1 Самоил 21:1 Тогаш дојде Давид во Нов кај свештеникот Ахимелех, и Ахимелех се уплаши на средбата со Давид и му рече: „Зошто си сам, и не човек со тебе? 21:2 А Давид му рече на свештеникот Ахимелех: „Царот ми заповеда да работа, и ми рече: Никој да не знае ништо за тоа работа каде те испраќам и што ти заповедав: и јас ги поставив моите слуги на такво и такво место. 21:3 Па, што е сега под твојата рака? дај ми пет лебови мојата рака, или она што е присутно таму. 21:4 А свештеникот му одговори на Давид и рече: „Нема обичен леб под моја рака, но има свети леб; ако младите момци задржале самите барем од жените. 21:5 А Давид му одговори на свештеникот и му рече: „Навистина, жените имаат беше задржан од нас околу овие три дена, откако излегов, и на садовите на младите луѓе се свети, а лебот е обичен, да, иако беше осветен денес во садот. 21:6 И свештеникот му даде свет леб, зашто таму немаше леб лебот за предавање, земен од пред Господа, за да се стави врел леб денот кога беше одземен. 21:7 Еден човек од слугите на Саул беше таму тој ден, приведен пред Господа; и се викаше Доег, Едомец, најглаварот меѓу нив пастири што му припаѓале на Саул. 21:8 А Давид му рече на Ахимелех: „И нема ли овде под твојата рака“. копје или меч? зашто не донесов ниту меч, ниту оружје мене, бидејќи работата на кралот бараше брзање. 21:9 А свештеникот рече: „Мечот на Филистејецот Голијат, кого ти најмалото во долината на Ела, ете, тука е завиткано во ткаенина зад ефодот: ако сакаш да го земеш тоа, земи го, зашто нема друг зачувај го тука. А Давид рече: „Нема таков; дај ми го. 21:10 Давид стана и побегна тој ден од страв од Саул и отиде кај Ахис кралот на Гат. 21:11 А слугите на Ахис му рекоа: „Не е ли ова Давид царот на земјиштето? зар не му пееја на оро еден на друг, велејќи: Саул ги убил своите илјадници, а Давид своите десет илјади? 21:12 И Давид ги собра овие зборови во своето срце, и многу се исплаши Ахис, царот на Гат. 21:13 И тој го промени своето однесување пред нив и се правеше како луд нивните раце, и чкртаа на вратите од портата, и го пуштија неговото плукање падне на неговата брада. 21:14 Тогаш Ахиш им рече на своите слуги: „Ете, гледате дека човекот е луд; затоа тогаш ми го доведовте ли? 21:15 Дали ми требаат лудаци, што го доведовте овој да глуми луд човек во мое присуство? ќе дојде ли овој во мојата куќа?