Psalmi 79:1 Deus, venerunt gentes in hereditatem tuam. templum sanctum tuum polluerunt; posuerunt Jerusalem in acervis. 79:2 Posuerunt mortalia servorum tuorum habitaverunt in escam volatilia celi, carnes sanctorum tuorum bestiis terra. 79:3 Effuderunt sanguinem eorum tamquam aquam in circuitu Ierusalem; et ibi erat qui sepeliret. 79:4 Facti sumus opprobrium vicinis nostris, subsannatio et derisum illis quae circa nos sunt. 79:5 Usquequo, Domine? num in aeternum irasceris? ardebit zelus tuus sicut ignis? 79:6 Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt et super regna quae non invocaverunt nomen tuum. 79:7 Quia comederunt Iacob et locum eius desolaverunt. 79:8 Ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum ; miserationum tuarum ne memineris velociter praeveni nos, quoniam humiliati sumus nimis. 79:9 Adjuva nos, Deus salutaris noster, propter gloriam nominis tui; et peccata nostra purget propter nomen tuum. 79:10 Utquid dicunt gentes : Ubi est Deus eorum ? notum sit apud Gentes in conspectu nostro ultio sanguinis tui famulos tuos. 79:11 Intret in conspectu tuo gemitus compeditorum; secundum maiestatis tuae magnitudinem conserva morientibus; 79:12 Et redde vicinis nostris septuplum in sinum ipsorum opprobrium, quod exprobraverunt tibi, Domine. 79:13 Sic nos populus tuus et oves pascuae tuae confitebimur tibi in sæculum : annunciabimus laudem tuam in generationem et generationem.