Sapientia Salomonis
V: Tunc justus stabit in magna fiducia ante faciem Dei
qui eum afflixerunt, et de labore suo non neglexerunt.
5:2 Videntes turbabuntur timore horribili
miraberis tantam supra omnem salutis eius insolentiam
exspectabant.
5:3 et penitentes et gementes prae angustia spiritus dicent intus
ipsi hic erat, quem aliquando in derisum habuimus;
proverbium, improperium;
5:4 Stulti putavimus insaniam vitam eius, et finem illius sine honore esse.
5:5 Quomodo computatus est inter filios Dei, et inter vos sors ejus est?
sancti!
5:6 ideo erravimus a via veritatis et lumine
iustitia non luxit nobis et sol iustitiae oriebatur
non nobis.
5:7 In via iniquitatis et perditionis fatigamus nos
pertransivimus solitudines, ubi non erat via: via autem
Dominum non novimus.
5:8 Quid nobis profuit superbia? aut quid divitiarum cum gloria?
attulit?
5:9 Transierunt omnia ista sicut umbra et sicut columella
Festinatio, a;
5:10 et tamquam navis, quae transit fluctus aquae
transiit, nec vestigium ejus reperiri potest, nec semita
unda carina;
5:11 aut sicut avis transvolavit per aerem, non est vestigium eius;
modo inveniatur, sed levi aere percussa percussione eius
alarum fremitu ac motu dispertitae fertur
per quam postea nullum signum quo ierit, invenitur;
5:12 Aut sicut sagitta iaculata in caracter aerem, qui
statim revertitur in unum, ut nescit homo ubi sit
perambulabat:
5:13 sic et nos cum nascimur coepimus et loquimur
finem, et nullum virtutis signum ostendens; sed absumptis nostris
nequitia.
5:14 Exspectatio enim Dei sicut pulvis, qui vento vento agitatur;
tenues ut tempestas depellitur undas; sicut fumus
quae passim cum tempestate dispergitur et transit
recordatio morantis diem.
5:15 Justi autem in perpetuum vivent; et apud Dominum est merces eorum,
et sollicitudo eorum apud Altissimum.
5:16 Ideo accipient regnum glorise et coronam glorise
de manu Domini: dextera enim sua teget eos
brachio suo defendet eos.
5:17 sumet pro armatura sua zelum suum et faciet
creatura telum ad ultionem inimicorum.
5:18 Induet pro thorace iustitiam et iudicium verum
pro galea.
5:19 sumet pro scuto inexpugnabili sanctitatem.
5:20 pro gladio saeviet, et mundus pugnabit;
cum eo contra insensatum.
5:21 Tunc procedent dexterae ad os fulmina; ac nubibus
sicut ex arcu puteo, ad metam volabunt.
5:22 Et grando magna ira ejicietur tamquam arcus lapideus, et
exardescet contra eos aqua maris, et flumina
crudeliter mergunt.
5:23 Et stabit contra eos spiritus procellarum, et sicut impetus tempestatis
disperdet illos omnis iniquitas et vastet omnem terram
sedilia fortium evertet agi.