Psalmi
10:1 Quid stas, Domine? cur te abscondis in tempore ?
tribulatio?
10:2 Impius in superbia sua persequitur pauperem; comprehendantur
adinventiones quas cogitaverunt.
10:3 Desiderium cordis eius iactat impius et benedicit tibi
avari, quem abominatur Dominus.
10:4 impius in superbia vultus tui non requiret
Deus non est in omnibus cogitationibus suis.
10:5 Viae eius graves semper; longe sunt iudicia tua in conspectu eius
omnes inimicos suos aspernatur.
10:6 dixit in corde suo non commovebor non enim in aeternum ero
adversitas.
10:7 Cuius maledictione os plenum est, et mendacio et dolo; sub lingua eius
malitiam et vanitatem.
10:8 Sedet in insidiis ad vicos, in occultis;
Oculi eius in pauperem respiciunt;
10:9 Insidiatur in occulto sicut leo in spelunca sua;
rapit pauperem, rapit pauperem, cum attrahit in eternum
retia.
10:10 Et incurvavit se et humiliavit eum, ut caderet pauper in fortitudine sua
vicorum.
10:11 Dixit in corde suo : Oblitus est Deus ; he
numquam videbunt.
10:12 Exsurge, Domine; Exaltáre Deus manum tuam : * ne obliviscaris húminum.
10:13 Propter quid spernit impius Deum? dixit in corde suo, Tu
non requiret.
10:14 Vidisti; malum enim et livorem vides, retribuere
manu tua pauperem se tibi credit; tu es
orphano orphano.
10:15 Contere brachium impii et nequam;
scelus, donec invenias.
Dominus rex in sæcula sæculorum: perierunt gentes de medio ejus
terram.
10:17 Desiderium humilium exaudisti Domine ;
cor, aurem tuam ad audiendum;
10:18 Iudicare pupillo et humili, ut sit homo terrae
nullo graviore.