Sapientia Salomonis
14 Iterum se parabat navigare, et iterum transire per te
furentes fluctus invocat lignum putidius vas
portans eum.
14:2 Nam lucri cupiditas ista cogitabat, et artifex per suam aedificavit eam
solertia.
14:3 Providentia autem tua, Pater, gubernat eam;
mare, et tutum iter in fluctibus;
14:4 ostendens quod ab omni periculo salvare non possis
mare sine arte.
14:5 Sed nolo esse opera sapientiae tuae
et ideo homines vitam suam exiguo ligno commendant;
et transeundo mare asperum in navi debili salvantur.
14:6 Nam et in diebus antiquis, quando superbi gigantes perierunt, spes Domini est
mundus manu tua gubernatus in vasculo fugit et omnibus relin-
seculorum semen generationis.
14:7 Beata est enim silva, in qua est iustitia.
14:8 Maledictum autem quod manufactum est, et ille, et qui fecit
illud: quia ipse fecit; et, quia corruptibile erat
deus appellatur.
14:9 Similiter autem odio sunt Deo impius et impietas eius.
14:10 Quod enim factum est, cum illo, qui fecit, punietur.
14:11 Ideo etiam in idolis Gentium erunt
visitatio, quia in creatura Dei facti sunt
abominatio et scandala animabus hominum et scandalum
pedes inprudentium.
14:12 Initium enim fornicationis erat exquisitio idolorum,
et adinventio earum corruptio vitae.
14:13 neque enim erant ab initio neque erunt
semper.
14:14 per inanem enim gloriam hominum introierunt in mundum, et ideo
cito finient.
14:15 intempestive enim pater luctum adflixit et cum patrasset
pueri simulacrum mox ablatum, nunc pro deo honoratum;
deinde defunctus, et his qui sub eo erant ceremoniis tradidit
et sacrificia.
14:16 Et ideo processu temporis consuetudo impia convaluerat, servata est
leges, et mandata regum sculptilia colebantur.
14:17 Quem coram hominibus non honoraverunt, quia longe habitaverunt
mentita voltus de longinquo cepit et expressa fecit
regis, quem coluerunt, ut hac industria
absentem adularentur, ac si adesset.
14:18 Singularis autem diligentia artificis adiuvit te ad proficiscendum
ignarus magis superstitionis.
14:19 Forsitan enim volens placere praelatorum, coegit omnia sua
arte ad similitudinem optimorum rituum.
14:20 turba autem allectata per gratiam operis ipsum iam conprehenderunt
deus, qui paulo ante honoratus fuit.
14:21 et haec fuit occasio deceptionis mundi homines enim servientes vel
calamitatem vel tyrannidem, lapidibus et nervum adscripserunt
incommunicabile nomen.
14:22 Nec hoc eis satis fuit, quod in scientia erraverunt
de Deo; sed cum in magna ignorantiae bello vixerunt,
pestes magnas pacem appellant.
14:23 dum enim filios suos occiderunt in sacrificiis vel occulte utebantur
caerimoniae, aut commestiones alienorum rituum;
14:24 neque vitam neque conubia nostra incorrupta servaverunt;
alterum proditorie occidit, aut adulterio doluit.
14:25 Regnavit autem in omnibus sine ulla exceptione sanguis, caedes,
furta, simulatio, corruptio, infidelitas, tumultus, periurium;
14:26 sollicitudo bonorum, oblivio vicissitudinis, coinquinatio animarum,
immutatio generis, perturbatio matrimoniorum, adulteriorum, impudicitiae
immunditia.
14:27 Idolorum enim cultura non nominanda est principium
causa, et finis omnis mali.
14:28 Aut enim insaniunt , cum epulantur , aut prophetant , aut vivunt
iniuste aut leviter periurant.
14:29 quoniam confidunt in idolis, quae non habent vitam; quamquam
jurant jurant, non laedi vident.
14:30 sed pro utraque causa iuste punientur;
non bene cogitantes de Deo idolis attendentes et iniuste iurantes
in dolo, sanctitatem contemnens.
14:31 non est enim potestas eorum per quem iurant sed iustus est
ultio peccatorum, quae punit semper delictum impiorum.