1 Кралеви
17:1 И Илија Тишвиецот, кој беше од жителите на Галад, му рече
Ахав, како што е жив Господ Бог Израилев, пред Кого стојам јас
не биди роса ниту дожд овие години, туку според мојот збор.
17:2 И словото Господово дојде до него, велејќи:
17:3 Оди оттука, сврти се на исток и скриј се покрај потокот
Черит, тоа е пред Џордан.
17:4 И ќе биде, дека ќе пиеш од потокот; и јас имам
им заповеда на гавраните да те хранат таму.
17:5 Така тој отиде и постапи според словото Господово, зашто отиде и
живееше покрај потокот Херит, што е пред Јордан.
17:6 И гавраните му донесоа леб и месо наутро, и леб и
месо во вечерните часови; и се напи од потокот.
17:7 И се случи по некое време, дека потокот пресуши, бидејќи
немаше дожд во земјата.
17:8 И словото Господово му дојде, велејќи:
17:9 Стани, оди во Сарепта, што му припаѓа на Сидон, и живеј таму.
ете, таму и заповедав на една вдовица да те издржува.
17:10 Така тој стана и отиде во Сарепта. И кога дојде до портата на
град, ете, вдовицата беше таму собирајќи стапови, а тој
ѝ се јави и ѝ рече: „Земи ми, те молам, малку вода во а
сад, за да пијам.
17:11 И додека таа сакаше да го земе, тој ја повика и рече: „Донеси ме!
Те молам, залак леб во твојата рака.
17:12 А таа рече: Жив е Господ, твојот Бог, немам колач, туку
грст оброк во буре и малку масло во крзно: и ете, јас
собирам две стапчиња, за да влезам и да ги облечам за мене и за моите
сине, да го јадеме и да умреме.
17:13 И Илија ѝ рече: „Не плаши се; оди и направи како што си рекол: но
направете ми прво од него малку колач и донесете ми го, а потоа
направи за тебе и за твојот син.
17:14 Зашто вака вели Господ, Бог на Израел, бурето со оброк нема да
отпад, ниту пак ќе пропадне маслото до денот кога Господ
праќа дожд на земјата.
17:15 И таа отиде и направи според зборовите на Илија: и таа и тој,
и нејзината куќа јадеше многу денови.
17:16 И бурето со брашно не се трошеше, ниту пак маслото не пропадна,
според словото Господово, што го кажа преку Илија.
17:17 И се случи по овие работи, дека синот на жената, на
господарка на куќата, се разболе; и неговата болест беше толку болна, што
во него не остана здив.
17:18 А таа му рече на Илија: „Што имам јас со тебе, човеку на
Бог? дојдовте ли кај мене за да го споменете мојот грев и да го убиете мојот
син?
17:19 А тој ѝ рече: Дај ми го твојот син. И го извади од нејзините пазуви,
и го однесоа во една мансарда, каде што престојуваше, и го положи на своето
сопствен кревет.
17:20 И тој извика кон Господа и рече: „Господи Боже мој, дали и ти
ѝ нанесе зло на вдовицата кај која престојувам, убивајќи го нејзиниот син?
17:21 И тој се испружи врз детето три пати и извика кон него
Господи, и рече: Господи, Боже мој, те молам, нека дојде душата на ова дете
повторно во него.
17:22 И Господ го чу гласот на Илија; и дојде душата на детето
повторно во него, и тој оживеа.
17:23 И Илија го зеде детето и го симна од собата во
куќата и го предаде на мајка си
живее синот.
17:24 А жената му рече на Илија: „Сега по ова знам дека си маж од
Боже, и дека зборот Господов во твојата уста е вистина.