Psalmi 104:1 Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnus es tu; tu es indutus est honore et maiestate. 104:2 qui tegis aquis velut amictum qui extendens manum caeli sicut velum; 104:3 Qui ponit trabes in aquis cubiculis suis qui ambulat super pennas ventorum; 104:4 Qui facit angelos suos spiritus; ministros suos ignem urentem. 104:5 Qui fundavit terram, et non aufertur semper. 104:6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam; supra montes. 104:7 Ab increpatione tua fugerunt. a voce tonitrui tui discesserunt. 104:8 Ascendunt montes; descendunt vallibus ad locum quam fundasti eis. 104:9 Terminum posuisti, ne transgrediaris; ut non convertam rursus operire terram. 104:10 Mittit in valles fontes, in collibus. 104:11 Potabunt omnes bestiæ agri; onagri exstinguunt sitim. 104:12 Super ea volucres caeli habitabunt, quae cantant inter frondes. 104:13 Rigans montes de cenaculis tuis, terra saturata est fructum operum tuorum. 104:14 Produxit faenum iumentis et fœnum servituti hominum homo, ut edat cibum de terra; 104:15 et vinum laetificat cor hominis et oleum ad faciem suam luceat panis qui cor hominis confortat. 104:16 Ligna Domini repleta sunt succo; cedri Libani, quam Plantavit; 104:17 Ubi aves nidificant, milvus, abies domus eius. 104:18 Montes excelsi cervis; et saxa pro iHam. 104:19 Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum. 104:20 Posuisti tenebras, et facta est nox; silvae prorepunt. 104:21 Catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi. 104:22 Oritur sol, congregantur et ponunt eos cubilibus suis. 104:23 Exit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum. 104:24 Quam magnificata sunt opera tua, Domine! in sapientia fecisti omnia; plena est terra divitiis tuis. 104:25 Hoc mare magnum et spatiosum, in quo sunt reptilia innumerabilia, tam parvae quam magnae bestiae. 104:26 Illic naves pertransibunt; ibi est Leviathan, quem fecisti ludere inibi. 104:27 Haec omnia in te sperant; ut des eis cibum in tempore tempore. 104:28 Ut det illis, congregant ; repletus est bonis. 104:29 Abscondisti faciem, turbati sunt, tollis spiritum eorum. moriuntur, et in pulverem suum revertuntur. 104:30 Emittis spiritum tuum, creantur et tu renovas faciem terrae. 104:31 gloria Domini manet in saeculum saeculi ejus opera. 104:32 Ipse terram intuetur et tremit; fumant. 104:33 cantabo Domino in vita mea, psallam nomini meo Deus dum habeo. 104:34 Eius meditatio mea suavis, ego autem delectabor in Domino. 104:35 Deficiant peccatores de terra, et impii non sint magis. Benedic, anima mea, Domino. Laudate Dominum.