Canticum Salomonis
7 Quam speciosi pedes calceati, filia principis! articulis
femur tuum sicut monilia, opus manuum tuarum
opifex.
umbilicus tuus sicut catulus rotundus non indigens est venter tuus
sicut acervus tritici vallatus liliis.
7:3 Duo ubera tua sicut duo hinnuli gemelli.
7:4 Collum tuum sicut turris eburnea; oculi tui sicut in piscibus "
Esebon iuxta portam Bathrabbim: nasus tuus sicut turris Libani
quae respicit Damascum.
7:5 Caput tuum ut Carmelus, et capilli capitis tui sicut Carmelus
Purpureo; rex in porticu tenetur.
7:6 Quam pulchra es, et quam decora, carissima, in deliciis!
7:7 Statura tua sicut palmae, et ubera tua botri
uvae.
7:8 Dixi : Ascendam ad palmam ;
nunc et ubera tua sicut botri vineæ
odor oris tui sicut malorum;
7:9 et palatum oris tui sicut vinum optimum dilecto meo euntem
deprime suaviter, faciens labia dormientium loqui.
7:10 Ego dilecto meo, et ad me conversio eius.
7:11 veni dilecte mi egrediamur in agrum commoremur in villis maneamus in
villas.
7:12 Mane surgamus ad vineas; videamus si floruerit vitis;
sive tenera appareat uva, et malogranata germinabunt;
dabo tibi amores meos.
7:13 mandragorae dederunt odorem in portis nostris omnia suavissima
novos et antiquos fructus, quos reposui tibi, dilecte mi.