Canticum Salomonis 6 Quo abiit dilectus tuus, o pulcherrima mulierum? quo tuum est Dilectus declinavit? ut quaeramus eum tecum. 6:2 Dilectus meus descendit in hortum suum ad areolas aromatum ad pascendum in hortis ac lilia. 6:3 Dilectus meus ego sum, et dilectus meus meus, qui pascit inter lilia. 6:4 Speciosa es, amica mea, Thersa, pulchra ut Ierusalem, terribilis ut acies signis collata. 6:5 Averte oculos tuos a me, quoniam ipsi me interrogaverunt grex caprarum, quae apparent e Galaad. 6:6 Dentes tui sicut grex ovium, quae ascendunt de lavacro; omnes gemellis fœtibus, et sterilis non est inter eas. 6:7 Malogranati sunt delubra tua in cincinnis tuis. 6:8 sunt sexaginta reginae et octoginta concubinae et virgines sine numero. 6:9 Una est columba mea, perfecta mea; una sola est matri suae, illa est electa genetrici suae. Viderunt eam filiae eam benedixit; reginæ et concubinæ, et laudaverunt eam. 6:10 Quae est ista, quae prospicit ut aurora, pulchra ut luna, serena ut? sol, terribilis ut acies vexillis? 6:11 descendi in hortum nucis ut viderem fructus vallis et vide num floruerit vitis, et germinaverint mala punica. 6:12 Si nesciebam, sicut currus Aminadib me fecit anima mea. 6:13 Revertere, revertere Sulamitis; revertere, revertere, ut intueamur te. Quid videbis in Sulamitis? Quasi duo exercitus.