Psalmi
79:1 Deus, venerunt gentes in hereditatem tuam. templum sanctum tuum
polluerunt; posuerunt Jerusalem in acervis.
79:2 Posuerunt mortalia servorum tuorum habitaverunt in escam
volatilia celi, carnes sanctorum tuorum bestiis
terra.
79:3 Effuderunt sanguinem eorum tamquam aquam in circuitu Ierusalem; et ibi
erat qui sepeliret.
79:4 Facti sumus opprobrium vicinis nostris, subsannatio et derisum illis
quae circa nos sunt.
79:5 Usquequo, Domine? num in aeternum irasceris? ardebit zelus tuus
sicut ignis?
79:6 Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt et super
regna quae non invocaverunt nomen tuum.
79:7 Quia comederunt Iacob et locum eius desolaverunt.
79:8 Ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum ; miserationum tuarum ne memineris
velociter praeveni nos, quoniam humiliati sumus nimis.
79:9 Adjuva nos, Deus salutaris noster, propter gloriam nominis tui;
et peccata nostra purget propter nomen tuum.
79:10 Utquid dicunt gentes : Ubi est Deus eorum ? notum sit
apud Gentes in conspectu nostro ultio sanguinis tui
famulos tuos.
79:11 Intret in conspectu tuo gemitus compeditorum; secundum
maiestatis tuae magnitudinem conserva morientibus;
79:12 Et redde vicinis nostris septuplum in sinum ipsorum
opprobrium, quod exprobraverunt tibi, Domine.
79:13 Sic nos populus tuus et oves pascuae tuae confitebimur tibi
in sæculum : annunciabimus laudem tuam in generationem et generationem.