Sapientia Salomonis 14 Iterum se parabat navigare, et iterum transire per te furentes fluctus invocat lignum putidius vas portans eum. 14:2 Nam lucri cupiditas ista cogitabat, et artifex per suam aedificavit eam solertia. 14:3 Providentia autem tua, Pater, gubernat eam; mare, et tutum iter in fluctibus; 14:4 ostendens quod ab omni periculo salvare non possis mare sine arte. 14:5 Sed nolo esse opera sapientiae tuae et ideo homines vitam suam exiguo ligno commendant; et transeundo mare asperum in navi debili salvantur. 14:6 Nam et in diebus antiquis, quando superbi gigantes perierunt, spes Domini est mundus manu tua gubernatus in vasculo fugit et omnibus relin- seculorum semen generationis. 14:7 Beata est enim silva, in qua est iustitia. 14:8 Maledictum autem quod manufactum est, et ille, et qui fecit illud: quia ipse fecit; et, quia corruptibile erat deus appellatur. 14:9 Similiter autem odio sunt Deo impius et impietas eius. 14:10 Quod enim factum est, cum illo, qui fecit, punietur. 14:11 Ideo etiam in idolis Gentium erunt visitatio, quia in creatura Dei facti sunt abominatio et scandala animabus hominum et scandalum pedes inprudentium. 14:12 Initium enim fornicationis erat exquisitio idolorum, et adinventio earum corruptio vitae. 14:13 neque enim erant ab initio neque erunt semper. 14:14 per inanem enim gloriam hominum introierunt in mundum, et ideo cito finient. 14:15 intempestive enim pater luctum adflixit et cum patrasset pueri simulacrum mox ablatum, nunc pro deo honoratum; deinde defunctus, et his qui sub eo erant ceremoniis tradidit et sacrificia. 14:16 Et ideo processu temporis consuetudo impia convaluerat, servata est leges, et mandata regum sculptilia colebantur. 14:17 Quem coram hominibus non honoraverunt, quia longe habitaverunt mentita voltus de longinquo cepit et expressa fecit regis, quem coluerunt, ut hac industria absentem adularentur, ac si adesset. 14:18 Singularis autem diligentia artificis adiuvit te ad proficiscendum ignarus magis superstitionis. 14:19 Forsitan enim volens placere praelatorum, coegit omnia sua arte ad similitudinem optimorum rituum. 14:20 turba autem allectata per gratiam operis ipsum iam conprehenderunt deus, qui paulo ante honoratus fuit. 14:21 et haec fuit occasio deceptionis mundi homines enim servientes vel calamitatem vel tyrannidem, lapidibus et nervum adscripserunt incommunicabile nomen. 14:22 Nec hoc eis satis fuit, quod in scientia erraverunt de Deo; sed cum in magna ignorantiae bello vixerunt, pestes magnas pacem appellant. 14:23 dum enim filios suos occiderunt in sacrificiis vel occulte utebantur caerimoniae, aut commestiones alienorum rituum; 14:24 neque vitam neque conubia nostra incorrupta servaverunt; alterum proditorie occidit, aut adulterio doluit. 14:25 Regnavit autem in omnibus sine ulla exceptione sanguis, caedes, furta, simulatio, corruptio, infidelitas, tumultus, periurium; 14:26 sollicitudo bonorum, oblivio vicissitudinis, coinquinatio animarum, immutatio generis, perturbatio matrimoniorum, adulteriorum, impudicitiae immunditia. 14:27 Idolorum enim cultura non nominanda est principium causa, et finis omnis mali. 14:28 Aut enim insaniunt , cum epulantur , aut prophetant , aut vivunt iniuste aut leviter periurant. 14:29 quoniam confidunt in idolis, quae non habent vitam; quamquam jurant jurant, non laedi vident. 14:30 sed pro utraque causa iuste punientur; non bene cogitantes de Deo idolis attendentes et iniuste iurantes in dolo, sanctitatem contemnens. 14:31 non est enim potestas eorum per quem iurant sed iustus est ultio peccatorum, quae punit semper delictum impiorum.