2 Коринтјани
2:1 Но, јас го решив ова со себе, да не доаѓам повторно кај вас
тежина.
2:2 Зашто, ако те жалам, кој е тој што ме радува, освен тој
истото што се извинува од мене?
2:3 И ви го напишав истото, за да не се жалам кога ќе дојдам
од нив на кои треба да им се радувам; имајќи доверба во сите вас, тоа
мојата радост е радост на сите вас.
2:4 Зашто од многу мака и болка на срцето ви пишав
многу солзи; не за да бидете тажни, туку за да го знаете тоа
љубов што ја имам кон тебе пообилна.
2:5 Но, ако некој предизвикал тага, тој не ме натажил мене, туку делумно: тоа
Можеби нема да ви наплаќам на сите.
2:6 Доволна за таков човек е оваа казна, која беше нанесена
многу.
2:7 Така, напротив, повеќе треба да му простите и да го утешите,
да не може таков да биде проголтан со преголема тага.
2:8 Затоа ве молам да ја потврдите вашата љубов кон него.
2:9 Зашто и за таа цел напишав, за да го знам доказот за вас,
дали сте послушни во сè.
2:10 На кого вие му простувате нешто, и јас му простувам: зашто ако јас простив нешто
нешто, кому му простив, заради тебе му простив во личноста
на Христос;
2:11 Сатаната да не добие предност од нас: зашто не сме незнајни за неговите
уреди.
2:12 Понатаму, кога дојдов во Троада да го проповедам Христовото евангелие и врата
ми се отвори од Господа,
2:13 Немав мир во мојот дух, зашто не го најдов Тит, мојот брат, туку
земајќи ги моето отсуство, отидов оттаму во Македонија.
2:14 Сега му благодариме на Бога, Кој секогаш нè наведува да триумфираме во Христа,
и го покажува мирисот на неговото знаење од нас на секое место.
2:15 Зашто ние сме за Бога сладок мирис на Христос, во оние што се спасени,
и во тие што загинуваат:
2:16 За оној што ние сме мирис на смрт до смрт; а на другиот
арома на живот во живот. И кој е доволен за овие работи?
2:17 Зашто ние не сме толку многу што го расипуваме словото Божјо, туку како
искреност, но како од Бога, пред Бога зборуваме во Христа.