2 Коринтјани
7:1 Затоа, имајќи ги овие ветувања, сакани, да исчистиме
себеси од секаква нечистотија на телото и духот, усовршувајќи се
светост во страв Божји.
7:2 Прими нè; никого не сме згрешиле, никого не сме корумпирале, сме направиле
не измами човек.
7:3 Не го зборувам ова за да ве осудувам, зашто претходно реков дека сте внатре
нашите срца да умрат и да живеат со тебе.
7:4 Голема е мојата смелост кон тебе, голема е мојата слава кон тебе.
Исполнет сум со утеха, многу сум радосен во сите наши неволји.
7:5 Зашто, кога дојдовме во Македонија, нашето тело немаше одмор, туку ние
беа вознемирени од секоја страна; без беа борби, внатре беа стравови.
7:6 Сепак, Бог, кој ги утешува оние што се отфрлени, нè утеши
со доаѓањето на Тит;
7:7 И не само со неговото доаѓање, туку со утехата со која беше
утешен во тебе, кога ни ја кажа твојата искрена желба, твојата жалост,
твојот горлив ум кон мене; така што се радував повеќе.
7:8 Зашто, иако те зажалив со писмо, не се каам, иако се покајав
покајте се: зашто сфаќам дека истото послание ве зажали
тоа беше само за една сезона.
7:9 Сега се радувам, не затоа што се жалевте, туку поради тоа што сте тагувале
покајание: зашто по побожност се сожаливте за да можете
не добиваат штета од нас во ништо.
7:10 Зашто побожната тага предизвикува покајание за спасение за кое нема да се покае:
но тагата на светот предизвикува смрт.
7:11 Зашто, ете, истото, тагувавте по побожен вид,
каква внимателност предизвика во вас, да, какво расчистување со себе,
да, каква огорченост, да, каков страв, да, каква жестока желба, да,
каква ревност, да, каква одмазда! Во сè се одобрувате себеси
да бидеме јасни во ова прашање.
7:12 Затоа, иако ви пишав, не го направив тоа за негова причина што имаше
направил погрешно, ниту за неговата кауза што претрпела погрешно, туку дека нашата грижа
зашто можеш да ти се појавиш пред Бога.
7:13 Затоа се утешивме во вашата утеха: да, и во голема мера
повеќе се радувавме за радоста на Тит, зашто неговиот дух се освежи
Вие сите.
7:14 Зашто, ако му се пофалив со нешто со вас, не се срамам; но како
ние ви кажавме сè вистина, па и нашата фалба што ја направив
пред Тит се наоѓа вистина.
7:15 И неговата внатрешна наклонетост е пообилна кон вас, додека тој
се сеќава на послушноста на сите вас, како со страв и трепет
го прими.
7:16 Затоа се радувам што имам доверба во тебе во сè.