Psalmi
144:1 Benedictus Dominus fortitudo mea, quae docet manus meas ad praelium
digitis certare;
144:2 Benignitas mea et refugium meum; turris mea alta et liberator meus; my
scutum, et in quo confido; qui subjicit populum meum sub me.
144:3 Domine, quid est homo, quia cognovisti eum. aut filius hominis;
quid reputas eum.
144:4 Homo vanitati similis factus est, dies eius sicut umbra praetereuntis.
144:5 Domine, inclina caelos tuos et descende; tange montes, et veni
fumigant.
144:6 Fulgura coruscationem et dissipa eos;
perdat.
144:7 Emitte manum tuam de alto; erue me, et erue me de aquis multis,
de manu filiorum alienorum.
144:8 quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera
mendacium dicere.
144:9 Deus, tibi canticum novum cantabo super psalterium et cithara
in psalterio decem chordarum psallam tibi.
144:10 Qui dat salutem regibus;
servum a noxa ense.
144:11 Eripe me et eripe me de manu filiorum alienorum, quorum os
vanitas loquitur, et dextera eorum dextera mendacii.
144:12 Ut sint filii nostri sicut novellae crescentes in iuventute sua; quod nostri
filiæ sicut lapides angularis, et politi ad similitudinem lapidis Domini
palatium;
144:13 Ut horrea nostra plena sint, omnem copiam praebentes
ut pariant oves mille et decem milia in plateis nostris;
144:14 ut validi sint boves nostri ad laborem; ne irruptio, neve
exire; ne queror in plateis nostris.
144:15 Beatus ille populus, qui in tali casu est, et beatus populus,
cuius Dominus Deus est.