Tobias
2:1 Et cum domum redii, restituta est mihi Anna uxor mea.
cum Tobia filio meo, in festo Pentecostes, quod est festivitas sancta
septem hebdomades, in qua me preparatum fuit bonam cenam I
sedit manducare.
2:2 Et cum viderem abundantiam escarum, dixi filio meo: “ Vade et affer quae ”.
pauperem quem- cunque inveneris de fratribus nostris, qui memor est nostri
Dominus; et ecce maneo ad te.
2:3 At ille iterum venit et dixit : Pater, unus ex gente nostra strangulatus est
in foro ejicitur.
2:4 Tunc, priusquam gustavero aliquid cibi, surrexit et assumpsit eum
cubiculum usque ad solis occasum.
2:5 et reversus sum et lavi et comedi et comedi in maerore meo;
2:6 memorans prophetiam Amos, sicut dixit, Festa vestra erunt
convertimini in luctum, et omnem laetitiam vestram in lamentum.
2:7 flevi et post solis occasum feci et feci
sepulcrum, et sepelierunt eum.
2:8 vicini autem mei deridebant me et dicebant : Nondum timebat hic homo
occidit pro hac re qui fugit; et, ecce, sepelit
mortuo iterum.
2:9 Eadem nocte et ego reversus sum a monumento et dormivi iuxta murum
polluta et nudata est facies mea.
2:10 Et ignorabam quod passeres in pariete essent et oculi mei;
Aperte passeres fimum in oculos meos calido transmutato, et albedo venit
in oculis meis, et ad medicos abii, et non me adiuverunt;
Achiacharus autem me nutrivit, donec abii in Elymaidem.
2:11 Anna uxor mea fecit opera mulierum.
2:12 Quam cum remisisset in domum dominis, reddiderunt ei mercedem suam
insuper ei haedum.
2:13 Cumque esset in domo mea, et clamare coepisset, dixi ei: “Ab!
Unde est hic haedus? nonne furatus est? redde dominis; est enim
nec quicquam furto vesci licitum est.
2:14 Et dixit ad me: “ Plus dono quam stipendium datum est.
Ego autem non credebam, sed reddidi dominis
Stupefactus sum ad eam. At illa respondit mihi: Ubi sunt eleemosynae tuae
iustificationes tuas? ecce nota sunt tibi omnia opera tua.