Proverbia 8:1 Nonne sapientia clamitat? et intellectus vocem suam dedit? 8:2 Sistat in cacumine excelsorum, et in via in excelsis semitae. 8:3 clamat ad portas in introitu civitatis in introitu et fores. 8:4 Ad vos, o viri, ad vos clamito. et vox mea ad filios hominis. 8:5 Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite cordis. 8:6 Audite; nam de rebus magnis loquar; et apertio labiorum meorum recta erunt. 8:7 Os meum loquetur veritatem; et abominatio est nequitia mea labiis. 8:8 Iusti sunt omnes sermones oris mei; nihil perversum vel perversus in eis. 8:9 omnes recti sunt intellegentibus et aequis intellegentibus scientiam invenire. 8:10 Accipite disciplinam meam et non pecuniam; et scientia quam electio aurum. 8:11 Melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis; et omnia quae desiderentur non comparandus. 8:12 Ego sapientia habito cum prudentia et artem excogitandi invenio adinventionibus. 8:13 Timor Domini odit malum ; viam, et os pravum detestor. 8:14 Meum est consilium et æquitas; vires habeo. 8:15 Per me reges regnant, et principes iustitiam decernunt; 8:16 per me principes dominantur et optimates omnes iudices terrae 8:17 Ego diligentes me diligo; et qui mane vigilant ad me, invenient me. 8:18 Mecum sunt divitiae et gloria; divitiae et iustitia. 8:19 Melior est fructus meus auro et argento et auro. et reditus, quam electum argenteum. 8:20 Viam iustitiae ego duco, in medio semitarum judicium; 8:21 Ut faciam diligentes me , ut possideam substantiam ; et vult thesauros eorum repleat. 8:22 Dominus possedit me in initio viarum suarum antequam quidquam faceret a principio vetus. 8:23 ab aeterno ordinata sum et ex antiquis, usque ad terram fuit. 8:24 Cum non essent abyssi, ego partus sum; quando erant no fontes aquarum inundantes. 8:25 Priusquam montes collocarentur, antequam colles educerem; 8:26 nondum enim terram neque agros neque altissimos fecerat pars, pulvis mundi. 8:27 quando praeparavit caelos aderam cum gyro vallabat abyssos faciei profunditatis; 8:28 quando firmavit nubes sursum cum firmavit fontes de profundo; 8:29 Et dedit mari iudicium suum, ne transirent aquae eius mandatum, quando fundavit terram. 8:30 cum eo eram, cuncta componens gaudens, gaudens in conspectu eius; 8:31 gaudentes in habitaculo terrae suae. et deliciae meae erant cum filii hominum. 8:32 Nunc ergo, filii, audite me: beati, qui sumus vias meas custodite. 8:33 Audite disciplinam, et estote sapientes et nolite abicere eam. 8:34 Beatus homo, qui audit me et qui vigilat ad fores meas cotidie et observat ad postes fores meas. 8:35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino. 8:36 Qui autem in me peccaverit, lædet animam suam ; me mortem ama.