1 Самоил
5:1 И Филистејците го зедоа Божјиот ковчег и го донесоа од Ебенезер
до Ашдод.
5:2 Кога Филистејците го зедоа Божјиот ковчег, го донесоа во куќата
на Дагон, и го постави Дагон.
5:3 А утредента рано станаа од Ашдод, ете, Дагон беше
падна на лицето на земјата пред ковчегот Господов. И тие
го зеде Дагон и повторно го постави на своето место.
5:4 И кога станаа рано наутро, ете, Дагон беше
падна на лицето на земја пред ковчегот Господов; и на
главата на Дагон и двете дланки му беа отсечени на
праг; му остана само трупецот на Дагон.
5:5 Затоа ниту свештениците на Дагон, ниту оние што доаѓаат во Дагон
куќа, газете на прагот на Дагон во Ашдод до денес.
5:6 Но раката на Господа беше тешка врз нив од Аздод, и тој ги уништи
и ги удри со емерод, дури и Ашдод и неговите брегови.
5:7 И кога луѓето од Аздод видоа дека е така, рекоа: Ковчегот на
Бог на Израел нема да остане со нас, зашто неговата рака е болна врз нас и
на нашиот бог Дагон.
5:8 Тие испратија затоа и ги собраа сите господари на Филистејците
и рекоа: „Што да правиме со ковчегот на Бога Израилев? И
тие одговорија: „Нека се носи ковчегот на Бога Израилев
Гат. И таму го носеа ковчегот на Бога Израилев.
5:9 И беше така, што, откако го носеа, раката на
Господ беше против градот со многу голема пропаст: и тој удри
луѓето од градот, и малите и големите, и имаа емерод во своите
тајни делови.
5:10 Затоа го испратија Божјиот ковчег во Екрон. И се случи, како што на
Ковчегот Божји дојде во Екрон, па Екроните извикаа, велејќи: „Тие!
ни го донесоа ковчегот на Бога Израилев, за да нè убијат и
нашиот народ.
5:11 И испратија и ги собраа сите господари на Филистејците и
рече: „Испрати го ковчегот на Бога Израилев и нека оди пак кај неговиот
свое место, за да не нè убие нас и нашиот народ: зашто имаше смртоносна
уништување низ целиот град; раката Божја беше многу тешка
таму.
5:12 И луѓето што не умреа беа поразени од емеродите: и плачот на
градот се искачи на небото.