Canticum Salomonis 8:1 Utinam esses frater meus, qui suxisti ubera matris meae! cum te foris invenirem, oscularer te; imo non essem con- temnere. 8:2 ego te introducam et introducam te in domum matris meae instrue me ut biberem ex vino condito de suco malogranatum meum. 8:3 Laeva eius sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me. 8:4 Adjuro vos, filiæ Jerusalem, ut non suscitetis neque evigiletis amica mea, donec lubet. 8:5 Quae est ista, quae ascendit de deserto innixa super eam? dilecte? sub arbore malo suscitavi te ibi mater tua ibi te genuit qui te genuit. 8:6 Pone me ut signaculum super cor tuum, ut signaculum in brachio tuo; fortis ut mors crudelis zelus sicut infernus carbones eius carbones ignis, qui flammam maximam habet. 8:7 Aquae multae non potuerunt exstinguere caritatem, nec flumina obruent illam; homo omnem substantiam domus suae ad amorem det omnino contemnendus. 8:8 Soror nostra parva, et ubera non habet; soror nostra in die qua alloquenda est? 8:9 Si murus est, ædificemus super eum palatium argenteum; erit ostium, claudemus eam tabulis cedrinis. 8:10 Ego murus, et ubera mea sicut turris; qui invenit gratiam. 8:11 Vinea fuit Salomoni in Baalhamon. emisit vineam Custodes; Unusquisque pro fructu ejus afferebat mille argenteos de argento. 8:12 Vinea mea coram me est et custodientes fructum eius ducenti. 8:13 Qui habitas in hortis, audi vocem tuam comites; fac me audire. 8:14 Festina, dilecte mi, et esto quasi capreae aut hinnuloque cervorum super montes aromatum.