1 Самоил 5:1 И Филистејците го зедоа Божјиот ковчег и го донесоа од Ебенезер до Ашдод. 5:2 Кога Филистејците го зедоа Божјиот ковчег, го донесоа во куќата на Дагон, и го постави Дагон. 5:3 А утредента рано станаа од Ашдод, ете, Дагон беше падна на лицето на земјата пред ковчегот Господов. И тие го зеде Дагон и повторно го постави на своето место. 5:4 И кога станаа рано наутро, ете, Дагон беше падна на лицето на земја пред ковчегот Господов; и на главата на Дагон и двете дланки му беа отсечени на праг; му остана само трупецот на Дагон. 5:5 Затоа ниту свештениците на Дагон, ниту оние што доаѓаат во Дагон куќа, газете на прагот на Дагон во Ашдод до денес. 5:6 Но раката на Господа беше тешка врз нив од Аздод, и тој ги уништи и ги удри со емерод, дури и Ашдод и неговите брегови. 5:7 И кога луѓето од Аздод видоа дека е така, рекоа: Ковчегот на Бог на Израел нема да остане со нас, зашто неговата рака е болна врз нас и на нашиот бог Дагон. 5:8 Тие испратија затоа и ги собраа сите господари на Филистејците и рекоа: „Што да правиме со ковчегот на Бога Израилев? И тие одговорија: „Нека се носи ковчегот на Бога Израилев Гат. И таму го носеа ковчегот на Бога Израилев. 5:9 И беше така, што, откако го носеа, раката на Господ беше против градот со многу голема пропаст: и тој удри луѓето од градот, и малите и големите, и имаа емерод во своите тајни делови. 5:10 Затоа го испратија Божјиот ковчег во Екрон. И се случи, како што на Ковчегот Божји дојде во Екрон, па Екроните извикаа, велејќи: „Тие! ни го донесоа ковчегот на Бога Израилев, за да нè убијат и нашиот народ. 5:11 И испратија и ги собраа сите господари на Филистејците и рече: „Испрати го ковчегот на Бога Израилев и нека оди пак кај неговиот свое место, за да не нè убие нас и нашиот народ: зашто имаше смртоносна уништување низ целиот град; раката Божја беше многу тешка таму. 5:12 И луѓето што не умреа беа поразени од емеродите: и плачот на градот се искачи на небото.