Proverbia XVIII: Desiderium hominis separati quaerit; immiscet omni sapientia. 18:2 Non delectatur stultus prudentia, sed ut videat cor eius ipsum. 18:3 Impius cum venerit, et contemnat et cum ignominia opprobrium. 18:4 Aqua profunda verba oris hominis et puteus sapientia sicut torrens torrens. 18:5 Accipere personam impii non est bonum, ut conteras te; iustus in iudicio. 18:6 Labia stulti intrant contentionem, et os eius ad ictum vocat. 18:7 Os stulti contritio eius, et labia ipsius ruina eius animam. 18:8 Verba susurronis quasi vulnera, et descendunt in te intima ventris. 18:9 Qui pigri est in opere suo frater est magna vastator. 18:10 Turris fortissima nomen Domini; ad ipsum currit iustus, et tuta est. 18:11 Substantia divitis urbs fortitudinis eius, et quasi murus excelsus in suo fastus. 18:12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis, et antequam gloriatur humilitas. 18:13 Qui prius respondet quam audiat, stulta est et opprobrium ad eum. 18:14 Spiritus viri sustentat infirmitatem suam; sed spiritus vulneratus ferre potest? 18:15 Cor sapientium ornat scientiam; et auris sapientium scientiam quaerit. 18:16 Donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit. 18:17 Qui prior est in se, iustus est; sed propinquus suus uenit et scrutatur eum. 18:18 Contradictiones comprimit sors et inter potentes quoque diiudicat. 18:19 Frater offensus opprimitur magis quam civitas munita; contentiones sunt quasi vectes castri. 18:20 De fructu oris viri replebitur venter eius; et cum germen labiorum eius implebitur. 18:21 Mors et vita in manu linguæ; comedent fructus eius. 18:22 Qui invenit mulierem bonam invenit bonum, et hauriet jucunditatem DOMINE. 18:23 Egestas operata est pauper. sed dives dure respondet. 18:24 Homo, qui habet amicos, amici se esse oportet; amicus adhesit magis quam frater.