Canticum Salomonis
6 Quo abiit dilectus tuus, o pulcherrima mulierum? quo tuum est
Dilectus declinavit? ut quaeramus eum tecum.
6:2 Dilectus meus descendit in hortum suum ad areolas aromatum ad pascendum
in hortis ac lilia.
6:3 Dilectus meus ego sum, et dilectus meus meus, qui pascit inter lilia.
6:4 Speciosa es, amica mea, Thersa, pulchra ut Ierusalem, terribilis
ut acies signis collata.
6:5 Averte oculos tuos a me, quoniam ipsi me interrogaverunt
grex caprarum, quae apparent e Galaad.
6:6 Dentes tui sicut grex ovium, quae ascendunt de lavacro;
omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est inter eas.
6:7 Malogranati sunt delubra tua in cincinnis tuis.
6:8 sunt sexaginta reginae et octoginta concubinae et virgines
sine numero.
6:9 Una est columba mea, perfecta mea; una sola est matri suae, illa
est electa genetrici suae. Viderunt eam filiae
eam benedixit; reginæ et concubinæ, et laudaverunt eam.
6:10 Quae est ista, quae prospicit ut aurora, pulchra ut luna, serena ut?
sol, terribilis ut acies vexillis?
6:11 descendi in hortum nucis ut viderem fructus vallis et
vide num floruerit vitis, et germinaverint mala punica.
6:12 Si nesciebam, sicut currus Aminadib me fecit anima mea.
6:13 Revertere, revertere Sulamitis; revertere, revertere, ut intueamur te.
Quid videbis in Sulamitis? Quasi duo exercitus.