Matthew 26:1 An et ass geschitt, wéi de Jesus all dës Aussoen ofgeschloss huet, sot hien zu senge Jünger, 26:2 Dir wësst datt no zwee Deeg d'Fest vum Pessach ass, an de Jong vum Mann gëtt verroden fir gekräizegt ze ginn. 26:3 Dunn hunn d'Hohepriister versammelt, an d'Schrëftgeléiert, an d' Eelste vum Vollek, an de Palais vum Hohepriister, dee genannt gouf Kaifas, 26:4 A konsultéiert datt si de Jesus duerch Subtilitéit huelen an hien ëmbréngen. 26:5 Awer si soten: Net um Festdag, fir datt et net zu engem Opschwong ënnert de gëtt Leit. 26:6 Elo wéi de Jesus zu Bethany war, am Haus vum Simon dem Aussätzige, 26:7 Do ass eng Fra bei him komm, déi eng Albasterkëscht vu ganz wäertvollt huet Sallef, an huet et op de Kapp gegoss, wéi hien um Fleesch souz. 26:8 Awer wéi seng Jünger et gesinn hunn, hu si Roserei a gesot: Wat Zweck ass dësen Offall? 26:9 Fir dës Sallef kéint fir vill verkaf ginn, an den Aarm ginn. 26:10 Wéi de Jesus et verstanen huet, sot hien zu hinnen: Firwat stéiert Dir d'Fra? well si huet mech eng gutt Aarbecht gemaach. 26:11 Fir Dir hutt déi Aarm ëmmer mat Iech; mee ech hues du net ëmmer. 26:12 Fir datt si dës Salbe op mäi Kierper gegoss huet, huet si et fir meng gemaach begruewen. 26:13 Wierklech soen ech iech, wou och ëmmer dëst Evangelium an der ganz Welt, do soll och dat, wat dës Fra gemaach huet, gesot ginn fir eng Erënnerung un hir. 26:14 Dunn ass ee vun den zwielef, genannt Judas Iskariot, bei de Chef Paschtéier, 26:15 A sot zu hinnen, Wat wäert dir mir ginn, an ech wäert him un du? A si hu mat him Bund fir drësseg Sëlwerstécker. 26:16 A vun där Zäit huet hie gesicht Geleeënheet him ze verroden. 26:17 Elo den éischten Dag vum Fest vun ongeséiert Brout sinn d'Jünger komm De Jesus, sot zu him: Wou wëlls du, datt mir fir dech iessen virbereeden de Pessach? 26:18 An hie sot: Gitt an d'Stad zu esou engem Mann, a sot zu him: Den De Meeschter seet: Meng Zäit ass op der Hand; Ech halen de Pessach bei dengem Haus mat menge Jünger. 26:19 An d'Jünger hunn gemaach wéi de Jesus hinnen ernannt hat; a si hunn prett gemaach d'Pessach. 26:20 Elo wéi den Owend koum, huet hie sech mat den Zwielef gesat. 26:21 A wéi se giess hunn, sot hien: Wierklech, ech soen Iech, datt ee vun iech wäert mech verroden. 26:22 A si waren immens traureg, an ugefaang jidderee vun hinnen ze soen zu him, Här, sinn ech et? 26:23 An hien huet geäntwert a gesot: Deen, deen seng Hand mat mir an d'Geriicht taucht, datselwecht wäert mech verroden. 26:24 De Mënschejong geet wéi et vun him geschriwwen ass: awer wee dee Mann duerch deen de Mënschejong verroden ass! et wier gutt fir dee Mann gewiescht, wann en hätt net gebuer ginn. 26:25 Dunn huet de Judas, deen hie verroden huet, geäntwert a gesot: Meeschter, sinn et ech? Hien sot zu him: Du hues gesot. 26:26 A wéi se giess hunn, huet de Jesus Brout geholl, geseent, an huet et gebrach, an huet et de Jünger ginn a gesot: Huelt, iesst; dëst ass mäi Kierper. 26:27 An hien huet de Coupe geholl, an huet Merci gesot, an huet hinnen et ginn, a sot: Drénken dir all vun et; 26:28 Fir dëst ass mäi Blutt vum neien Testament, dat fir vill vergoss gëtt d'Verzeiung vun de Sënnen. 26:29 Awer ech soen Iech, Ech wäert net vun dëser Uebst vun der Rief, bis deen Dag, wann ech et nei drénken mat dir a mengem Papp Kinnekräich. 26:30 A wéi si e Hymn gesongen haten, si si op den Olivebierg erausgaang. 26:31 Dunn huet de Jesus zu hinnen gesot: Dir wäert all duerch mech beleidegt ginn Nuecht: well et ass geschriwwen, Ech wäert de Schäfer schloen, an d'Schof vun d'Flock soll am Ausland verspreet ginn. 26:32 Awer nodeems ech erëm opgestan sinn, ginn ech virun Iech a Galiläa. 26:33 De Péitrus huet geäntwert a sot zu him: Och wann all Mënsch beleidegt gëtt wéinst dir wäert ech awer ni beleidegt ginn. 26:34 De Jesus sot zu him: Wierklech soen ech dir, datt dës Nuecht, virun der Hunn kräizt, du solls mir dräimol verleegnen. 26:35 De Péitrus sot zu him: Och wann ech mat dir stierwen, wäert ech awer net verleegnen dech. Dat hunn och all d'Jünger gesot. 26:36 Da kënnt de Jesus mat hinnen op eng Plaz genannt Getsemane, a sot zu de Jünger: Sëtzt dir hei, während ech dohinner ginn a bieden. 26:37 An hien huet mat him de Péitrus an déi zwee Jongen vum Zebedee, an ugefaang ze ginn traureg a ganz schwéier. 26:38 Da sot hien zu hinnen: Meng Séil ass extrem traureg, och bis Doud: Bleift dir hei, a kuckt mat mir. 26:39 An hien ass e bësse méi wäit gaang, ass op säi Gesiicht gefall, a gebiet a gesot: O mäi Papp, wann et méiglech ass, loosst dës Coupe vu mir passéieren: trotzdem net wéi ech wëll, mee wéi Dir wëllt. 26:40 An hien ass bei d'Jünger komm, a fënnt se geschlof, a sot zu Péitrus: Wat, kéint Dir net eng Stonn mat mir kucken? 26:41 Waacht a biet, datt Dir net an d'Versuchung gitt: de Geescht ass wierklech gewëllt, awer d'Fleesch ass schwaach. 26:42 Hien ass erëm déi zweete Kéier fortgaang an huet gebiet a gesot: O mäi Papp, wann dës Coupe däerf mir net fortgoen, ausser ech drénken et, Äre Wëlle geschéien. 26:43 An hien ass komm an huet se erëm ageschlof fonnt: well hir Ae waren schwéier. 26:44 An hien huet se verlooss, an ass erëm fortgaang, an huet déi drëtte Kéier gebiet a gesot déi selwecht Wierder. 26:45 Da kënnt hien zu senge Jünger, a sot zu hinnen, Schlof op elo, an huelt Är Rou: kuck, d'Stonn ass op der Hand, an de Mënschejong ass an d'Hänn vun de Sënner ausgeliwwert. 26:46 Stitt op, loosst eis goen: kuck, hien ass bei der Hand, dee mech verréit. 26:47 A wéi hien nach geschwat huet, kuckt, de Judas, ee vun den zwielef, ass komm a mat him eng grouss Villfalt mat Schwäerter a Staang, vun de Hohepriister an Eelste vun de Leit. 26:48 Elo huet deen, deen him verroden huet, hinnen en Zeeche ginn, a gesot: Wien ech wäert Kuss, dat selwecht ass hien: hält hie fest. 26:49 An direkt ass hie bei de Jesus komm a sot: Hallo, Här! an huet him Kuss. 26:50 An de Jesus sot zu him: Frënd, firwat bass du komm? Da koum si hunn d'Hänn op de Jesus geluecht an hien geholl. 26:51 A kuck, ee vun deenen, déi mam Jesus waren, huet seng Hand ausgestreckt, an huet säi Schwäert gezunn, an huet e Knecht vum Hohepriister geschloen an huet geschloen aus sengem Ouer. 26:52 Du sot de Jesus zu him: Gitt däi Schwäert erëm op seng Plaz: fir all déi, déi d'Schwäert huelen, solle mam Schwäert ëmbréngen. 26:53 Denkt Dir datt ech elo net zu mengem Papp kënne bieden, an hie wäert ginn mir de Moment méi wéi zwielef Legiounen Engelen? 26:54 Awer wéi sollen dann d'Schrëften erfëllt ginn, datt sou muss et sinn? 26:55 An där selwechter Stonn sot de Jesus zu de Leit: Sidd Dir erauskomm wéi géint en Déif mat Schwäerter a Stänn fir mech ze huelen? Ech souz all Dag mat Dir léiert am Tempel, an Dir hutt mech net festgeholl. 26:56 Awer all dëst gouf gemaach, fir datt d'Schrëfte vun de Prophéiten kéinte sinn erfëllt. Dunn hunn all d'Jünger hie verlooss an si geflücht. 26:57 An déi, déi de Jesus festgeholl haten, hunn hien op de Kajaphas den Héich gefouert Paschtouer, wou d'Schrëftgeléiert an déi Eelst versammelt waren. 26:58 Awer de Péitrus ass him vu wäitem gefollegt bis zum Hohepriister säi Palais, an ass gaang an, a souz mat den Dénger, fir d'Enn ze gesinn. 26:59 Elo hunn d'Hohepriister, an Eelst, an de ganze Conseil, falsch gesicht Zeien géint de Jesus, fir hien ëmzebréngen; 26:60 Awer keng fonnt: jo, obwuel vill falsch Zeien koumen, hunn se awer fonnt keng. Um leschte koumen zwee falsch Zeien, 26:61 A sot: Dëse Mann sot: Ech sinn fäeg den Tempel vu Gott ze zerstéieren, an fir et an dräi Deeg ze bauen. 26:62 An den Hohepriister ass opgestan a sot zu him: Äntwert Dir näischt? wat ass dat, wat dës Zeien géint dech? 26:63 Awer de Jesus huet roueg gehalen. An den Hohepriister huet geäntwert a gesot him, Ech beschwéieren dech vum liewege Gott, datt Dir eis soen ob Dir sidd de Christus, de Jong vu Gott. 26:64 De Jesus sot zu him: Du hues gesot: Trotzdem soen ech dir: Duerno wäert Dir de Jong vum Mënsch gesinn op der rietser Hand vun Kraaft, a kommen an de Wolleke vum Himmel. 26:65 Dunn huet den Hohepriister seng Kleeder räissen a gesot: Hien huet Gotteslästerung geschwat; wat brauche mir weider vun Zeien? kuck, elo hutt dir seng héieren Blasphemie. 26:66 Wat mengt Dir? Si hunn geäntwert a gesot: Hien ass dem Doud schëlleg. 26:67 Dunn hunn si him an d'Gesiicht gespaut, an him geschloen; an anerer hunn him geschloen mat den Handflächen, 26:68 a sot: Profetéiert eis, du Christus, Wien ass deen, deen dech geschloen huet? 26:69 Elo souz de Péitrus dobaussen am Palais: an eng Damme koum bei hie a sot: Dir waart och mam Jesus vu Galiläa. 26:70 Awer hien huet virun hinnen all ofgeleent a gesot: Ech weess net wat Dir seet. 26:71 A wéi hien an d'Veranda erausgaang ass, huet eng aner Déngscht him gesinn a sot zu deenen, déi do waren: Dëse Mann war och mam Jesus vun Nazareth. 26:72 An erëm huet hien mat engem Eed dementéiert, ech kennen de Mann net. 26:73 An no enger Zäit koumen déi bei hien, déi do stoungen, a soten zum Péitrus: Du bass sécher och ee vun hinnen; well deng Ried verréit dech. 26:74 Dunn huet hien ugefaang ze verfluchten an ze schwieren, a gesot: Ech kennen de Mann net. An direkt den Hunn Crew. 26:75 An de Péitrus huet sech un d'Wuert vum Jesus erënnert, wat zu him gesot huet: Virun der Hunn kräizt, du solls mir dräimol verleegnen. An hien ass erausgaang an huet gekrasch batter.