1 Кралеви 17:1 И Илија Тишвиецот, кој беше од жителите на Галад, му рече Ахав, како што е жив Господ Бог Израилев, пред Кого стојам јас не биди роса ниту дожд овие години, туку според мојот збор. 17:2 И словото Господово дојде до него, велејќи: 17:3 Оди оттука, сврти се на исток и скриј се покрај потокот Черит, тоа е пред Џордан. 17:4 И ќе биде, дека ќе пиеш од потокот; и јас имам им заповеда на гавраните да те хранат таму. 17:5 Така тој отиде и постапи според словото Господово, зашто отиде и живееше покрај потокот Херит, што е пред Јордан. 17:6 И гавраните му донесоа леб и месо наутро, и леб и месо во вечерните часови; и се напи од потокот. 17:7 И се случи по некое време, дека потокот пресуши, бидејќи немаше дожд во земјата. 17:8 И словото Господово му дојде, велејќи: 17:9 Стани, оди во Сарепта, што му припаѓа на Сидон, и живеј таму. ете, таму и заповедав на една вдовица да те издржува. 17:10 Така тој стана и отиде во Сарепта. И кога дојде до портата на град, ете, вдовицата беше таму собирајќи стапови, а тој ѝ се јави и ѝ рече: „Земи ми, те молам, малку вода во а сад, за да пијам. 17:11 И додека таа сакаше да го земе, тој ја повика и рече: „Донеси ме! Те молам, залак леб во твојата рака. 17:12 А таа рече: Жив е Господ, твојот Бог, немам колач, туку грст оброк во буре и малку масло во крзно: и ете, јас собирам две стапчиња, за да влезам и да ги облечам за мене и за моите сине, да го јадеме и да умреме. 17:13 И Илија ѝ рече: „Не плаши се; оди и направи како што си рекол: но направете ми прво од него малку колач и донесете ми го, а потоа направи за тебе и за твојот син. 17:14 Зашто вака вели Господ, Бог на Израел, бурето со оброк нема да отпад, ниту пак ќе пропадне маслото до денот кога Господ праќа дожд на земјата. 17:15 И таа отиде и направи според зборовите на Илија: и таа и тој, и нејзината куќа јадеше многу денови. 17:16 И бурето со брашно не се трошеше, ниту пак маслото не пропадна, според словото Господово, што го кажа преку Илија. 17:17 И се случи по овие работи, дека синот на жената, на господарка на куќата, се разболе; и неговата болест беше толку болна, што во него не остана здив. 17:18 А таа му рече на Илија: „Што имам јас со тебе, човеку на Бог? дојдовте ли кај мене за да го споменете мојот грев и да го убиете мојот син? 17:19 А тој ѝ рече: Дај ми го твојот син. И го извади од нејзините пазуви, и го однесоа во една мансарда, каде што престојуваше, и го положи на своето сопствен кревет. 17:20 И тој извика кон Господа и рече: „Господи Боже мој, дали и ти ѝ нанесе зло на вдовицата кај која престојувам, убивајќи го нејзиниот син? 17:21 И тој се испружи врз детето три пати и извика кон него Господи, и рече: Господи, Боже мој, те молам, нека дојде душата на ова дете повторно во него. 17:22 И Господ го чу гласот на Илија; и дојде душата на детето повторно во него, и тој оживеа. 17:23 И Илија го зеде детето и го симна од собата во куќата и го предаде на мајка си живее синот. 17:24 А жената му рече на Илија: „Сега по ова знам дека си маж од Боже, и дека зборот Господов во твојата уста е вистина.