Canticum Salomonis
8:1 Utinam esses frater meus, qui suxisti ubera matris meae!
cum te foris invenirem, oscularer te; imo non essem
con- temnere.
8:2 ego te introducam et introducam te in domum matris meae
instrue me ut biberem ex vino condito de suco
malogranatum meum.
8:3 Laeva eius sub capite meo, et dextera illius amplexabitur
me.
8:4 Adjuro vos, filiæ Jerusalem, ut non suscitetis neque evigiletis
amica mea, donec lubet.
8:5 Quae est ista, quae ascendit de deserto innixa super eam?
dilecte? sub arbore malo suscitavi te ibi mater tua
ibi te genuit qui te genuit.
8:6 Pone me ut signaculum super cor tuum, ut signaculum in brachio tuo;
fortis ut mors crudelis zelus sicut infernus carbones eius
carbones ignis, qui flammam maximam habet.
8:7 Aquae multae non potuerunt exstinguere caritatem, nec flumina obruent illam;
homo omnem substantiam domus suae ad amorem det omnino
contemnendus.
8:8 Soror nostra parva, et ubera non habet;
soror nostra in die qua alloquenda est?
8:9 Si murus est, ædificemus super eum palatium argenteum;
erit ostium, claudemus eam tabulis cedrinis.
8:10 Ego murus, et ubera mea sicut turris;
qui invenit gratiam.
8:11 Vinea fuit Salomoni in Baalhamon. emisit vineam
Custodes; Unusquisque pro fructu ejus afferebat mille argenteos
de argento.
8:12 Vinea mea coram me est
et custodientes fructum eius ducenti.
8:13 Qui habitas in hortis, audi vocem tuam comites;
fac me audire.
8:14 Festina, dilecte mi, et esto quasi capreae aut hinnuloque cervorum
super montes aromatum.