Matthew
26:1 An et ass geschitt, wéi de Jesus all dës Aussoen ofgeschloss huet, sot hien
zu senge Jünger,
26:2 Dir wësst datt no zwee Deeg d'Fest vum Pessach ass, an de Jong vum
Mann gëtt verroden fir gekräizegt ze ginn.
26:3 Dunn hunn d'Hohepriister versammelt, an d'Schrëftgeléiert, an d'
Eelste vum Vollek, an de Palais vum Hohepriister, dee genannt gouf
Kaifas,
26:4 A konsultéiert datt si de Jesus duerch Subtilitéit huelen an hien ëmbréngen.
26:5 Awer si soten: Net um Festdag, fir datt et net zu engem Opschwong ënnert de gëtt
Leit.
26:6 Elo wéi de Jesus zu Bethany war, am Haus vum Simon dem Aussätzige,
26:7 Do ass eng Fra bei him komm, déi eng Albasterkëscht vu ganz wäertvollt huet
Sallef, an huet et op de Kapp gegoss, wéi hien um Fleesch souz.
26:8 Awer wéi seng Jünger et gesinn hunn, hu si Roserei a gesot: Wat
Zweck ass dësen Offall?
26:9 Fir dës Sallef kéint fir vill verkaf ginn, an den Aarm ginn.
26:10 Wéi de Jesus et verstanen huet, sot hien zu hinnen: Firwat stéiert Dir d'Fra?
well si huet mech eng gutt Aarbecht gemaach.
26:11 Fir Dir hutt déi Aarm ëmmer mat Iech; mee ech hues du net ëmmer.
26:12 Fir datt si dës Salbe op mäi Kierper gegoss huet, huet si et fir meng gemaach
begruewen.
26:13 Wierklech soen ech iech, wou och ëmmer dëst Evangelium an der
ganz Welt, do soll och dat, wat dës Fra gemaach huet, gesot ginn
fir eng Erënnerung un hir.
26:14 Dunn ass ee vun den zwielef, genannt Judas Iskariot, bei de Chef
Paschtéier,
26:15 A sot zu hinnen, Wat wäert dir mir ginn, an ech wäert him un
du? A si hu mat him Bund fir drësseg Sëlwerstécker.
26:16 A vun där Zäit huet hie gesicht Geleeënheet him ze verroden.
26:17 Elo den éischten Dag vum Fest vun ongeséiert Brout sinn d'Jünger komm
De Jesus, sot zu him: Wou wëlls du, datt mir fir dech iessen virbereeden
de Pessach?
26:18 An hie sot: Gitt an d'Stad zu esou engem Mann, a sot zu him: Den
De Meeschter seet: Meng Zäit ass op der Hand; Ech halen de Pessach bei dengem Haus
mat menge Jünger.
26:19 An d'Jünger hunn gemaach wéi de Jesus hinnen ernannt hat; a si hunn prett gemaach
d'Pessach.
26:20 Elo wéi den Owend koum, huet hie sech mat den Zwielef gesat.
26:21 A wéi se giess hunn, sot hien: Wierklech, ech soen Iech, datt ee vun iech
wäert mech verroden.
26:22 A si waren immens traureg, an ugefaang jidderee vun hinnen ze soen
zu him, Här, sinn ech et?
26:23 An hien huet geäntwert a gesot: Deen, deen seng Hand mat mir an d'Geriicht taucht,
datselwecht wäert mech verroden.
26:24 De Mënschejong geet wéi et vun him geschriwwen ass: awer wee dee Mann duerch
deen de Mënschejong verroden ass! et wier gutt fir dee Mann gewiescht, wann en hätt
net gebuer ginn.
26:25 Dunn huet de Judas, deen hie verroden huet, geäntwert a gesot: Meeschter, sinn et ech? Hien
sot zu him: Du hues gesot.
26:26 A wéi se giess hunn, huet de Jesus Brout geholl, geseent, an huet et gebrach,
an huet et de Jünger ginn a gesot: Huelt, iesst; dëst ass mäi Kierper.
26:27 An hien huet de Coupe geholl, an huet Merci gesot, an huet hinnen et ginn, a sot: Drénken
dir all vun et;
26:28 Fir dëst ass mäi Blutt vum neien Testament, dat fir vill vergoss gëtt
d'Verzeiung vun de Sënnen.
26:29 Awer ech soen Iech, Ech wäert net vun dëser Uebst vun der
Rief, bis deen Dag, wann ech et nei drénken mat dir a mengem Papp
Kinnekräich.
26:30 A wéi si e Hymn gesongen haten, si si op den Olivebierg erausgaang.
26:31 Dunn huet de Jesus zu hinnen gesot: Dir wäert all duerch mech beleidegt ginn
Nuecht: well et ass geschriwwen, Ech wäert de Schäfer schloen, an d'Schof vun
d'Flock soll am Ausland verspreet ginn.
26:32 Awer nodeems ech erëm opgestan sinn, ginn ech virun Iech a Galiläa.
26:33 De Péitrus huet geäntwert a sot zu him: Och wann all Mënsch beleidegt gëtt
wéinst dir wäert ech awer ni beleidegt ginn.
26:34 De Jesus sot zu him: Wierklech soen ech dir, datt dës Nuecht, virun der
Hunn kräizt, du solls mir dräimol verleegnen.
26:35 De Péitrus sot zu him: Och wann ech mat dir stierwen, wäert ech awer net verleegnen
dech. Dat hunn och all d'Jünger gesot.
26:36 Da kënnt de Jesus mat hinnen op eng Plaz genannt Getsemane, a sot
zu de Jünger: Sëtzt dir hei, während ech dohinner ginn a bieden.
26:37 An hien huet mat him de Péitrus an déi zwee Jongen vum Zebedee, an ugefaang ze ginn
traureg a ganz schwéier.
26:38 Da sot hien zu hinnen: Meng Séil ass extrem traureg, och bis
Doud: Bleift dir hei, a kuckt mat mir.
26:39 An hien ass e bësse méi wäit gaang, ass op säi Gesiicht gefall, a gebiet a gesot:
O mäi Papp, wann et méiglech ass, loosst dës Coupe vu mir passéieren: trotzdem
net wéi ech wëll, mee wéi Dir wëllt.
26:40 An hien ass bei d'Jünger komm, a fënnt se geschlof, a sot
zu Péitrus: Wat, kéint Dir net eng Stonn mat mir kucken?
26:41 Waacht a biet, datt Dir net an d'Versuchung gitt: de Geescht ass wierklech
gewëllt, awer d'Fleesch ass schwaach.
26:42 Hien ass erëm déi zweete Kéier fortgaang an huet gebiet a gesot: O mäi Papp, wann
dës Coupe däerf mir net fortgoen, ausser ech drénken et, Äre Wëlle geschéien.
26:43 An hien ass komm an huet se erëm ageschlof fonnt: well hir Ae waren schwéier.
26:44 An hien huet se verlooss, an ass erëm fortgaang, an huet déi drëtte Kéier gebiet a gesot
déi selwecht Wierder.
26:45 Da kënnt hien zu senge Jünger, a sot zu hinnen, Schlof op elo, an
huelt Är Rou: kuck, d'Stonn ass op der Hand, an de Mënschejong ass
an d'Hänn vun de Sënner ausgeliwwert.
26:46 Stitt op, loosst eis goen: kuck, hien ass bei der Hand, dee mech verréit.
26:47 A wéi hien nach geschwat huet, kuckt, de Judas, ee vun den zwielef, ass komm a mat him
eng grouss Villfalt mat Schwäerter a Staang, vun de Hohepriister an
Eelste vun de Leit.
26:48 Elo huet deen, deen him verroden huet, hinnen en Zeeche ginn, a gesot: Wien ech wäert
Kuss, dat selwecht ass hien: hält hie fest.
26:49 An direkt ass hie bei de Jesus komm a sot: Hallo, Här! an huet him Kuss.
26:50 An de Jesus sot zu him: Frënd, firwat bass du komm? Da koum
si hunn d'Hänn op de Jesus geluecht an hien geholl.
26:51 A kuck, ee vun deenen, déi mam Jesus waren, huet seng Hand ausgestreckt,
an huet säi Schwäert gezunn, an huet e Knecht vum Hohepriister geschloen an huet geschloen
aus sengem Ouer.
26:52 Du sot de Jesus zu him: Gitt däi Schwäert erëm op seng Plaz: fir all
déi, déi d'Schwäert huelen, solle mam Schwäert ëmbréngen.
26:53 Denkt Dir datt ech elo net zu mengem Papp kënne bieden, an hie wäert
ginn mir de Moment méi wéi zwielef Legiounen Engelen?
26:54 Awer wéi sollen dann d'Schrëften erfëllt ginn, datt sou muss et sinn?
26:55 An där selwechter Stonn sot de Jesus zu de Leit: Sidd Dir erauskomm wéi
géint en Déif mat Schwäerter a Stänn fir mech ze huelen? Ech souz all Dag mat
Dir léiert am Tempel, an Dir hutt mech net festgeholl.
26:56 Awer all dëst gouf gemaach, fir datt d'Schrëfte vun de Prophéiten kéinte sinn
erfëllt. Dunn hunn all d'Jünger hie verlooss an si geflücht.
26:57 An déi, déi de Jesus festgeholl haten, hunn hien op de Kajaphas den Héich gefouert
Paschtouer, wou d'Schrëftgeléiert an déi Eelst versammelt waren.
26:58 Awer de Péitrus ass him vu wäitem gefollegt bis zum Hohepriister säi Palais, an ass gaang
an, a souz mat den Dénger, fir d'Enn ze gesinn.
26:59 Elo hunn d'Hohepriister, an Eelst, an de ganze Conseil, falsch gesicht
Zeien géint de Jesus, fir hien ëmzebréngen;
26:60 Awer keng fonnt: jo, obwuel vill falsch Zeien koumen, hunn se awer fonnt
keng. Um leschte koumen zwee falsch Zeien,
26:61 A sot: Dëse Mann sot: Ech sinn fäeg den Tempel vu Gott ze zerstéieren, an
fir et an dräi Deeg ze bauen.
26:62 An den Hohepriister ass opgestan a sot zu him: Äntwert Dir näischt?
wat ass dat, wat dës Zeien géint dech?
26:63 Awer de Jesus huet roueg gehalen. An den Hohepriister huet geäntwert a gesot
him, Ech beschwéieren dech vum liewege Gott, datt Dir eis soen ob Dir sidd
de Christus, de Jong vu Gott.
26:64 De Jesus sot zu him: Du hues gesot: Trotzdem soen ech dir:
Duerno wäert Dir de Jong vum Mënsch gesinn op der rietser Hand vun
Kraaft, a kommen an de Wolleke vum Himmel.
26:65 Dunn huet den Hohepriister seng Kleeder räissen a gesot: Hien huet Gotteslästerung geschwat;
wat brauche mir weider vun Zeien? kuck, elo hutt dir seng héieren
Blasphemie.
26:66 Wat mengt Dir? Si hunn geäntwert a gesot: Hien ass dem Doud schëlleg.
26:67 Dunn hunn si him an d'Gesiicht gespaut, an him geschloen; an anerer hunn him geschloen
mat den Handflächen,
26:68 a sot: Profetéiert eis, du Christus, Wien ass deen, deen dech geschloen huet?
26:69 Elo souz de Péitrus dobaussen am Palais: an eng Damme koum bei hie a sot:
Dir waart och mam Jesus vu Galiläa.
26:70 Awer hien huet virun hinnen all ofgeleent a gesot: Ech weess net wat Dir seet.
26:71 A wéi hien an d'Veranda erausgaang ass, huet eng aner Déngscht him gesinn a sot
zu deenen, déi do waren: Dëse Mann war och mam Jesus vun Nazareth.
26:72 An erëm huet hien mat engem Eed dementéiert, ech kennen de Mann net.
26:73 An no enger Zäit koumen déi bei hien, déi do stoungen, a soten zum Péitrus:
Du bass sécher och ee vun hinnen; well deng Ried verréit dech.
26:74 Dunn huet hien ugefaang ze verfluchten an ze schwieren, a gesot: Ech kennen de Mann net. An
direkt den Hunn Crew.
26:75 An de Péitrus huet sech un d'Wuert vum Jesus erënnert, wat zu him gesot huet: Virun der
Hunn kräizt, du solls mir dräimol verleegnen. An hien ass erausgaang an huet gekrasch
batter.