Psalmi
104:1 Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnus es tu; tu es
indutus est honore et maiestate.
104:2 qui tegis aquis velut amictum qui extendens manum
caeli sicut velum;
104:3 Qui ponit trabes in aquis cubiculis suis
qui ambulat super pennas ventorum;
104:4 Qui facit angelos suos spiritus; ministros suos ignem urentem.
104:5 Qui fundavit terram, et non aufertur
semper.
104:6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam;
supra montes.
104:7 Ab increpatione tua fugerunt. a voce tonitrui tui discesserunt.
104:8 Ascendunt montes; descendunt vallibus ad locum
quam fundasti eis.
104:9 Terminum posuisti, ne transgrediaris; ut non convertam
rursus operire terram.
104:10 Mittit in valles fontes, in collibus.
104:11 Potabunt omnes bestiæ agri; onagri exstinguunt
sitim.
104:12 Super ea volucres caeli habitabunt, quae cantant
inter frondes.
104:13 Rigans montes de cenaculis tuis, terra saturata est
fructum operum tuorum.
104:14 Produxit faenum iumentis et fœnum servituti hominum
homo, ut edat cibum de terra;
104:15 et vinum laetificat cor hominis et oleum ad faciem suam
luceat panis qui cor hominis confortat.
104:16 Ligna Domini repleta sunt succo; cedri Libani, quam
Plantavit;
104:17 Ubi aves nidificant, milvus, abies
domus eius.
104:18 Montes excelsi cervis; et saxa pro
iHam.
104:19 Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
104:20 Posuisti tenebras, et facta est nox;
silvae prorepunt.
104:21 Catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi.
104:22 Oritur sol, congregantur et ponunt eos
cubilibus suis.
104:23 Exit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum.
104:24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine! in sapientia fecisti omnia;
plena est terra divitiis tuis.
104:25 Hoc mare magnum et spatiosum, in quo sunt reptilia innumerabilia,
tam parvae quam magnae bestiae.
104:26 Illic naves pertransibunt; ibi est Leviathan, quem fecisti ludere
inibi.
104:27 Haec omnia in te sperant; ut des eis cibum in tempore
tempore.
104:28 Ut det illis, congregant ;
repletus est bonis.
104:29 Abscondisti faciem, turbati sunt, tollis spiritum eorum.
moriuntur, et in pulverem suum revertuntur.
104:30 Emittis spiritum tuum, creantur et tu renovas
faciem terrae.
104:31 gloria Domini manet in saeculum saeculi
ejus opera.
104:32 Ipse terram intuetur et tremit;
fumant.
104:33 cantabo Domino in vita mea, psallam nomini meo
Deus dum habeo.
104:34 Eius meditatio mea suavis, ego autem delectabor in Domino.
104:35 Deficiant peccatores de terra, et impii non sint
magis. Benedic, anima mea, Domino. Laudate Dominum.