Psalmi
69:1 Deus, in adiutorium meum intende; introierunt in animam meam.
69:3 Infixus sum in limo profundi, ubi non est stans; veni in altum
aquae, qua me exundant, flumina.
69:3 Taedet me clamoris, exaruit faucium meum; defecerunt oculi mei, dum spero
ad Deum meum.
69:4 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, qui oderunt me gratis.
qui destruunt me inimici mei injuste, fortes sunt;
tum quod non rapui restitui.
69:5 Deus, tu scis stultitiam meam; et peccata mea a te non sunt abscondita.
69:6 Non erubescant in me, qui exspectant te, Domine, Deus virtutum
non confundantur qui te quaerunt propter me Deus
Israel.
69:7 Quia propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam.
69:8 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meae
filii.
69:9 zelus domus tuae comedit me; et opprobria eorum
qui exprobraverunt tibi quoniam corruerunt mihi.
69:10 Si flevi et castigavi in ieiunio animam meam,
opprobrium.
69:11 Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum eis in proverbium.
69:12 Contra me loquuntur, qui sedent in porta; et fui canticum eorum
ebriosos.
69:13 Ego autem ad te, Domine, oratio mea in tempore accepto
Deus, in multitudine misericordiae tuae exaudi me in veritate tua
salutem.
69:14 Eripe me de luto, ut non infigar;
ab his qui oderunt me, et de profundis aquarum.
69:15 Non me demergat fluctus aquarum, neque absorbeat me profundum;
et non claudat super me puteus os suum.
69:16 Exaudi me, Domine; quoniam benignitas tua bona est convertimini ad me secundum
multitudinem miserationum tuarum.
69:17 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, exaudi me
ocius.
69:18 Accede ad animam meam et redime eam, propter animam meam eripe me
inimicos.
69:19 Tu cognovisti opprobrium meum et ignominiam meam et opprobrium meum
coram te sunt omnes adversarii.
69:20 Opprobrium contrivit cor meum; et ego tristis sum, et vidi
Quidam enim miserebantur, sed non erat; et pro consolantibus, ego autem
non inveni.
69:21 Et dederunt in escam meam fel; et in siti mea dederunt me
acetum bibere.
69:22 Fiat mensa eorum in laqueum, et in laqueum cadat in ipsum
sibi saluti fiat laqueus.
69:23 Obscurentur oculi eorum, ne videant; ut renes
jugiter quatere.
69:24 Effunde super eos iram tuam, et furor iræ tuæ
retineat.
69:25 Fiat commoratio eorum deserta. et nullus habitet in tabernaculis eorum.
69:26 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt. et loqui
dolorem eorum, quos vulnerasti.
69:27 Adde iniquitatem iniquitatem eorum, et non ingrediantur in terram tuam
iustitia.
69:28 Deleantur de libro viventium et non scribantur
cum iustis.
69:29 Ego autem sum pauper et dolens ; salus tua, Deus, suscipit me
altum.
69:30 Laudabo nomen Dei cum cantico et magnificabo eum;
gratiarum actio.
69:31 Sed et hoc magis placet Domino super bovem et bovem, qui habet in se
cornibus et ungulis.
69:32 Videbunt humiles et laetabuntur, et vivet cor vestrum
Deum quaerite.
69:33 Quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit.
69:34 Laudent illum caeli et terra, maria et omnia, qu?
in ea movet.
69:35 Deus enim salvam faciet Sion et aedificabit civitates Iudae
ibi habitet et possideat.
69:36 Et semen servorum eius possidebit eam, et qui diligunt eum
habitabit in eo nomen.