Proverbia
XVIII: Desiderium hominis separati quaerit;
immiscet omni sapientia.
18:2 Non delectatur stultus prudentia, sed ut videat cor eius
ipsum.
18:3 Impius cum venerit, et contemnat et cum ignominia
opprobrium.
18:4 Aqua profunda verba oris hominis et puteus
sapientia sicut torrens torrens.
18:5 Accipere personam impii non est bonum, ut conteras te;
iustus in iudicio.
18:6 Labia stulti intrant contentionem, et os eius ad ictum vocat.
18:7 Os stulti contritio eius, et labia ipsius ruina eius
animam.
18:8 Verba susurronis quasi vulnera, et descendunt in te
intima ventris.
18:9 Qui pigri est in opere suo frater est magna
vastator.
18:10 Turris fortissima nomen Domini; ad ipsum currit iustus,
et tuta est.
18:11 Substantia divitis urbs fortitudinis eius, et quasi murus excelsus in suo
fastus.
18:12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis, et antequam gloriatur
humilitas.
18:13 Qui prius respondet quam audiat, stulta est et opprobrium
ad eum.
18:14 Spiritus viri sustentat infirmitatem suam; sed spiritus vulneratus
ferre potest?
18:15 Cor sapientium ornat scientiam; et auris sapientium
scientiam quaerit.
18:16 Donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit.
18:17 Qui prior est in se, iustus est; sed propinquus suus uenit
et scrutatur eum.
18:18 Contradictiones comprimit sors et inter potentes quoque diiudicat.
18:19 Frater offensus opprimitur magis quam civitas munita;
contentiones sunt quasi vectes castri.
18:20 De fructu oris viri replebitur venter eius; et cum
germen labiorum eius implebitur.
18:21 Mors et vita in manu linguæ;
comedent fructus eius.
18:22 Qui invenit mulierem bonam invenit bonum, et hauriet jucunditatem
DOMINE.
18:23 Egestas operata est pauper. sed dives dure respondet.
18:24 Homo, qui habet amicos, amici se esse oportet;
amicus adhesit magis quam frater.