2 Летописи
30:1 И Езекија испрати до целиот Израел и Јуда, и напиша писма и до
Ефрем и Манасија, за да дојдат во домот Господов во
Ерусалим, за да се празнува Пасхата на Господа, Бога Израилев.
30:2 Зашто царот се советуваше и неговите кнезови и сите
собранието во Ерусалим, за да се слави Пасхата во вториот месец.
30:3 Зашто во тоа време не можеа да го чуваат, бидејќи свештениците не го правеа тоа
доволно се осветија, ниту народот се собра
заедно во Ерусалим.
30:4 И тоа му се допадна на царот и на целото собрание.
30:5 Така тие воспоставија декрет за објавување низ целиот Израел,
од Вирсавеа до Дан, за да дојдат да ја прослават Пасхата
на Господа, Бога Израилев во Ерусалим, зашто не го направија тоа од а
долго време на таков вид како што е напишано.
30:6 Така, постовите отидоа со писмата од кралот и неговите кнезови
низ целиот Израел и Јуда, и според заповедта на
царот, велејќи: „Израилеви синови, вратете се кон Господа, Бога!
Авраам, Исак и Израел, и тој ќе се врати кај остатокот од тебе,
кои се избегнати од рацете на асирските цареви.
30:7 И не бидете како вашите татковци и како вашите браќа, кои
згрешија против Господа, Богот на нивните татковци, кој затоа даде
ги до пустош, како што гледате.
30:8 Сега не бидете вкочанети како вашите татковци, туку попуштете се
кон Господа и влезете во Неговото светилиште, кое Тој го посвети
засекогаш: и служете му на Господа, вашиот Бог, на жестокоста на Неговиот гнев
може да се одврати од вас.
30:9 Зашто, ако пак се свртите кон Господа, вашите браќа и вашите деца
ќе најдат сочувство пред оние што ги водат во заробеништво, така што тие
ќе дојде пак во оваа земја: зашто Господ, твојот Бог е милостив и
милостив и нема да го одврати своето лице од вас, ако се вратите кај вас
него.
30:10 Така столбовите поминуваа од град до град низ земјата на Ефрем и
Манасија до Завулон, но тие се потсмеваа со нив и се потсмеваа
нив.
30:11 Сепак, нуркачите на Асер, Манасија и Завулон се понижија
самите, и дојдоа во Ерусалим.
30:12 Исто така во Јуда Божјата рака требаше да им даде едно срце да го направат тоа
заповедта на царот и на кнезовите, според словото Господово.
30:13 И таму се собраа многу луѓе во Ерусалим за да го прослават празникот
бесквасен леб во вториот месец, многу големо собрание.
30:14 И станаа и ги одзедоа жртвениците што беа во Ерусалим и сите
жртвениците за темјан ги однесоа и ги фрлија во потокот
Кидрон.
30:15 Потоа ја убија Пасхата на четиринаесеттиот ден од вториот месец.
а свештениците и левитите се засрамија и се осветија,
и ги донесоа палениците во домот Господов.
30:16 И тие застанаа на своето место според нивниот начин, според законот
на Мојсеј, Божјиот човек: свештениците ја попрскаа крвта што ја попрскаа
примен од раката на левитите.
30:17 Зашто имаше многумина во собранието кои не беа осветени:
затоа левитите беа задолжени да ги убиваат пасхалните
секој што не беше чист, за да Му го посвети на Господа.
30:18 За мноштво народ, мнозина од Ефрем и Манасија,
Исахар и Завулон не се исчистија, но ги јадеа
Пасха поинаку отколку што е напишано. Но Езекија се молеше за нив,
велејќи: „Добриот Господ секого прости!
30:19 Тоа го подготвува неговото срце да го бара Бога, Господа, Богот на неговите татковци,
иако тој не се очисти според очистувањето на
светилиште.
30:20 И Господ го послуша Езекија и го исцели народот.
30:21 И синовите на Израел, кои беа присутни во Ерусалим, го празнуваа празникот
од бесквасен леб седум дена со голема радост: и левитите и
свештениците Го слават Господа од ден на ден, пеејќи со гласни инструменти
на Господа.
30:22 И Езекија им зборуваше удобно на сите левити кои го поучуваа доброто
познавање на Господа: и јадеа во текот на целиот празник седум дена,
принесувајќи приноси за помирување и исповедајќи Му на Господа, нивниот Бог
татковци.
30:23 И целото собрание се советуваше да празнува уште седум дена: и тие
со радост ги задржа другите седум дена.
30:24 Зашто јудејскиот цар Езекија му даде на собранието илјада
јунци и седум илјади овци; а кнезовите му дадоа на
собрание илјада јунци и десет илјади овци: и голем
број на свештеници се осветиле.
30:25 И целото собрание на Јуда, со свештениците и левитите, и
целото собрание што излезе од Израел, и странците тоа
излезе од земјата Израилев, и се радуваа оние што живееја во Јуда.
30:26 Така беше голема радост во Ерусалим, бидејќи од времето на Соломон
син на Давид, царот на Израел, немаше слично во Ерусалим.
30:27 Тогаш свештениците левити станаа и го благословија народот: и нивниот
се слушна глас и нивната молитва дојде до неговото свето живеалиште,
дури и до небото.