Psalmi
41:1 Beatus, qui considerat pauperem, Dominus liberabit eum
tempus angustiae.
41:2 Dominus conservet eum et vivificet eum. et benedicetur
in terra, et non tradas eum voluntati suae
inimicos.
41:3 Dominus confortabit eum in lectulo languidorum;
universum stratum eius versasti in infirmitate eius.
41:4 Ego dixi, Domine, propitius esto mihi; sana animam meam; quia peccavi
adversum te.
41:5 Inimici mei blasphemant me: Quando morietur, et peribit nomen eius?
41:6 Et si venerit ad videndum, vanitas loquitur;
iniquitas sibi; cum ille egreditur, denunciat illud.
41:8 Simul adversum me susurrabant omnes, qui oderunt me, contra me cogitaverunt
malum meum.
41:8 Malum, inquiunt, malum adhaesit ei et nunc quia dormit
non resurget.
41:9 Sed et familiaris meus, in quo speravi, qui manducavit a me
panis levavit contra me calcaneum suum.
41:10 Tu autem, Domine, miserere mei et exalta me, ut
relaturum.
41:11 In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus
exsultáte super me.
41:13 me autem in innocentia mea suscepisti et constituisti me
ante faciem tuam in aeternum.
41:13 Benedictus Dominus, Deus Israel, a saeculo et usque in saeculum.
Amen.