Psalmi 69:1 Deus, in adiutorium meum intende; introierunt in animam meam. 69:3 Infixus sum in limo profundi, ubi non est stans; veni in altum aquae, qua me exundant, flumina. 69:3 Taedet me clamoris, exaruit faucium meum; defecerunt oculi mei, dum spero ad Deum meum. 69:4 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, qui oderunt me gratis. qui destruunt me inimici mei injuste, fortes sunt; tum quod non rapui restitui. 69:5 Deus, tu scis stultitiam meam; et peccata mea a te non sunt abscondita. 69:6 Non erubescant in me, qui exspectant te, Domine, Deus virtutum non confundantur qui te quaerunt propter me Deus Israel. 69:7 Quia propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam. 69:8 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meae filii. 69:9 zelus domus tuae comedit me; et opprobria eorum qui exprobraverunt tibi quoniam corruerunt mihi. 69:10 Si flevi et castigavi in ieiunio animam meam, opprobrium. 69:11 Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum eis in proverbium. 69:12 Contra me loquuntur, qui sedent in porta; et fui canticum eorum ebriosos. 69:13 Ego autem ad te, Domine, oratio mea in tempore accepto Deus, in multitudine misericordiae tuae exaudi me in veritate tua salutem. 69:14 Eripe me de luto, ut non infigar; ab his qui oderunt me, et de profundis aquarum. 69:15 Non me demergat fluctus aquarum, neque absorbeat me profundum; et non claudat super me puteus os suum. 69:16 Exaudi me, Domine; quoniam benignitas tua bona est convertimini ad me secundum multitudinem miserationum tuarum. 69:17 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, exaudi me ocius. 69:18 Accede ad animam meam et redime eam, propter animam meam eripe me inimicos. 69:19 Tu cognovisti opprobrium meum et ignominiam meam et opprobrium meum coram te sunt omnes adversarii. 69:20 Opprobrium contrivit cor meum; et ego tristis sum, et vidi Quidam enim miserebantur, sed non erat; et pro consolantibus, ego autem non inveni. 69:21 Et dederunt in escam meam fel; et in siti mea dederunt me acetum bibere. 69:22 Fiat mensa eorum in laqueum, et in laqueum cadat in ipsum sibi saluti fiat laqueus. 69:23 Obscurentur oculi eorum, ne videant; ut renes jugiter quatere. 69:24 Effunde super eos iram tuam, et furor iræ tuæ retineat. 69:25 Fiat commoratio eorum deserta. et nullus habitet in tabernaculis eorum. 69:26 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt. et loqui dolorem eorum, quos vulnerasti. 69:27 Adde iniquitatem iniquitatem eorum, et non ingrediantur in terram tuam iustitia. 69:28 Deleantur de libro viventium et non scribantur cum iustis. 69:29 Ego autem sum pauper et dolens ; salus tua, Deus, suscipit me altum. 69:30 Laudabo nomen Dei cum cantico et magnificabo eum; gratiarum actio. 69:31 Sed et hoc magis placet Domino super bovem et bovem, qui habet in se cornibus et ungulis. 69:32 Videbunt humiles et laetabuntur, et vivet cor vestrum Deum quaerite. 69:33 Quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit. 69:34 Laudent illum caeli et terra, maria et omnia, qu? in ea movet. 69:35 Deus enim salvam faciet Sion et aedificabit civitates Iudae ibi habitet et possideat. 69:36 Et semen servorum eius possidebit eam, et qui diligunt eum habitabit in eo nomen.