Sapientia Salomonis V: Tunc justus stabit in magna fiducia ante faciem Dei qui eum afflixerunt, et de labore suo non neglexerunt. 5:2 Videntes turbabuntur timore horribili miraberis tantam supra omnem salutis eius insolentiam exspectabant. 5:3 et penitentes et gementes prae angustia spiritus dicent intus ipsi hic erat, quem aliquando in derisum habuimus; proverbium, improperium; 5:4 Stulti putavimus insaniam vitam eius, et finem illius sine honore esse. 5:5 Quomodo computatus est inter filios Dei, et inter vos sors ejus est? sancti! 5:6 ideo erravimus a via veritatis et lumine iustitia non luxit nobis et sol iustitiae oriebatur non nobis. 5:7 In via iniquitatis et perditionis fatigamus nos pertransivimus solitudines, ubi non erat via: via autem Dominum non novimus. 5:8 Quid nobis profuit superbia? aut quid divitiarum cum gloria? attulit? 5:9 Transierunt omnia ista sicut umbra et sicut columella Festinatio, a; 5:10 et tamquam navis, quae transit fluctus aquae transiit, nec vestigium ejus reperiri potest, nec semita unda carina; 5:11 aut sicut avis transvolavit per aerem, non est vestigium eius; modo inveniatur, sed levi aere percussa percussione eius alarum fremitu ac motu dispertitae fertur per quam postea nullum signum quo ierit, invenitur; 5:12 Aut sicut sagitta iaculata in caracter aerem, qui statim revertitur in unum, ut nescit homo ubi sit perambulabat: 5:13 sic et nos cum nascimur coepimus et loquimur finem, et nullum virtutis signum ostendens; sed absumptis nostris nequitia. 5:14 Exspectatio enim Dei sicut pulvis, qui vento vento agitatur; tenues ut tempestas depellitur undas; sicut fumus quae passim cum tempestate dispergitur et transit recordatio morantis diem. 5:15 Justi autem in perpetuum vivent; et apud Dominum est merces eorum, et sollicitudo eorum apud Altissimum. 5:16 Ideo accipient regnum glorise et coronam glorise de manu Domini: dextera enim sua teget eos brachio suo defendet eos. 5:17 sumet pro armatura sua zelum suum et faciet creatura telum ad ultionem inimicorum. 5:18 Induet pro thorace iustitiam et iudicium verum pro galea. 5:19 sumet pro scuto inexpugnabili sanctitatem. 5:20 pro gladio saeviet, et mundus pugnabit; cum eo contra insensatum. 5:21 Tunc procedent dexterae ad os fulmina; ac nubibus sicut ex arcu puteo, ad metam volabunt. 5:22 Et grando magna ira ejicietur tamquam arcus lapideus, et exardescet contra eos aqua maris, et flumina crudeliter mergunt. 5:23 Et stabit contra eos spiritus procellarum, et sicut impetus tempestatis disperdet illos omnis iniquitas et vastet omnem terram sedilia fortium evertet agi.