Abdias
1:1 Visio Abdiae. Haec dicit Dominus Deus ad Edom. Habemus
Audivi verbum a Domino, et missus est legatus in medio eorum
Surgite, et consurgamus adversus eam in bello.
1:2 Ecce parvulum dedi te in gentibus: contemptibilis tu es valde
con- temnere.
1:3 superbia cordis tui decepit te qui habitas in te
scissuras petrae, quarum alta habitatio est; qui dicit in corde suo,
Quis detrahet me in terram?
1:4 Si exaltaveris te ut aquila et si pones nidum tuum
inde detraham te, dicit Dominus.
1:5 si fures venerunt ad te, si latrones noctu, quomodo peribit?
nonne furati sunt, donec satis haberent? si vindemiatores
ad te venerunt, nonne relinquent uvam?
1:6 Quomodo scrutati sunt Esau? quomodo abscondita ejus sunt
quaesivit!
1:7 usque ad terminum adduxerunt te omnes viri foederis tui adduxerunt te
homines, qui fuerunt apud te, deceperunt te et praevaluerunt;
adversum te; qui edunt panem tuum, ponent sub te vulnus;
non est prudentia in eo.
1:8 Numquid non in die illa, dicit Dominus, disperdam sapientes
de Edom, et prudentia e monte Esavi?
1:9 et pavebunt fortes tui Theman ad omne quod
unus de monte Esau interietur in occisione.
1:10 Propter iniquitatem a facie fratris tui Iacob operiet te confusio,
in perpetuum peribis.
1:11 in die qua stas ex alia parte in die qua
peregrini copias duxerunt, extranei intraverunt
portas eius et super Ierusalem misisti sortes, et eras quasi unus ex eis.
1:12 Non despicias diem fratris tui in die
quod peregrinus factus est; nec læteris super te
filii Juda in die perditionis eorum; nec debetis
superbe locutus es in die tribulationis.
1:13 non ingredieris portam populi mei in die
calamitas; et ne despexeris afflictionem eorum
nec in die calamitatis eorum manus iniecerunt
dies calamitatis eorum;
1:14 nec stabis in bivio, ut disperseris eos
eius qui evasit; neque te tradidisti
qui remanserant in die tribulationis.
1:15 Quoniam iuxta est dies Domini super omnes gentes sicut fecisti
retributionem tuam convertet in caput tuum.
1:16 quomodo enim bibistis super montem sanctum meum, sic omnes gentes
bibent semper, et bibent, et absorbebunt;
et erunt quasi non fuerint.
1:17 Et in monte Sion erit salvatio, et erit sanctus;
et possidebit domus Jacob possessiones suas.
1:18 et erit domus Iacob ignis et domus Ioseph flamma
et domus Esau in stipulam, et incendent in eis
devorabit eos; et non erunt residuum domus Esavi;
Dominus enim locutus est.
1:19 Et possidebunt austri montem Esau. et illi
Dirige Philisthim: et possidebunt regiones Ephraim
agros Samariae, et Beniamin possidebit Galaad.
1:20 et possidebunt captivitatem exercitus huius filiorum Israel
Cananaeorum usque ad Sareptam; et captiuitatem
Ierusalem, quae est in Sepharad, possidebit civitates austri.
1:21 Et ascendent salvatores in montem Sion iudicare montem Esau. et
Domini erit regnum.