2 Коринтјани 2:1 Но, јас го решив ова со себе, да не доаѓам повторно кај вас тежина. 2:2 Зашто, ако те жалам, кој е тој што ме радува, освен тој истото што се извинува од мене? 2:3 И ви го напишав истото, за да не се жалам кога ќе дојдам од нив на кои треба да им се радувам; имајќи доверба во сите вас, тоа мојата радост е радост на сите вас. 2:4 Зашто од многу мака и болка на срцето ви пишав многу солзи; не за да бидете тажни, туку за да го знаете тоа љубов што ја имам кон тебе пообилна. 2:5 Но, ако некој предизвикал тага, тој не ме натажил мене, туку делумно: тоа Можеби нема да ви наплаќам на сите. 2:6 Доволна за таков човек е оваа казна, која беше нанесена многу. 2:7 Така, напротив, повеќе треба да му простите и да го утешите, да не може таков да биде проголтан со преголема тага. 2:8 Затоа ве молам да ја потврдите вашата љубов кон него. 2:9 Зашто и за таа цел напишав, за да го знам доказот за вас, дали сте послушни во сè. 2:10 На кого вие му простувате нешто, и јас му простувам: зашто ако јас простив нешто нешто, кому му простив, заради тебе му простив во личноста на Христос; 2:11 Сатаната да не добие предност од нас: зашто не сме незнајни за неговите уреди. 2:12 Понатаму, кога дојдов во Троада да го проповедам Христовото евангелие и врата ми се отвори од Господа, 2:13 Немав мир во мојот дух, зашто не го најдов Тит, мојот брат, туку земајќи ги моето отсуство, отидов оттаму во Македонија. 2:14 Сега му благодариме на Бога, Кој секогаш нè наведува да триумфираме во Христа, и го покажува мирисот на неговото знаење од нас на секое место. 2:15 Зашто ние сме за Бога сладок мирис на Христос, во оние што се спасени, и во тие што загинуваат: 2:16 За оној што ние сме мирис на смрт до смрт; а на другиот арома на живот во живот. И кој е доволен за овие работи? 2:17 Зашто ние не сме толку многу што го расипуваме словото Божјо, туку како искреност, но како од Бога, пред Бога зборуваме во Христа.