Psalmi
109:1 Deus, ne sileas;
109:2 Os enim impiorum, et os dolosi aperta
adversum me locuti sunt adversum me lingua mendacii.
109:3 Et circumdederunt me verbis odii; et pugnavit contra me
sine causa.
109:4 Pro dilectione mea hostes mei sunt, ego autem orationi me damus.
109:5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea.
109:6 Constitue super eum peccatorem, et satanas stet a dextris eius.
109:7 Cum iudicatus fuerit, anathema sit, et fiat oratio eius
peccatum.
109:8 Fiant dies eius pauci; et alius accipiat officium suum.
109:9 Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua.
109:10 instabiles vagentur liberi eius et mendicent et quaerent animam suam
panis quoque de soliis eorum.
109:11 Fugiens rapuit omnia quae possidet; et peregrini spolia
laborem suum.
109:12 Non sit ei qui faciat misericordiam, et non sit ei
liberis pupillo favete.
109:13 Interibunt semen eius; et in generatione eorum
nomen deleri.
109:14 In memoria sit apud Dominum iniquitas patrum eius; et non
matris delictum deleri.
109:15 Fiant coram Domino semper, ut excidat memoriam
eorum e terra.
109:16 Quia non est recordatus facere misericordiam sed persecutus est inopem
et egentem, ut etiam contritos corde interficeret.
109:17 Sicut dilexit maledictionem, sic veniat ei;
Absit.
109:18 Et induit maledictionem sicut vestimentum:
introite sicut aqua intestina eius, et sicut oleum in ossibus eius.
109:19 Fiat ei sicut vestimentum, quod operit eum et zonam
quo continue praecingitur.
109:20 Haec sit merces adversariorum meorum a Domino et ab illis
qui loquuntur mala adversus animam meam.
109:21 Domine Deus meus, tu autem propter nomen tuum, propter nomen tuum
misericordia tua, libera me.
109:22 Ego enim egenus et pauper sum, et cor meum vulneratum est intra me.
109:23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut
locusta.
109:24 Genua mea jejunio infirma sunt; et caro mea adipe defecerit.
109:25 Et factus sum illis in opprobrium, et viderunt me moverunt
capita eorum.
109:26 Adjuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam.
109:27 ut cognoscant quia manus tua est quod tu, Domine, fecisti.
109:28 Maledicant et benedicant tibi, cum surrexerint, erubescant;
servus autem tuus lætabitur.
109:29 Induantur inimici mei ignominia et operiantur
se in sua confusione, sicut cum mantello.
109:30 Laudabo Dominum in ore meo; et laudabo eum
in multitudine.
109:31 astitit enim a dextris pauperis, ut salvet eum ab eis
qui condemnant animam suam.