2 Есдрас
4:1 И ангелот што беше испратен кај мене, чие име беше Уриел, ми даде
одговори,
4:2 И рече: „Твоето срце отиде далеку во овој свет, и мислиш на тоа
го разбираш патот на Севишниот?
4:3 Тогаш реков: Да, господару мој. А тој ми одговори и рече: Ме праќаат
покажи ти три начини и пред тебе да изнесам три примери:
4:4 За што, ако можеш да ме прогласиш за таков, ќе ти го покажам и начинот на кој
сакаш да видиш, а јас ќе ти покажам од каде е злобното срце
доаѓа.
4:5 И реков: Кажи, господару. Тогаш тој ми рече: „Оди си, измери ме!
тежината на огнот, или измери ме ударот на ветрот, или повикај ме
повторно денот што помина.
4:6 Тогаш одговорив и реков: Кој човек може да го стори тоа, тоа ти
дали треба да бараш такви работи од мене?
4:7 И тој ми рече: „Ако те прашам колку големи живеалишта има во
среде морето, или колку извори има на почетокот на длабочините,
или колку извори има над сводот, или кои се излезите
од рајот:
4:8 Можеби ќе ми кажеш, никогаш не слегов во длабочините,
ниту пак во пеколот, ниту сум се искачил во рајот.
4:9 Сепак, сега те прашав само за огнот и ветерот и за
денот низ кој си поминал и на нештата од кои си
не можеш да се разделиш, а сепак не можеш да ми дадеш никаков одговор за нив.
4:10 Тој исто така ми рече: Твоите работи и оние што се пораснати
со тебе, не можеш ли да знаеш;
4:11 Како тогаш твојот сад може да го разбере патот на Севишниот,
и, светот сега е надворешно корумпиран за да го разбере
корупција која е очигледна во моите очи?
4:12 Тогаш му реков: Подобро е да не бевме воопшто, отколку тоа
треба да живееме уште во зло, и да страдаме, а не да знаеме
затоа.
4:13 Тој ми одговори и рече: Отидов во шума во рамнина, и
дрвјата се советуваа,
4:14 И рече: „Дојдете, да одиме и да војуваме против морето за да може
заминете пред нас, и да ни направиме уште шуми.
4:15 Поплавите на морето исто така се посоветуваа и рекоа: „Дојдете!
да се качиме и да ги потчиниме шумите на рамнината, за да можеме и таму
направи нè друга земја.
4:16 Мислата на дрвото беше залудна, зашто дојде огнот и го проголта.
4:17 Помислата за поплавите на морето исто така изостана, бидејќи
песок стана и ги запре.
4:18 Да си судиш сега меѓу овие двајца, со кого би почнал да
оправда? или кого би осудил?
4:19 Јас одговорив и реков: Навистина е глупава мисла што ја имаат и двајцата
смислен, зашто земјата е дадена на дрвото, а има и морето
неговото место да ги поднесе неговите поплави.
4:20 Тогаш тој ми одговори и рече: „Ти даде правилен суд, но зошто
не се осудуваш и на себе?
4:21 Зашто како што земјата му се дава на дрвото, а морето на неговото
поплави: и оние што живеат на земјата не можат ништо да разберат
туку она што е на земјата, и оној што живее над небесата
може да ги разбере само работите што се над височината на небесата.
4:22 Тогаш одговорив и реков: Те молам, Господи, пушти ми да имам
разбирање:
4:23 Зашто не ми беше умот да бидам љубопитен за високите работи, туку за таквите
поминуваат покрај нас секој ден, имено, затоа Израел се откажува како срам
незнабошците, и за која причина е даден народот што си го сакал
над безбожните народи и зошто е донесен законот на нашите предци
ништо, и пишаните завети не се реализираат,
4:24 И ние си одиме надвор од светот како скакулци, и нашиот живот е
чудење и страв, а ние не сме достојни да добиеме милост.
4:25 Што ќе направи тогаш со своето име со кое сме повикани? од овие
работи што ги прашав.
4:26 Тогаш тој ми одговори и рече: Колку повеќе бараш, толку повеќе
ќе се восхитува; зашто светот брза да помине,
4:27 И не може да ги разбере работите што им се ветени на праведниците во
време да дојде: зашто овој свет е полн со неправда и немоќ.
4:28 Но, што се однесува до работите за кои бараш од мене, ќе ти кажам;
зашто злото се сее, но неговото уништување сè уште не дојде.
4:29 Затоа, ако она што е посеано не се превртува, и ако
местото каде што е посеано злото не помине, тогаш не може да дојде
посеано со добро.
4:30 Зашто зрното од злото семе е посеано во срцето на Адам од
почетокот, и колку безбожност довело до сега?
и уште колку ќе роди додека не дојде времето на гумното?
4:31 Размислете сега сами, колку е голем плод на злобата зрното на злото
роди семе.
4:32 И кога ќе се исечат ушите, кои се безбројни, колку е голема
ќе наполнат кат?
4:33 Тогаш јас одговорив и реков: „Како и кога ќе се случат овие работи?
зошто нашите години се малку и зли?
4:34 А тој ми одговори, велејќи: Не брзај над Севишниот.
зашто твојата брзање е залудна да бидеш над него, зашто многу си надминала.
4:35 Зарем и душите на праведниците не прашуваа за овие работи
нивните одаи, велејќи: „До кога ќе се надевам на овој начин? кога
доаѓа плодот на подот на нашата награда?
4:36 И на овие работи им одговори архангелот Уриел и рече:
Дури и кога ќе се наполни бројот на семиња во вас: зашто тој ги измери
светот во рамнотежа.
4:37 Со мерка ги мери времињата; и по број броеше
времињата; и тој не ги поместува, ниту ги меша додека не биде наведената мерка
исполнети.
4:38 Тогаш одговорив и реков: Господи, кој владее, сите сме сити
на безбожноста.
4:39 И заради нас, можеби тоа е подовите на праведните
не се исполнети поради гревовите на оние што живеат на земјата.
4:40 Тој ми одговори и рече: „Оди кај жена со дете и прашај
од неа кога ќе ги наполни своите девет месеци, ако нејзината утроба може да ја зачува
раѓање повеќе во неа.
4:41 Тогаш реков: Не, Господи, тоа не може. И тој ми рече: Во
гробот, одаите на душите се како утроба на жена:
4:42 Зашто како жена што мачи брза да ја избегне потребата
на трудот: така и овие места брзаат да ги избават тие работи
кои им се посветени.
4:43 Од почетокот, гледај, што сакаш да видиш, ќе се покаже
тебе.
4:44 Тогаш одговорив и реков: Ако најдов милост пред твоите очи, и ако ја најдов
да биде возможно, и ако бидам исполнет затоа,
4:45 Покажи ми дали има да дојде повеќе отколку што е минато или повеќе минато
отколку што треба да дојде.
4:46 Она што е минато го знам, но што е за да дојде не знам.
4:47 И тој ми рече: Стани на десната страна, и јас ќе објаснам
сличноста на тебе.
4:48 Така застанав и видов, и ете, пред тоа помина врела запалена печка
јас: и се случи кога пламенот помина, погледнав и,
ете, чадот остана мирен.
4:49 После тоа помина пред мене воден облак и испрати многу
дожд со невреме; а кога помина бурниот дожд, капките останаа
уште.
4:50 Тогаш тој ми рече: Размислете за себе; бидејќи дождот е повеќе од
капките, и како огнот е поголем од чадот; но капките и
чадот останува зад себе: така што количината што е минато надмина повеќе.
4:51 Тогаш се молев и реков: „Може ли да живеам, мислиш, до тоа време? или
што ќе се случи во тие денови?
4:52 Тој ми одговори и рече: „Што се однесува до знаците за кои ме прашуваш, јас
може делумно да ти кажам за нив: но што се однесува до твојот живот, јас не сум испратен
да ти покажам; зашто не го знам.