Proverbia
8:1 Nonne sapientia clamitat? et intellectus vocem suam dedit?
8:2 Sistat in cacumine excelsorum, et in via in excelsis
semitae.
8:3 clamat ad portas in introitu civitatis in introitu
et fores.
8:4 Ad vos, o viri, ad vos clamito. et vox mea ad filios hominis.
8:5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite
cordis.
8:6 Audite; nam de rebus magnis loquar; et apertio labiorum meorum
recta erunt.
8:7 Os meum loquetur veritatem; et abominatio est nequitia mea
labiis.
8:8 Iusti sunt omnes sermones oris mei; nihil perversum
vel perversus in eis.
8:9 omnes recti sunt intellegentibus et aequis intellegentibus
scientiam invenire.
8:10 Accipite disciplinam meam et non pecuniam; et scientia quam electio
aurum.
8:11 Melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis; et omnia quae desiderentur
non comparandus.
8:12 Ego sapientia habito cum prudentia et artem excogitandi invenio
adinventionibus.
8:13 Timor Domini odit malum ;
viam, et os pravum detestor.
8:14 Meum est consilium et æquitas; vires habeo.
8:15 Per me reges regnant, et principes iustitiam decernunt;
8:16 per me principes dominantur et optimates omnes iudices terrae
8:17 Ego diligentes me diligo; et qui mane vigilant ad me, invenient me.
8:18 Mecum sunt divitiae et gloria; divitiae et iustitia.
8:19 Melior est fructus meus auro et argento et auro. et reditus, quam
electum argenteum.
8:20 Viam iustitiae ego duco, in medio semitarum
judicium;
8:21 Ut faciam diligentes me , ut possideam substantiam ; et vult
thesauros eorum repleat.
8:22 Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio
vetus.
8:23 ab aeterno ordinata sum et ex antiquis, usque ad terram
fuit.
8:24 Cum non essent abyssi, ego partus sum; quando erant no
fontes aquarum inundantes.
8:25 Priusquam montes collocarentur, antequam colles educerem;
8:26 nondum enim terram neque agros neque altissimos fecerat
pars, pulvis mundi.
8:27 quando praeparavit caelos aderam cum gyro vallabat abyssos
faciei profunditatis;
8:28 quando firmavit nubes sursum cum firmavit fontes
de profundo;
8:29 Et dedit mari iudicium suum, ne transirent aquae eius
mandatum, quando fundavit terram.
8:30 cum eo eram, cuncta componens
gaudens, gaudens in conspectu eius;
8:31 gaudentes in habitaculo terrae suae. et deliciae meae erant cum
filii hominum.
8:32 Nunc ergo, filii, audite me: beati, qui sumus
vias meas custodite.
8:33 Audite disciplinam, et estote sapientes et nolite abicere eam.
8:34 Beatus homo, qui audit me et qui vigilat ad fores meas cotidie et observat
ad postes fores meas.
8:35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino.
8:36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ;
me mortem ama.