Psalmi 41:1 Beatus, qui considerat pauperem, Dominus liberabit eum tempus angustiae. 41:2 Dominus conservet eum et vivificet eum. et benedicetur in terra, et non tradas eum voluntati suae inimicos. 41:3 Dominus confortabit eum in lectulo languidorum; universum stratum eius versasti in infirmitate eius. 41:4 Ego dixi, Domine, propitius esto mihi; sana animam meam; quia peccavi adversum te. 41:5 Inimici mei blasphemant me: Quando morietur, et peribit nomen eius? 41:6 Et si venerit ad videndum, vanitas loquitur; iniquitas sibi; cum ille egreditur, denunciat illud. 41:8 Simul adversum me susurrabant omnes, qui oderunt me, contra me cogitaverunt malum meum. 41:8 Malum, inquiunt, malum adhaesit ei et nunc quia dormit non resurget. 41:9 Sed et familiaris meus, in quo speravi, qui manducavit a me panis levavit contra me calcaneum suum. 41:10 Tu autem, Domine, miserere mei et exalta me, ut relaturum. 41:11 In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus exsultáte super me. 41:13 me autem in innocentia mea suscepisti et constituisti me ante faciem tuam in aeternum. 41:13 Benedictus Dominus, Deus Israel, a saeculo et usque in saeculum. Amen.