Psalmi 10:1 Quid stas, Domine? cur te abscondis in tempore ? tribulatio? 10:2 Impius in superbia sua persequitur pauperem; comprehendantur adinventiones quas cogitaverunt. 10:3 Desiderium cordis eius iactat impius et benedicit tibi avari, quem abominatur Dominus. 10:4 impius in superbia vultus tui non requiret Deus non est in omnibus cogitationibus suis. 10:5 Viae eius graves semper; longe sunt iudicia tua in conspectu eius omnes inimicos suos aspernatur. 10:6 dixit in corde suo non commovebor non enim in aeternum ero adversitas. 10:7 Cuius maledictione os plenum est, et mendacio et dolo; sub lingua eius malitiam et vanitatem. 10:8 Sedet in insidiis ad vicos, in occultis; Oculi eius in pauperem respiciunt; 10:9 Insidiatur in occulto sicut leo in spelunca sua; rapit pauperem, rapit pauperem, cum attrahit in eternum retia. 10:10 Et incurvavit se et humiliavit eum, ut caderet pauper in fortitudine sua vicorum. 10:11 Dixit in corde suo : Oblitus est Deus ; he numquam videbunt. 10:12 Exsurge, Domine; Exaltáre Deus manum tuam : * ne obliviscaris húminum. 10:13 Propter quid spernit impius Deum? dixit in corde suo, Tu non requiret. 10:14 Vidisti; malum enim et livorem vides, retribuere manu tua pauperem se tibi credit; tu es orphano orphano. 10:15 Contere brachium impii et nequam; scelus, donec invenias. Dominus rex in sæcula sæculorum: perierunt gentes de medio ejus terram. 10:17 Desiderium humilium exaudisti Domine ; cor, aurem tuam ad audiendum; 10:18 Iudicare pupillo et humili, ut sit homo terrae nullo graviore.