но зошто не се осудуваш и на себе? 4:21 Зашто како што земјата му се дава на дрвото, а морето на неговото поплави: и оние што живеат на земјата не можат ништо да разберат туку она што е на земјата, и оној што живее над небесата може да ги разбере само работите што се над височината на небесата. 4:22 Тогаш одговорив и реков: Те молам, Господи, пушти ми да имам разбирање: 4:23 Зашто не ми беше умот да бидам љубопитен за високите работи, туку за таквите поминуваат покрај нас секој ден, имено, затоа Израел се откажува како срам незнабошците, и за која причина е даден народот што си го сакал над безбожните народи и зошто е донесен законот на нашите предци ништо, и пишаните завети не се реализираат, 4:24 И ние си одиме надвор од светот како скакулци, и нашиот живот е чудење и страв, а ние не сме достојни да добиеме милост. 4:25 Што ќе направи тогаш со своето име со кое сме повикани? од овие работи што ги прашав. 4:26 Тогаш тој ми одговори и рече: Колку повеќе бараш, толку повеќе ќе се восхитува; зашто светот брза да помине, 4:27 И не може да ги разбере работите што им се ветени на праведниците во време да дојде: зашто овој свет е полн со неправда и немоќ. 4:28 Но, што се однесува до работите за кои бараш од мене, ќе ти кажам; зашто злото се сее, но неговото уништување сè уште не дојде. 4:29 Затоа, ако она што е посеано не се превртува, и ако местото каде што е посеано злото не помине, тогаш не може да дојде посеано со добро. 4:30 Зашто зрното од злото семе е посеано во срцето на Адам од почетокот, и колку безбожност довело до сега? и уште колку ќе роди додека не дојде времето на гумното? 4:31 Размислете сега сами, колку е голем плод на злобата зрното на злото роди семе. 4:32 И кога ќе се исечат ушите, кои се безбројни, колку е голема ќе наполнат кат? 4:33 Тогаш јас одговорив и реков: „Како и кога ќе се случат овие работи? зошто нашите години се малку и зли? 4:34 А тој ми одговори, велејќи: Не брзај над Севишниот. зашто твојата брзање е залудна да бидеш над него, зашто многу си надминала. 4:35 Зарем и душите на праведниците не прашуваа за овие работи нивните одаи, велејќи: „До кога ќе се надевам на овој начин? кога доаѓа плодот на подот на нашата награда? 4:36 И на овие работи им одговори архангелот Уриел и рече: Дури и кога ќе се наполни бројот на семиња во вас: зашто тој ги измери светот во рамнотежа. 4:37 Со мерка ги мери времињата; и по број броеше времињата; и тој не ги поместува, ниту ги меша додека не биде наведената мерка исполнети. 4:38 Тогаш одговорив и реков: Господи, кој владее, сите сме сити на безбожноста. 4:39 И заради нас, можеби тоа е подовите на праведните не се исполнети поради гревовите на оние што живеат на земјата. 4:40 Тој ми одговори и рече: „Оди кај жена со дете и прашај од неа кога ќе ги наполни своите девет месеци, ако нејзината утроба може да ја зачува раѓање повеќе во неа. 4:41 Тогаш реков: Не, Господи, тоа не може. И тој ми рече: Во гробот, одаите на душите се како утроба на жена: 4:42 Зашто како жена што мачи брза да ја избегне потребата на трудот: така и овие места брзаат да ги избават тие работи кои им се посветени. 4:43 Од почетокот, гледај, што сакаш да видиш, ќе се покаже тебе. 4:44 Тогаш одговорив и реков: Ако најдов милост пред твоите очи, и ако ја најдов да биде возможно, и ако бидам исполнет затоа, 4:45 Покажи ми дали има да дојде повеќе отколку што е минато или повеќе минато отколку што треба да дојде. 4:46 Она што е минато го знам, но што е за да дојде не знам. 4:47 И тој ми рече: Стани на десната страна, и јас ќе објаснам сличноста на тебе. 4:48 Така застанав и видов, и ете, пред тоа помина врела запалена печка јас: и се случи кога пламенот помина, погледнав и, ете, чадот остана мирен. 4:49 После тоа помина пред мене воден облак и испрати многу дожд со невреме; а кога помина бурниот дожд, капките останаа уште. 4:50 Тогаш тој ми рече: Размислете за себе; бидејќи дождот е повеќе од капките, и како огнот е поголем од чадот; но капките и чадот останува зад себе: така што количината што е минато надмина повеќе. 4:51 Тогаш се молев и реков: „Може ли да живеам, мислиш, до тоа време? или што ќе се случи во тие денови? 4:52 Тој ми одговори и рече: „Што се однесува до знаците за кои ме прашуваш, јас може делумно да ти кажам за нив: но што се однесува до твојот живот, јас не сум испратен да ти покажам; зашто не го знам.