Tobias 2:1 Et cum domum redii, restituta est mihi Anna uxor mea. cum Tobia filio meo, in festo Pentecostes, quod est festivitas sancta septem hebdomades, in qua me preparatum fuit bonam cenam I sedit manducare. 2:2 Et cum viderem abundantiam escarum, dixi filio meo: “ Vade et affer quae ”. pauperem quem- cunque inveneris de fratribus nostris, qui memor est nostri Dominus; et ecce maneo ad te. 2:3 At ille iterum venit et dixit : Pater, unus ex gente nostra strangulatus est in foro ejicitur. 2:4 Tunc, priusquam gustavero aliquid cibi, surrexit et assumpsit eum cubiculum usque ad solis occasum. 2:5 et reversus sum et lavi et comedi et comedi in maerore meo; 2:6 memorans prophetiam Amos, sicut dixit, Festa vestra erunt convertimini in luctum, et omnem laetitiam vestram in lamentum. 2:7 flevi et post solis occasum feci et feci sepulcrum, et sepelierunt eum. 2:8 vicini autem mei deridebant me et dicebant : Nondum timebat hic homo occidit pro hac re qui fugit; et, ecce, sepelit mortuo iterum. 2:9 Eadem nocte et ego reversus sum a monumento et dormivi iuxta murum polluta et nudata est facies mea. 2:10 Et ignorabam quod passeres in pariete essent et oculi mei; Aperte passeres fimum in oculos meos calido transmutato, et albedo venit in oculis meis, et ad medicos abii, et non me adiuverunt; Achiacharus autem me nutrivit, donec abii in Elymaidem. 2:11 Anna uxor mea fecit opera mulierum. 2:12 Quam cum remisisset in domum dominis, reddiderunt ei mercedem suam insuper ei haedum. 2:13 Cumque esset in domo mea, et clamare coepisset, dixi ei: “Ab! Unde est hic haedus? nonne furatus est? redde dominis; est enim nec quicquam furto vesci licitum est. 2:14 Et dixit ad me: “ Plus dono quam stipendium datum est. Ego autem non credebam, sed reddidi dominis Stupefactus sum ad eam. At illa respondit mihi: Ubi sunt eleemosynae tuae iustificationes tuas? ecce nota sunt tibi omnia opera tua.