Sapientia Salomonis
12:1 Spiritus enim tuus incorruptibilis in omnibus est
12:2 Ideo eos paulatim castigas et offendes
admone eos admonere in quibus offenderint,
ut, relicta nequitia sua, credant in te, Domine.
12:3 Per manus enim patrum nostrorum et ipsos voluistis ;
veteres incolas terrae tuae sanctae;
12:4 quem odisti maleficorum et sceleratorum operum tuorum
sacrificia;
12:5 Sed et homicidae illi sine misericordia et devoratores hominum
caro, epulae sanguinis;
12:6 cum sacerdotibus suis de medio turbae idololatriae,
parentes, qui manibus suis interfecerunt animas auxilio destitutas;
12:7 ut reciperet terram, quam tu fundasti super omnes deos
coloniam dignissimam liberorum Dei.
12:8 Sed et illis sicut hominibus pepercisti,
praecursores exercitus tui, ut eos paulatim exterminarent.
12:9 Non quia non potuisti tradere impios sub manu Domini
in acie iustos, seu crudele perdat protinus, or
uno verbo aspero;
12:10 Sed sensim facientes in eis iudicia tua, dedisti eis
illis poenitentiae locum non ignorans, nequam esse
generatio, et quod insita sit in eis malitia eorum, et quod in illis
cogitatio nunquam mutabitur.
12:11 Semen enim erat maledictum ab initio. nec timuisti
pro his in quibus peccaverunt hominis det eis veniam.
12:12 Quis enim dicet: Quid fecisti? aut quis sustinebit?
judicium? aut quis te accusabit pro pereuntibus gentibus, quas?
fecisti? aut quis contra te venerit ut vindicet?
iniqui?
12:13 nec est enim quisquam Deus nisi tu qui omnibus curas est cui tu
ostendes quoniam non est iniustum iudicium tuum.
12:14 Neque rex neque tyrannus in conspectu tuo resistere poterunt tibi
quos punisti.
12:15 Cum ergo sis iustus, omnia disponis
juste : non congruum existimans cum tua potestate eum damnare
qui puniri non meruit.
12:16 Virtus enim tua initium iustitiæ est, et tu es
Dominus omnium, te facit omnibus misereri.
12:17 cum enim non credent plenae potestatis esse te
ostende virtutem tuam et in eis qui noverunt eam
audaciam manifestam.
12:18 Tu autem, dominator virtutis tuae, cum aequitate iudicas et disponis nos
magna gratia: nam cum volueris uti potestate.
12:19 sed ex operibus docuisti populum tuum ut iustus sit
esto misericors et bonae spei fecisti filios tuos
das paenitentiam peccatorum.
12:20 si enim inimicos filiorum tuorum punisti et damnatos es
ad mortem, tali deliberatione data tempus et locum, quo
liberarentur ab eorum malitia;
12:21 quanta diligentia iudicasti filios tuos
quorum jurasti patres, et factas bonas promissiones ?
12:22 Ergo cum nos corripis, flagellas inimicos nostros
miliens, tute, cum judicamus
diligenter considera bonitatem tuam, et cum ipsi iudicamur
misericordiam exspectem.
12:23 Unde cum inordinate et iniuste vixerint homines,
in abominationibus suis eos operatus est.
12:24 Valde enim erraverunt in viis erroris et tenuerunt eos
dii, qui etiam inter bestias hostium contemnebantur,
seducentes ut filii nullius intellectus.
12:25 Ergo illis quasi pueris sine ratione usus est
iudicium misisti ut illuderet eis.
12:26 Sed qui nolunt correcti esse, ea correctione, qua
captatum, dignum deo sentient judicium.
12:27 Videte enim quae invident, cum puniti fuerint
est illis, quos deos esse putabant; puniuntur in eis,
ut viderunt, quem prius Deum verum esse agnoverunt
scire negaverunt: et ideo summa damnatio in eos venit.