Psalmi 109:1 Deus, ne sileas; 109:2 Os enim impiorum, et os dolosi aperta adversum me locuti sunt adversum me lingua mendacii. 109:3 Et circumdederunt me verbis odii; et pugnavit contra me sine causa. 109:4 Pro dilectione mea hostes mei sunt, ego autem orationi me damus. 109:5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis et odium pro dilectione mea. 109:6 Constitue super eum peccatorem, et satanas stet a dextris eius. 109:7 Cum iudicatus fuerit, anathema sit, et fiat oratio eius peccatum. 109:8 Fiant dies eius pauci; et alius accipiat officium suum. 109:9 Fiant filii eius orphani, et uxor eius vidua. 109:10 instabiles vagentur liberi eius et mendicent et quaerent animam suam panis quoque de soliis eorum. 109:11 Fugiens rapuit omnia quae possidet; et peregrini spolia laborem suum. 109:12 Non sit ei qui faciat misericordiam, et non sit ei liberis pupillo favete. 109:13 Interibunt semen eius; et in generatione eorum nomen deleri. 109:14 In memoria sit apud Dominum iniquitas patrum eius; et non matris delictum deleri. 109:15 Fiant coram Domino semper, ut excidat memoriam eorum e terra. 109:16 Quia non est recordatus facere misericordiam sed persecutus est inopem et egentem, ut etiam contritos corde interficeret. 109:17 Sicut dilexit maledictionem, sic veniat ei; Absit. 109:18 Et induit maledictionem sicut vestimentum: introite sicut aqua intestina eius, et sicut oleum in ossibus eius. 109:19 Fiat ei sicut vestimentum, quod operit eum et zonam quo continue praecingitur. 109:20 Haec sit merces adversariorum meorum a Domino et ab illis qui loquuntur mala adversus animam meam. 109:21 Domine Deus meus, tu autem propter nomen tuum, propter nomen tuum misericordia tua, libera me. 109:22 Ego enim egenus et pauper sum, et cor meum vulneratum est intra me. 109:23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, excussus sum sicut locusta. 109:24 Genua mea jejunio infirma sunt; et caro mea adipe defecerit. 109:25 Et factus sum illis in opprobrium, et viderunt me moverunt capita eorum. 109:26 Adjuva me, Domine Deus meus, salvum me fac secundum misericordiam tuam. 109:27 ut cognoscant quia manus tua est quod tu, Domine, fecisti. 109:28 Maledicant et benedicant tibi, cum surrexerint, erubescant; servus autem tuus lætabitur. 109:29 Induantur inimici mei ignominia et operiantur se in sua confusione, sicut cum mantello. 109:30 Laudabo Dominum in ore meo; et laudabo eum in multitudine. 109:31 astitit enim a dextris pauperis, ut salvet eum ab eis qui condemnant animam suam.