1 Самоил
21:1 Тогаш дојде Давид во Нов кај свештеникот Ахимелех, и Ахимелех се уплаши
на средбата со Давид и му рече: „Зошто си сам, и не
човек со тебе?
21:2 А Давид му рече на свештеникот Ахимелех: „Царот ми заповеда да
работа, и ми рече: Никој да не знае ништо за тоа
работа каде те испраќам и што ти заповедав: и јас
ги поставив моите слуги на такво и такво место.
21:3 Па, што е сега под твојата рака? дај ми пет лебови
мојата рака, или она што е присутно таму.
21:4 А свештеникот му одговори на Давид и рече: „Нема обичен леб под
моја рака, но има свети леб; ако младите момци задржале
самите барем од жените.
21:5 А Давид му одговори на свештеникот и му рече: „Навистина, жените имаат
беше задржан од нас околу овие три дена, откако излегов, и на
садовите на младите луѓе се свети, а лебот е обичен,
да, иако беше осветен денес во садот.
21:6 И свештеникот му даде свет леб, зашто таму немаше леб
лебот за предавање, земен од пред Господа, за да се стави врел леб
денот кога беше одземен.
21:7 Еден човек од слугите на Саул беше таму тој ден, приведен
пред Господа; и се викаше Доег, Едомец, најглаварот меѓу нив
пастири што му припаѓале на Саул.
21:8 А Давид му рече на Ахимелех: „И нема ли овде под твојата рака“.
копје или меч? зашто не донесов ниту меч, ниту оружје
мене, бидејќи работата на кралот бараше брзање.
21:9 А свештеникот рече: „Мечот на Филистејецот Голијат, кого ти
најмалото во долината на Ела, ете, тука е завиткано во ткаенина
зад ефодот: ако сакаш да го земеш тоа, земи го, зашто нема друг
зачувај го тука. А Давид рече: „Нема таков; дај ми го.
21:10 Давид стана и побегна тој ден од страв од Саул и отиде кај Ахис
кралот на Гат.
21:11 А слугите на Ахис му рекоа: „Не е ли ова Давид царот на
земјиштето? зар не му пееја на оро еден на друг, велејќи:
Саул ги убил своите илјадници, а Давид своите десет илјади?
21:12 И Давид ги собра овие зборови во своето срце, и многу се исплаши
Ахис, царот на Гат.
21:13 И тој го промени своето однесување пред нив и се правеше како луд
нивните раце, и чкртаа на вратите од портата, и го пуштија неговото плукање
падне на неговата брада.
21:14 Тогаш Ахиш им рече на своите слуги: „Ете, гледате дека човекот е луд; затоа
тогаш ми го доведовте ли?
21:15 Дали ми требаат лудаци, што го доведовте овој да глуми луд
човек во мое присуство? ќе дојде ли овој во мојата куќа?